Εδώ, ο κόσμος καίγεται, στην κυριολεξία. Για την ακρίβεια, κάθε καλοκαίρι, σε διαφορετικές περιοχές ανά την Ελλάδα, το κάψαμε και το καίμε (sic). Αν υπήρχαν δε, συγκεκριμένες, προκαθορισμένες ημερομηνίες στις οποίες εκ των προτέρων θα γνωρίζαμε ότι ο αέρας θα λυσσομανά, λογικά οι πυρκαγιές θα ήταν πια κάτι σαν καυτές ατραξιόν, όπως τα πανηγύρια στα νησιά. Από την άλλη πάλι, λίγος αυθορμητισμός δε βλάπτει. Δε χρειάζεται να επαναπαυόμαστε και να θεωρούμε δεδομένη την ύπαρξη του σπιτιού μας. Περιττές πολυτέλειες.
Κάθε φορά λοιπόν, που μαθαίνω ότι ξεκίνησε ο εφιάλτης του καλοκαιριού, αυτομάτως μου δημιουργούνται μερικές απορίες που πολύ θα ήθελα κάποτε να σταματήσουν να είναι ρητορικές. Τις παραθέτω παρακάτω, ενδεχομένως να ταυτιστείς μαζί μου.
15 ερωτήσεις του ενός δισ.
Ποια είναι η διαφορά δολοφόνου και εμπρηστή;
Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι οι πυρκαγιές πάντα ξεσπούν συνοδεία 8-10 μποφόρ σε πολλαπλές εστίες;
Τον Αύγουστο πάει διακοπές η κλιματική αλλαγή που δήθεν ευθύνεται αποκλειστικά για τις πυρκαγιές;
Ποιος (και πώς) φεύγει από το σπίτι του για να σωθεί αφήνοντας πίσω τα κατοικίδια του, τα μέλη της οικογένειάς του δηλαδή, να καούν ζωντανά;
Διάβασε περισσότερα στο esquire.com.gr