Είναι χειμαρρώδης, ετοιμόλογη και εντελώς απενεχοποιημένη. Δεν φοβάται να πει τη γνώμη της και ας γίνει δυσάρεστη, λατρεύει τη δουλειά της και της αρέσει να λέει ιστορίες. Η Χρύσα Κατσαρίνη δεν είναι απλώς μία ακόμη κωμικός, αλλά είναι o άνθρωπος που "άνοιξε" τον δρόμο του stand up comedy για τις γυναίκες στην Ελλάδα. "Όλοι κουβαλάμε σεξιστικά κατάλοιπα απλώς προσπαθούμε να τα διαχειριστούμε" δηλώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ενώ μία από τις ευχές της για το μέλλον, είναι να μην την ξαναρωτήσουν "πώς είναι να είναι γυναίκα κωμικός". Εγώ πάντως την ρώτησα και μου απάντησε. Γιατί πάνω απ' όλα η Χρύσα, είναι ένας ωραίος άνθρωπος με ευγενική καρδιά, που αγαπάει τη γυναίκα και σε κάθε ευκαιρία τη φέρνει στο προσκήνιο. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο κατέχει δικαιωματικά περίοπτη θέση στο αφιέρωμά μας για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας.
Χρύσα τι σημαίνει για εσένα η Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας;
Αρχικά χαίρομαι πάρα πολύ που δεν με ρώτησες τι σημαίνει για μένα η "γιορτή της γυναίκας", αλλά η "Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας". Δεν ξέρω αν έχει κάποια αξία η δική μου τοποθέτηση και αντίληψη περί του τι σημαίνει αυτή η ημέρα. Ακριβώς επειδή είναι κάτι συλλογικό. Τιμούμε τους αγώνες του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Είναι μια ημέρα μνήμης των αγώνων αυτών.
Θεωρείς ότι τη γιορτάζουμε όπως πρέπει;
Μα φυσικά.΄Ενα ολοκαίνουριο στρινγκ ονειρεύονταν και οι γυναίκες που έκαιγαν τα σουτιέν τους στους δρόμους. Κι εμείς καμία φορά παίρνουμε και κανά λελουδικό στη δουλειά σαν επιβράβευση από το ίδιο κόρπορετ κατακάθι που μετά θα σχολιάσει "την είδες την καινούρια γραμματέα του Καρανάσιου; Ξέρεις πώς την πήρε την δουλειά ε;". Η έλλειψη ενημέρωσης επί του θέματος είναι οριακά εντυπωσιακή. Και λέω οριακά γιατί όσο μεγαλώνω εντυπωσιάζομαι πιο δύσκολα.
Πώς νιώθεις που δραστηριοποιείσαι επαγγελματικά σε έναν ανδροκρατούμενο
χώρο; Αντιμετώπισες ρατσιστικές συμπεριφορές στο ξεκίνημά σου;
Το ξεκίνημα ήταν δύσκολο είναι η αλήθεια. Θυμάμαι έναν μαγαζάτορα στη Θεσσαλονίκη που μου είχε ζητήσει να παίξω στον χώρο του και αφού του είπα τι χρειάζομαι από εξοπλισμό, όταν η συζήτηση έφτασε στο οικονομικό, μου είπε "Γι' αυτά τα πράγματα θα φέρεις έναν άντρα συνάδελφό σου, να συνεννοηθούμε" . Σε γενικές γραμμές είμαι τυχερή. Οι περισσότεροι συνάδελφοι είναι υποστηρικτικοί και δεν κουβαλάνε σεξιστικά κατάλοιπα. (Μεταξύ μας , όλοι κουβαλάμε αλλά προσπαθούμε να τα διαχειριστούμε). Σαφώς υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλά τείνω να μην συνεργάζομαι μαζί τους. Σε ό,τι αφορά το κοινό δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Ακριβώς γιατί πλέον έχω το δικό μου κοινό. Έρχονται στοχευμένα για να δουν εμένα. Είναι λίγο δύσκολο να βγαίνω στη σκηνή και να σοκάρονται που βλέπουν μια γυναίκα κωμικό. Παρόλα αυτά θεωρώ πως έχουν γίνει σημαντικά βήματα. Σαφώς... έχουμε ακόμα δρόμο.
Τι σε έκανε να ασχοληθείς με τον συγκεκριμένο χώρο;
Ήταν μια πολύ συνειδητή και ενήλικη επιλογή. Από την πρώτη μου επαφή με αυτό το είδος, ήξερα ότι αυτός ήταν ο δρόμος που ήθελα να ακολουθήσω. Το ερωτεύτηκα αυτό το επάγγελμα από την πρώτη στιγμή και αυτή η λαχτάρα μου δεν μειώθηκε μπροστά σε καμία από τις δυσκολίες που συνάντησα και δυναμώνει με κάθε μαζικό γέλιο.
Από πού αντλείς την έμπνευσή σου;
Είμαι story teller. Ουσιαστικά μεταφέρω εμπειρίες και σκέψεις μου. Ό,τι εμφανίζεται ως πρόβλημα στην ζωή μου, το αντιμετωπίζω ως μελλοντικό υλικό μου.
"Έχω βρεθεί μία ανάσα μακριά από τη λίστα των γυναικοκτονιών", έχεις
πει παλαιότερα. Εσύ βρήκες τη δύναμη και έφυγες. Άλλες γυναίκες όχι. Τι
απαντάς σε όλους αυτούς που χρησιμοποιούν τη φράση: "Ας έφευγες";
Η άγνοια είναι ευλογία. Εύχομαι να μην χρειαστεί ποτέ να μάθουν πόσο δύσκολο πράγμα είναι να φύγεις από μια κακοποιητική σχέση. Το στενάχωρο κομμάτι εδώ είναι η έλλειψη ενσυναίσθησης. Αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να βοηθήσεις ένα θύμα κακοποίησης, τότε το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να σιωπήσεις.
Γιατί η κοινωνία εξακολουθεί να "κλείνει" τα μάτια απέναντι σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας;
Γιατί μεγαλώσαμε με το "ε που να μπλέκεις τώρα", δεν είναι η δουλειά σου, εσύ θα βγάλεις το φίδι από την τρύπα;" φτιάξαμε μια κοινωνία κυρ Παντελήδων που ο καθένας κοιτάζει την δουλίτσα του, το νοικοκυριό του και οι μόνες φορές που ασχολούμαστε με τον γείτονα είναι για να τον κουτσομπολέψουμε. Επίσης μεγαλώσαμε με το "τα εν οίκω μη εν δήμω". Ένα ρητό που κατά βάση προστάτευε του κακοποιητές. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που μίλησα για την κακοποίηση τόσο από τον πατέρα μου , όσο και από τον τότε σύντροφό μου. Γιατί υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω που βιώνουν κάτι αντίστοιχο και βρήκαν παρηγοριά στα λόγια μου. Άλλες που βρήκαν την δύναμη να φύγουν, άλλες που αναγνώρισαν τα σημάδια και έφυγαν πριν χειροτερέψουν τα πράγματα. Σαφώς υπάρχουν πολλές και λαμπρές εξαιρέσεις. Άνθρωποι που ξεβολεύονται, που ανησυχούν, που αντιδρούν, που βοηθάνε. Αν δεν υπήρχαν δεν θα είχαμε κανένα κίνητρο να παλεύουμε.
Έχεις μιλήσει πολλές φορές για το body acceptance, για την εικόνα σου
αλλά και την πρόσφατη απώλεια στα κιλά σου. Τι σε παρακίνησε ώστε να
κάνεις τη συγκεκριμένη αλλαγή στην εμφάνισή σου;
Συνήθως η αύξηση βάρους μου παρατηρείται σε φάσεις που ψυχικά είμαι ασταθής. Την περίοδο 2020 -2022 πέρασα ίσως την πιο τραυματική περίοδο της ζωής μου. Ξεκίνησε από την καραντίνα και την οικονομική ζημεία που αυτή επέφερε και συνεχίστηκε με απανωτές τραγικές απώλειες δικών μου ανθρώπων. Παράλληλα με όλα αυτά ζούσα μια απαίσια κατάσταση για την οποία δεν μπορώ να μιλήσω τώρα (αλλά μιλάω γι' αυτή στην καινούρια παράσταση που γράφω). Αποκορύφωμα όλων ήταν το ότι αρρώστησε η μανούλα μου (Ευτυχώς τώρα είναι υγιέστατη και καλύτερα από ποτέ). Δεν είχα την ψυχική δύναμη να ασχοληθώ με την υγεία και την εικόνα μου. Προσπαθούσα παρόλα αυτά να τονίσω με κάθε τρόπο πως πρέπει να αποδεχόμαστε το σώμα μας γιατί μέσα σε όλα αυτά που βίωνα, το να νιώθω άσχημα για τα παραπανίσια κιλά μου δεν βοηθούσε σε καμία περίπτωση.
Όταν κατάφερα να διαχειριστώ κάποια από αυτά τα κομμάτια της ζωής μου , με την βοήθεια ειδικού (η ψυχανάλυση δεν είναι ταμπού), αποφάσισα πως είναι καιρός να με προσέξω και να με αγαπήσω. 'Αρχισα να θέτω υγιή όρια, ώστε να προστατεύσω τον ψυχισμό μου, να τρώω σωστά (να έχει και κάποια χρήση αυτό το έρμο πτυχίο διατροφής που έχω) και να γυμνάζομαι. Μέχρι στιγμής έχω χάσει 17 κιλά πολύ αργά και σταθερά μέσα σε 1μιση χρόνο. Για όσους θέλουν να χάσουν κιλά, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως δεν είναι κατοστάρι αλλά μαραθώνιος. Θέλει υπομονή και επιμονή μέχρι να γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Γενικά δεν στερούμαι απολαύσεις. Θα φάω γλυκά, θα βγω σε ταβέρνες με φίλους , απλά φροντίζω την επόμενη μέρα να είμαι πιο φειδωλή.
Αψεγάδιαστα πρόσωπα και σώματα. Αισθητική χειρουργική και μανία να
νικήσουμε τον χρόνο. Μία αέναη αναζήτηση της τελειότητας. Θεωρείς ότι
όλα τα παραπάνω είναι μία μορφή βίας απέναντι στη σύγχρονη γυναίκα;
Δυστυχώς ναι. Και όχι μόνο απέναντι στην γυναίκα. Οι άντρες με τα τέλεια ζυγωματικά, τους κοιλιακούς, το θεληματικό πηγούνι. Κάθε ιδανικό πρότυπο ομορφιάς είναι στενάχωρο. Και δεν στα λέω αυτά με κάποιο ηθικό πλεονέκτημα επί του θέματος. Έχει κατακερματιστεί η αυτοπεποίθηση μου αμέτρητες φορές τσεκάροντας εικόνες στο instagram.
Προσπαθώ να μου υπενθυμίζω πως οι αγαπημένες στιγμές της ζωής μου δεν είχαν ποτέ άμεση σχέση με την εικόνα μου. Μου θυμίζω επίσης πως οι άντρες που ερωτεύτηκα δεν ανταποκρίνονταν στα πρότυπα ομορφιάς (οκ εκτός από έναν αλλά δεν τον ερωτεύτηκα γι' αυτόν τον λόγο) και οι οργασμοί μου δεν ήταν πιο έντονοι επειδή ο παρτενέρ είχε κοιλιακούς ή επειδή εγώ έχασα κιλά. Υπήρχαν στιγμές που λάτρευα το σώμα μου όταν είχα τα κιλά.
Όσο για την μάχη με τον χρόνο...τι να σου πω. Αυτό το μεσόφρυο το σιχαίνομαι. Αλλά προσωπικά δεν μπορώ να κάνω επεμβάσεις λόγω επαγγέλματος. Πρέπει να έχω εκφράσεις. Και οι ρυτίδες έκφρασης με τα χρόνια θα γίνονται πιο έντονες. Ελπίζω στα καλά γονίδια της μάνας μου. Έ δεν μπορεί να πήρα μόνο το ύψος. Δεν υπάρχει καμία μάχη με τον χρόνο. Ο χρόνος πάντα νικάει. Το θέμα είναι να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια και την αγάπη για τον εαυτό μας όσο μπορούμε περισσότερο. Να μη γίνουμε γυαλιστερές καρικατούρες. Για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να χτίσουμε την αυτοπεποίθηση μας και τα ΜΜΕ να σταματήσουν αυτή την ανελέητη επίθεση προς τις γυναίκες που μεγαλώνουν. "ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΤΑΔΕ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΣΤΗΝ ΤΑΔΕ ΣΕΙΡΑ" φτάνει πια.
Παρόλα αυτά δεν εναντιώνομαι στις πλαστικές επεμβάσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που αλλάζουν ένα χαρακτηριστικό τους, το οποίο αποτελούσε την βασική τους ανασφάλεια, και αλλάζει όλη τους η ζωή.
Σε κάθε σου παράσταση, θέτεις τη γυναίκα στο επίκεντρο. Πιστεύεις θα
κάνει κάποια στιγμή κάτι ανάλογο και η κοινωνία;
Ας μην είναι στο επίκεντρο. Ο στόχος δεν είναι αυτός. Ο στόχος είναι η γυναίκα να αντιμετωπίζεται από την κοινωνία σαν να ήταν άντρας. (απαίσιο αυτό που είπα; ναι. Είναι η αλήθεια; Ναι) Δεν ζητάμε παραπάνω δικαιώματα. Ζητάμε ίση αντιμετώπιση.
Πιστεύεις ότι το χιούμορ σώζει ζωές;
Προσπαθώ να μην βαυκαλίζομαι. Ξέρω σίγουρα πως βοηθάει. Μου έχουν γράψει προσωπικά μηνύματα και σχόλια κάτω από το βίντεο της 'Κουβέρτας", στα οποία επιστρέφω όταν ο κόσμος γίνεται αβάσταχτος. Μου γράφουν πώς ένιωσαν και με ποιο τρόπο τους βοήθησε η κωμωδία μου. Όταν λοιπόν νιώθω την ματαιότητα να πλανάται , τα ξαναδιαβάζω και επαναπροσανατολίζομαι.
Σου έχει τύχει κοινό που δεν γελάει με τα αστεία σου; Τι έκανες;
Δεν υπάρχει κωμικός που δεν το έχει βιώσει αυτό. Τι έκανα; Έκλαψα. Πάρα πάρα πολύ. Και μετά ξανανέβηκα στην σκηνή. Και κάπως έτσι μαθαίνεις αν αυτό το επάγγελμα είναι για σένα. Αν η επιθυμία σου να παίζεις είναι μεγαλύτερη από τη θλίψη του θανάτου επί σκηνής, τότε μπορείς να το αντέξεις.
Μετά τη σούπερ - πετυχημένη παράστασή σου "Κουβέρτα" ο πήχης έχει
ανέβει πολύ ψηλά. Σε αγχώνει κάτι τέτοιο;
Αρχικά σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με αγχώνει. Ελπίζω την επόμενη παράσταση να την αγαπήσω εξίσου. Αλλά προσπαθώ να σκέφτομαι πως αντικειμενικά δεν είναι εύκολο κάθε δουλεία μας να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου βήματα;
Να ετοιμάσω την επόμενη παράσταση. Θα έχει μπόλικα σκληρά βιώματα και αυτή, αλλά με πετυχαίνει με μια πολύ μεταβατική μου φάση. Και εγώ είμαι περίεργη για το τελικό αποτέλεσμα
Πώς θα ήθελες να είναι η Ελληνίδα σε 20 χρόνια από τώρα;
Μη δολοφονημένη. (Θα μπορούσα απλά να πω ζωντανή αλλά το άλλο είναι πιο ξεκάθαρο).
Μία ευχή για όλες τις γυναίκες;
Εύχομαι να μας αγαπήσουμε, έτσι ώστε να θέσουμε εμείς το κατώτατο όριο της αγάπης με την οποία θα είμαστε ικανοποιημένες. Όταν λοιπόν θα βρεθεί στον δρόμο μας ένα χειριστικό πλάσμα που θα μας μειώνει , θα ξέρουμε ότι δεν έχουμε χώρο για κάτι τέτοιο στην ζωή μας.
Εύχομαι να έχουμε την διαύγεια να αναγνωρίσουμε τον εσωτερικευμένο μυσογυνισμό μας και να τον διαχειριστούμε, ώστε να μην στρεφόμαστε η μια εναντίον της άλλης αποζητώντας την επιβεβαίωση από έναν άντρα.
Εύχομαι να μη χρειαστεί να με ξαναρωτήσουν πως είναι να είμαι γυναίκα κωμικός και αν έχω αντιμετωπίσει σεξισμό.