Γράφει η Γιώτα Σύκκα
1961. Ο Γιώργος Ζαμπέτας διασχίζοντας την Αγίου Κωνσταντίνου βλέπει σε ένα αυτοκινητάκι Σκόντα να περνάει η Μπέμπα Μπλανς. "Σταματάει μπροστά μου η Μπλου και μου λέει, έλα να σε πάω σπίτι σου". Έτσι περιγράφει τη γνωριμία του με την τραγουδίστρια, που αγάπησαν πολλοί για την ιδιαίτερη φωνή της, την ομορφιά της αλλά και τις προκλητικές για την εποχή εμφανίσεις της στην πίστα.
Πρώτη φορά ο Ζαμπέτας την είχε δει στην ταβέρνα του Βλάχου στην Ιερά Οδό, κοντά στο σπίτι του, τότε. Μπουζούκι έπαιζε ο Λουκάς Μεφσούτης και τραγουδούσε η εκρηκτική Αγγελική Κωνσταντοπούλου, γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Μπέμπα Μπλανς.
Η "Μπέμπα Μπλου" "ήταν μια τρελή, πολύ τρελή", διηγείται δεκαετίες μετά στην Ιωάννα Κλειάσιου, στην έκδοση "Βίος και πολιτεία" (εκδ. Ντέφι). "Εντάξει είσαι η Μπλανς για τα μαγαζιά, αλλά για τους άλλους που δεν σε ξέρουνε δεν πρέπει να κάνεις κάτι;", της έλεγε, συμβουλεύοντάς την να ηχογραφήσει τραγούδια, να μην περιορίζεται στα μαγαζιά. Την πήγε στη Fidelity, στον Πατσιφά. "Της δίνω το "Ποτέ, ποτέ" και το "Καλωσόρισες, βρε Γιώργη". Με το που τα λέει, μπαμ και σουξέ η Μπέμπα η Μπλου. Της δίνω κι άλλα, αλλά της Μπέμπας το μυαλό ήτανε αλλού. Πολύ τρελή, πολύ παλαβιάρα, γι’ αυτό και δεν κατόρθωσε να γίνει η μεγάλη καλλιτέχνιδα, αν κι ήτανε μεγάλη δεν μπόρεσε να πατήσει στο σανίδι σαν κυρίαρχη, σαν αυτοκράτειρα όπως γίνανε οι άλλες, Μαρινέλλα, Δούκισσα, Μοσχολιού". Της ξεγήθηκε, όπως έλεγε, καλά. Την έβαλε σε δίσκους και ταινίες. Την αγάπησε και ο φακός. "Είπε πολύ καλά το "Καράβι”, "Μιας πεντάρας νιάτα”, καταπληκτικά. Σε πιάνει η φωνή της, είναι μοναδική, ιδιόρρυθμη και μυστήρια. Με αγγίζει εμένα η Μπέμπα, με πιάνει, μου αρέσει. Έχει γνήσια λαϊκή φωνή. Έχει στη φωνή ένα βελούδο μυστήριο".
Διάβασε περισσότερα στο womantoc.gr