"Γεια σου. Ψάχνεις κάποιον;" ρώτησε ο Λέοναρντ Κόεν τη Τζάνις Τζόπλιν το απόγευμα που τη συνάντησε τυχαία στο ασανσέρ του θρυλικού Chelsea Hotel στη Νέα Υόρκη. "Ναι, ήρθα για να βρω τον Κρις Κριστόφερσον," απάντησε εκείνη. "Α ωραία, είσαι τυχερή. Εγώ είμαι ο Κρις Κριστόφερσον," της απάντησε ο Καναδός τραγουδοποιός με το γνωστό, καυστικό χιούμορ του. Σε μεταγενέστερη συνέντευξη του ο Κόεν είχε πει: "Δεν έψαχνε εμένα, έψαχνε τον Κρις Κριστόφερσον. Και εγώ δεν έψαχνα εκείνη, έψαχνα τη Μπριζίτ Μπαρντό. Με κάποιον ανεξήγητο τρόπο, όμως, πέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου εκείνο το βράδυ". Στην ίδια συνέντευξη ο Λέοναρντ είχε παραδεχθεί πως το κομμάτι του "Chelsea Hotel #2" ήταν πράγματι γραμμένο για τη Τζόπλιν, επιβεβαιώνοντας έναν μουσικό θρύλο που κρατούσε δεκαετίες.
Το βράδυ που ο Jim Morisson "θόλωσε" με την αλλόκοτη γοητεία της Janis Joplin
Την είδε και έπαθε ατύχημα. Όταν εκείνη πήγε να φύγει, εκείνος την κυνήγησε μέχρι το αυτοκίνητο.