Follow us

Τα μουσικά ντοκιμαντέρ που "δονούν" τις 29ες Νύχτες Πρεμιέρας

Χαρτογραφούμε τα φιλμ τεκμηρίωσης που μας συστήνουν από την αρχή αγαπημένες μπάντες και καλλιτέχνες στη διαχρονικά πιο μαζικά αγαπημένη ενότητα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας.

MissBloom TEAM
ταινια «Τζόαν Μπάεζ: Ακούστε τη Φωνή μου»

Αναμφίβολα ένα από τα πιο επιτυχημένα και ενδιαφέρονται τμήματα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας (27/9-9/10), η ενότητα των μουσικών ντοκιμαντέρ, επιφυλάσσει και φέτος έντονες συγκινήσεις χάρη στις μοναδικές ιστορίες προσωπικοτήτων, labels και συγκροτημάτων τις οποίες ανυπομονούμε να δούμε στη μεγάλη οθόνη.

Οι ήχοι των πόλεων

Ευθύς εξαρχής ξεχωρίζουν τα φιλμ τεκμηρίωσης που αφορούν την πορεία δισκογραφικών και μουσικών σκηνών οι οποίες συνδέθηκαν άρρηκτα με τις πόλεις όπου γεννήθηκαν. Όπως το ελληνικό "Return of the Creeps" του Νίκου Χαντζή, το οποίο, όπως προδίδει ο τίτλος του, αφορά την ιστορική αθηναϊκή εταιρεία Creep Records. Ήτοι, την underground δισκογραφική εταιρεία η οποία στα 80s κυκλοφόρησε εμβληματικούς post punk δίσκους από μπάντες όπως οι Villa 21, Yell-o-Yell, Metro Decay, South of no North κ.ά. Την ταινία συνοδεύουν τα εχέγγυα της άριστης γνώσης του Χαντζή γύρω από το θέμα, καθώς έχει ήδη παραδώσει το πολύτιμο "Music for Ordinary Life Machines" (2018), όπου ξεδιπλώνεται η ιστορία της ντόπιας underground synth σκηνής των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών. Περνάμε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, όπου πριν από 30 χρόνια έκαναν δειλά τα πρώτα βήματά τους μπάντες που σήμερα γνωρίζουν καθολική indie αποδοχή, όπως οι Neutral Milk Hotel και οι of Montreal. Συγκροτήματα τα οποία ανακάτευαν στον ήχο τους την ψυχεδέλεια, το θορυβώδες fuzz με τις ακουστικές μπαλάντες και κατάφεραν να βρουν αναγνώριση χάρη στην καλλιτεχνική κολεκτίβα που έστησε στη Λουιζιάνα το label "Elephant 6" και μνημονεύεται στο ομώνυμο ντοκιμαντέρ στου Chad Stockfleth. Έπειτα, το kraut των θρυλικών CAN και οι ηλεκτρονικοί πειραματισμοί του Στοκχάουζεν σμίγουν στον "Ήχο της Κολωνίας" (christina sibling), όπου απωθεώνεται η ικανότητα της γερμανικής πόλης να αποτελεί πραγματικό χωνευτήρι ετερόκλητων μουσικών στιλ.

Ο Νick πριν από τον Cave

Σήμερα μοιάζει αυτονόητο ότι ο Νick Cave –με ή χωρίς τους Bad Seeds– μπορεί να γεμίζει στάδια ανά τον κόσμο, ωστόσο υπήρχε μια εποχή που ο εξαιρετικά αγαπητός στη χώρα μας Αυστραλός υπήρξε απολύτως αυτοκαταστροφικός, γράφοντας παράλληλα μουσική επιθετική, επικίνδυνη και αδιαπραγμάτευτα σπουδαία. Μόλις 20 χρόνων και για μία εξαετία (1977-1983), ο Cave μαζί με τον Mick Harvey, με τον οποίο αργότερα έφτιαξαν τους Bad Seeds, τον αμίμητο κιθαρίστα Rowland S. Howard, τον μπασίστα Tracy Pew και τον Φιλ Κάλβερτ στα ντραμς έφτιαξαν τους Birthday Party. Ένα συγκρότημα το οποίο έγραψε τον δικό του underground μύθο, δίνοντας ακραίες συναυλίες, και στην Αθήνα, και αφήνοντας σαν παρακαταθήκη φάλτσα μπλουζ που τρεκλίζουν και έναν ήχο που βρίσκει συνεχιστές μέχρι σήμερα (Slug Guts, HTRK, Savages). Η δράση τους συνοψίζεται στην "Ανταρσία στον Παράδεισο" (Ian Whyte), τίτλος δανεικός από το ομώνυμο EP και τραγούδι, ένα προφανώς must ντοκιμαντέρ για οποιονδήποτε νοσταλγεί τη no wave περίοδο των Αυστραλών.

Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr