Ο Μίνως Μάτσας έχει μια ζωή γεμάτη μικρές και μεγάλες, πασίγνωστες και ανέκδοτες, αστείες και συγκινητικές ιστορίες. Τις περισσότερες φορές του αρέσει να τις μοιράζεται μέσα από τις μουσικές που γράφει για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Κάποιες από αυτές θα ακούσουμε στη συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής που είναι αφιερωμένη στις γυναίκες. Ο βραβευμένος συνθέτης επέλεξε την 7η Μαρτίου, μία μέρα πριν από την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας για να ξετυλίξει το μουσικό μίτο που συνδέει όλες τις γυναικείες προσωπικότητες των έργων του "Με μια ιστορία" -αυτός είναι και ο τίτλος της μουσικής παράστασης.
Βέβαια, υπάρχουν πολλές προσωπικές ιστορίες που προτιμά να τις μοιραστεί μονάχα με τους δικούς του ανθρώπους ή και καθόλου. Κάνοντας μια μικρή εξαίρεση, αποκάλυψε μερικές από αυτές στη Madame Figaro. Τον συναντήσαμε στο studio Odeon όπου περνά πολλές ώρες της ημέρας του γράφοντας μουσική. Μοιάζει να είναι το δεύτερο σπίτι του και ίσως αυτό να παίζει ρόλο στο πόσο καλός οικοδεσπότης ήταν: φιλόξενος και γενναιόδωρος.
Πριν πατήσω το play στο δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι αναρωτιέται γιατί δεν γράφω τη συνέντευξη με το κινητό μου, για να καταλήξει να μου πει: "Η τεχνολογία για εμένα εμπεριέχει ποίηση. Μπορείς να αφήσεις τη φαντασία σου ελεύθερη και να κάνεις πολλά περισσότερα σε σχέση με το παρελθόν. Πολύ πιο εύκολα. Αρκεί να μην υποδουλωθείς. Αλλά αυτό ισχύει με όλα, φαντάζομαι".
Γίνεται μεγάλη κουβέντα πια για το ΑΙ...
Έχουμε δει τα πειράματα που υπάρχουν, από τη Λογοτεχνία μέχρι την καταπληκτική ταινία του Λάνθιμου. Είναι υπέροχα όλα αυτά. Τώρα έχει ανακύψει το ethical AI. Νομίζω θα γίνει το ίδιο όπως με την ethical Ντόλι, που δεν προχώρησε. Βέβαια, στις τέχνες το βασικό πράγμα που σε κινητοποιεί -όταν διαβάσεις ένα βιβλίο, δεις ένα ζωγραφικό έργο, ακούσεις μουσική, δεις μία ταινία- είναι το συναίσθημα. Άρα σε αυτό δεν μπορεί να εισχωρήσει το AI. Μπορεί να εισχωρήσει η πληροφορία και η πολύ μεθοδευμένη γνώση αλλά χωρίς συναίσθημα, πώς θα γίνει; Εν πάση περιπτώσει, αν επικρατήσει, εγώ θα συνεχίσω να γράφω και θα λέω ότι τα έκανε το AI μου. Αυτή τη λύση έχω σκεφτεί.
Μετράτε στη μουσική σχεδόν τρεις δεκαετίες αλλά νιώθω σαν να είστε καινούριος στον χώρο. Είναι κάτι που το επιδιώκετε;
Το ίδιο νιώθω κι εγώ. Δες σύμπτωση. (Γελάει.) Μου κάνει κι εμένα εντύπωση. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό. Το μόνο πράγμα που έχω επιδιώξει είναι να κάνω μουσική. Δεν είμαι τόσο στοχοπροσηλωμένος να πω τι θα κάνω την επόμενη, ας πούμε, διετία μου. Εγώ μέχρι τώρα έχω ακολουθήσει το συναίσθημά μου. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Πιθανώς να είχα κάνει άλλα πράγματα -περισσότερα ή και λιγότερα- αν είχα πιο οργανωμένη σταδιοδρομία. Παρόλα αυτά έχω κάνει αυτά που ήθελα. Το ότι τα τελευταία δύο χρόνια, μετά από 25 χρόνια, εμφανίζομαι στον κόσμο και με γνωρίζει, αυτό είναι όντως κάτι καινούριο. Ήταν κι αυτό από τα πράγματα που έλεγα, καλή ώρα, στις συνεντεύξεις. Έχω αρχίσει να το κάνω τώρα.
Μετά το Ηρώδειο τον Σεπτέμβριο και τις εμφανίσεις στο Gazarte, τώρα έρχεται κι αυτή η συναυλία στην υπέροχη αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής. Ήταν ένα όνειρό μου το οποίο θα κάνω πραγματικότητα, να παίξω τη μουσική μου με μία υπέροχη ορχήστρα με την οποία συνεργαστήκαμε και το καλοκαίρι, με τη Συμφωνική της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση Μίλτου Λογιάδη.
Πώς ήταν η μουσική μετάβαση από την Αμερική στην Ελλάδα;
Ήρθα προετοιμασμένος γιατί είχα κρατήσει επαφή. Τα τελευταία καλοκαίρια, έχοντας πάρει απόφαση ότι θα επιστρέψω, είχα κάνει παραστάσεις στην Επίδαυρο. Έκανα πράγματα αποσπασματικά και αυτά ήταν που με οδήγησαν ουσιαστικά να αποφασίσω ότι θέλω να επιστρέψω. Γιατί η Αμερική είναι μια χώρα υπέροχη που τα πράγματα είναι πολύ μπροστά, πολύ οργανωμένα αλλά πολύ σκληρά. Πας βήμα βήμα, έτσι πρέπει κατά τη γνώμη μου.
Αυτό σας έδωσε και το "προνόμιο" να είστε πιο ψύχραιμος στα πράγματα που συμβαίνουν;
Σαφώς. Η δουλειά που έκανα στην Αμερική και η ενασχόλησή μου με τη μουσική και τον κινηματογράφο, μου έμαθε πολλά πράγματα, πολύ χρήσιμα τα οποία δεν μπορείς να μάθεις σε μία μεσογειακή χώρα. Είναι αδύνατον. Έμαθα τι σημαίνει συνεργασία και δουλειά χωρίς ego. Το ego είναι στα προσωπικά σου, στη δουλειά πρέπει να το βάζεις στο πλάι.
Παρόλο που ο όγκος της παραγωγής σας είναι τόσο μεγάλος, διαπιστώνω ότι έχετε μία σεμνότητα ως άνθρωπος. Μήπως προκύπτει από αυτή τη βαθιά βουτιά που έχετε κάνει στη δουλειά;
Δεν ξέρω από πού προκύπτει. Η θεωρία μου είναι ότι μας ενδιαφέρει η δουλειά κάποιου, δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει στη ζωή του. Και αυτό ακολουθούσα πάντα. Τώρα που βγαίνω προς τα έξω και έρχομαι σε επαφή με τους ανθρώπους, με γνωρίζουν. Δεν είναι θέμα σεμνότητας το να είμαι ταπεινός. Δεν ανοίγω καρδιές να εγχειρίζω ανθρώπους. Από αυτό κρέμεται η ζωή του άλλου, δεν κρέμεται η ζωή του άλλου από τη δουλειά μου. Βέβαια την ομορφαίνει. Ένας από τους στόχους μου είναι να ομορφύνω πρώτα τη δική μου ζωή και σίγουρα αν ομορφαίνω τη δική μου ζωή, θα ομορφαίνω και τη ζωή κάποιων άλλων. Ξέρω την αξία μου, ποιος είμαι και πού πάω αλλά δεν θεωρώ ότι χρειάζεται παραπάνω "φασαρία".
Εκτός από τη δική σας πορεία όμως κουβαλάτε και αυτή της οικογένειάς σας.
Γενικά είμαι χορτασμένος. Δεν έχω απωθημένα. Και δεν με ενδιαφέρει ο άλλος να ξέρει εμένα. Με ενδιαφέρει αυτό που συμβαίνει, που ακούνε τη δουλειά μου και μου στέλνουν μηνύματα και μου λένε πόσο τους συγκίνησε ή πόσο τους άλλαξε την ημέρα τους ή τη διάθεσή τους. Το ουσιαστικό λοιπόν που με ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία μέσα από τη δουλειά μου.
Διαβάστε περισσότερα στο madamefigaro.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
