Να ξεκινήσουμε από την Έφη Μπίρμπα. Πώς έχετε διαμορφώσει καλλιτεχνικά ο ένας τον άλλον μέσα στα χρόνια;
Άρης Σερβετάλης: Ο ένας διαμορφώνεται σε σχέση με τον άλλον εφόσον περνάμε μαζί την καθημερινότητά μας προσωπικά και καλλιτεχνικά. Ο καθένας έρχεται με τα δεδομένα του, αλλά η πορεία και οι στόχοι μας είναι κοινοί. Συνεργαζόμαστε από το 2009, όταν κάναμε την πρώτη μας εργασία πάνω στον Μπέκετ. Με τους ανθρώπους που δουλεύεις αρκετά χρόνια μαζί, αποκτάς έναν κοινό κώδικα και η αισθητική ματιά συμβαδίζει.
Πορεύεστε μαζί στην πρώτη της κάθοδο ως σκηνοθέτρια στην Επίδαυρο.
Α.Σ.: Είμαστε χαρούμενοι που το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και η Κατερίνα Ευαγγελάτου ενέκρινε την πρόταση που κάναμε με τα "Βατράχια". Θέλαμε να ασχοληθούμε με μία αρχαία κωμωδία, κάτι το οποίο δεν είχαμε κάνει στο παρελθόν από κοινού. Ευτυχήσαμε με όλους αυτούς τους συνεργάτες και τους σημαντικούς ερμηνευτές που πλαισιώνουν αυτή την ομάδα, εκτός από εμένα και τον Μιχάλη Σαράντη: Αργύρης Ξάφης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μαίρη Μηνά, Έκτορας Λιάτσος, Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Νάνσυ Μπούκλη, Κυριάκος Σαλής.
Πώς προέκυψε η επιλογή του συγκεκριμένου έργου;
Α.Σ.: Διαβάζαμε διάφορα έργα και σταθήκαμε στους "Βατράχους", το τελευταίο έργο του Αριστοφάνη. Είναι μια στρεβλή κωμωδία. Ο Αριστοφάνης αφηγείται το τραγικό ταξίδι της κατάβασης του Θεού Διονύσου στον Άδη μαζί με τον υπηρέτη του, τον Ξανθία, για να αναστήσει τον ποιητή που θα εμπνεύσει ξανά τους πολίτες, με όρους κωμωδίας.
Πώς ένιωσες μπαίνοντας στον ιδιαίτερο σκηνικό κόσμο της Έφης Μπίρμπα;
Μιχάλης Σαράντης: Τα πράγματα όταν τα κάνουμε λέξεις, τα φτωχαίνουμε. Με την Έφη είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι. Είναι ένα πλάσμα που συνομιλεί πολύ με τις αισθήσεις. Το εικαστικό σύμπαν που δημιουργεί εμπεριέχει κάτι πολύ πιο βαθύ από αυτό που φαινομενικά καταλαβαίνει κάποιος όταν ακούει τη λέξη "εικαστικότητα". Από την αρχή είδε το έργο στη βαθύτερή του έννοια, ως μια κωμωδία με DNA τραγωδίας, πράγμα που για μένα είναι πολύ σημαντικό.
Θα λέγατε ότι αυτό που κάνει τόσο γοητευτικό το συγκεκριμένο έργο είναι ότι φλερτάρει τόσο πολύ και με τα δύο άκρα;
Α.Σ.: Ναι, γιατί ο Αριστοφάνης συνδυάζει την απόλυτη κωμωδία και την απόλυτη τραγωδία με πολύ μεγάλη δεξιοτεχνία. Από την άλλη είναι και η ζωή μας έτσι, αν το σκεφτείς. Στην καθημερινότητά μας εμπεριέχονται και τα δύο. Μπορείς να κλάψεις από ένα γεγονός και ταυτόχρονα μετά από λίγο να γελάσεις με κάτι άλλο.
Στη διασκευή σας αντιμετωπίσατε το έργο σε παραλληλισμό με το σήμερα;
Α.Σ.: Έγινε μία νέα μετάφραση από τον Κωνσταντίνο Μπλάθρα και από κοινού μαζί με την Έφη υπογράψαμε τη διασκευή. Έχουμε κρατήσει όλους τους βασικούς άξονες του Αριστοφάνη. Επειδή σε αυτό το έργο ο κωμωδιογράφος καυτηριάζει την πολιτική κατάσταση της εποχής του, χρησιμοποιεί πολλά ονόματα. Στη δική μας παράσταση δεν υπάρχει αυτή η ονοματοθεσία. Καυτηριάζουμε, όμως, την πολιτική σκηνή με λίγο πιο καθημερινό, άμεσο και σημερινό τρόπο.
Μ.Σ.: Στον αφρό του το έργο είναι ένα παραμυθάκι όπου ένας Θεός και ένας άνθρωπος κατεβαίνουν στον κάτω κόσμο, προκειμένου να σώσουν τον κόσμο. Αυτό που προτείνει ο Αριστοφάνης είναι μια κατάβαση στον Άδη, γιατί απάνω δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, οπότε πρέπει να κατέβουμε κάτω για να επαναφεύρουμε τους εαυτούς μας. Αυτά τα πράγματα είναι τεκτονικές πλάκες, είναι πολύ σοβαρά. Η μοναδικότητα του Αριστοφάνη έγκειται στο ότι αποτυπώνει όλο αυτό το διακύβευμα με έναν πολύ ελαφρύ τρόπο. Μπορείς να μείνεις στην ελαφράδα και να αντιληφθείς παράλληλα και το μεγαλύτερο βάθος. Η Έφη από την αρχή ήταν κάθετη ότι αυτόν το δρόμο πρέπει να πάρουμε. Ο υπότιτλος της παράστασης δεν είναι καθόλου τυχαίος γιατί κλείνει το μάτι στη διασκευή, όπως αντίστοιχα και ο Αριστοφάνης που παρουσιάζει τον Διόνυσο με κοθόρνους. Στην κωμωδία δεν φοράνε κοθόρνους οι ηθοποιοί, μόνο στην τραγωδία, επομένως γίνεται ξεκάθαρο από τον συγγραφέα ότι εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά σε σχέση με τις άλλες κωμωδίες του.
Γιατί "Βατράχια";
Α.Σ.: Βάτραχοι και βατράχια είναι η ίδια λέξη προφανώς. Η πρόθεση είναι να τονίσουμε ότι έχει υπάρξει μία διασκευή, ότι το κείμενο έχει κουνηθεί μέσα από τη δική μας ανάγνωση πάνω στο αριστοφανικό έργο.
Διάβασε περισσότερα στο athinorama.gr