Τις Κυριακές η Αθήνα ξυπνάει αργά, το έχω παρατηρήσει. Σε αντίθεση με άλλες πόλεις, όπως πχ το Μιλάνο όπου αν βγεις στο δρόμο στις 9.30 το πρωί της Κυριακής θα δεις χαμό, στην Αθήνα σήμερα Κυριακή στις 10.00 κυκλοφορούμε εγώ, λίγοι τουρίστες και πολλοί τσολιάδες που κάποιο τελετουργικό τους συμβαίνει γιατί περπατάνε στη μέση της κλειστής Βασιλίσσης Σοφίας συνοδεία τυμπανοκρουσιών. Παρακολουθώ το event από την βεράντα του Μουσείου Μπενάκη την οποία πάντα θεωρούσα ένα από τα πιο αυθεντικά "αθηναϊκά” σημεία της πόλης. Όλο το πακέτο το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον: τη διαδρομή έως εδώ, μέσα από τις προθήκες με τις μόνιμες συλλογές του μουσείου, τη θέα στον εθνικό κήπο έως και τη Βουλή στο βάθος, την ανθρωπογεωγραφία της βεράντας με τις φίλες με τα Burberry anoraks μετά το κομμωτήριο. Τα πάντα βγάζουν μια καθησυχαστική διαχρονικότητα – ειδικά οι φίλες – είναι κάτι σαν σταθερά σημεία αναφοράς ό,τι και να γίνει.
Δυστυχώς εκείνο που δεν βρίσκω ανάλογα "σταθερό σημείο αναφοράς” είναι το φαγητό, γι’ αυτό και σήμερα έχω έρθει για πρωινό. Έχουν προηγηθεί από 2-3 όχι τόσο επιτυχημένες προσπάθειες lunch break, όπου κάθε φορά κάτι άλλο πήγαινε στραβά (εκτός ίσως από τα κασιώτικα ντολμαδάκια, αν θυμάμαι σωστά) πλέον επιλέγω το πρωινό, γιατί απλά συνεπάγεται μικρότερο ρίσκο. Ο καγιανάς με σύγκλινο, ή η ομελέτα από ασπράδια με τα σπαράγγια δύσκολα προοιωνίζουν κάτι δυσάρεστο. Τελευταία μια καινούρια συνεργασία με το πολύ καλό Holy Llama έχει προσθέσει ορισμένες 100% vegan επιλογές, όπως το φωτογενές "wonder wheel” ένα spacey, φουτουριστικό κρουασάν με κρέμα φιστίκι και κροκάν σοκολάτα. Ναι, αξίζει να ξεκινήσεις την Κυριακή σου νωρίτερα γι’ αυτό σίγουρα.
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr