Η ιδιωτική ζωή του Νίκου Καζαντζάκη, όταν ζούσε αλλά και μετά το θάνατο του, λεηλατήθηκε όσο ο βίος ολίγων επώνυμων. Ιδιαίτερα υπονομεύτηκε και διασύρθηκε η ερωτική του ζωή, οι σχέσεις του με το θηλυκό στοιχείο του ανθρώπινου γένους. Ως όπλο δραστικό χρησιμοποιήθηκαν οι υποβολιμαίες διαδόσεις, οι προκαταλήψεις, οι παρανοήσεις και οι σκόπιμες παρερμηνείες κάποιων αυτοβιογραφικών στοιχείων του έργου του ή κάποιων μύχιων εξομολογήσεών του. Επιμερίζονται δε σε δύο ευπαθή σημεία της όλης αντρικής του υπόστασης. Πρώτο ο Καζαντζάκης είχε μειωμένη και, από μια περίοδο και μετά, ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή. Και δεύτερο: υπήρξε περιφρονητής των γυναικών. Βρέθηκαν σοβαροί, κατά τα άλλα, συγγραφείς να " ερμηνεύσουν " το έργο του Καζαντζάκη μέσα από τον " αυταπόδεικτο " μισογυνισμό του, ως απότοκο της θρυλούμενης ανικανότητάς του να " κατακτήσει σωματικά μια γυναίκα " ( Νικηφόρου Βρεττάκου: "Νίκος Καζαντζάκης, η αγωνία του και το έργο του", Λιλής Ζωγράφου: "Ένας τραγικός", κ.ά. )
Διάβασε τη συνέχεια στο womantoc.gr