Πόσοι από εμάς δεν έχουμε εδώ και πολύ καιρό αρχίσει να σκεφτόμαστε ότι επιτέλους φτάνει η άγια εκείνη εποχή που θα νυχτώνει μετά από μακροσκελή θεαματικά ηλιοβασιλέματα, που θα ξεκλέβουμε με την κάθε ευκαιρία χρόνο για θάλασσα, που θα ρεμβάζουμε κάτω από το φεγγαρόφωτο και μαγικά θα εξαφανίζεται κάθε φύσης σκοτούρα και καθημερινός μπελάς; Αν δεν ανήκετε στην κατηγορία όσων ονειρεύονται παραλίες και ατέλειωτες σειρές κρεμασμένων μπικίνι στον ήλιο, τζιτζίκια και καρπούζια, τότε ίσως πρέπει να επανεξετάσετε τις προτεραιότητές σας.
Διότι το ελληνικό καλοκαίρι είναι προ των πυλών ως ένα αδιαμφισβήτητο αντίδοτο για όλα. Ναι, είμαστε εδώ, μια καυτή ανάσα πριν από την πύλη του μεγαλειώδους θέρους, που στη χώρα μας προκύπτει πάντα ακόμα πιο θαυματουργό ως προ τις χαλαρωτικές ιδιότητές του. Η ελπίδα άλλωστε να μηδενίσει κανείς το κοντέρ του στρες δεν πεθαίνει ποτέ. Ίσα ίσα, αναζωπυρώνεται με το που θα κάτσεις στην καρέκλα ενός θερινού σινεμά, με το που θα δαγκώσεις ένα ζουμερό βερίκοκο, με το εναρκτήριο άραγμα για ηλιοθεραπεία.
Και τι να πω... Δεν έχει αλλάξει και πολύ το πράγμα από τότε που μετρούσαμε παγωτά και μπάνια στη θάλασσα (με ή χωρίς τα απογευματινά) για να νιώσουμε αυτομάτως βασιλιάδες! Στη δική μου τουλάχιστον ενήλικη ζωή, νομίζω ότι σε ένα νοερό Εxcel καταγράφονται ευλαβικά και ανελλιπώς όλες οι ψαροφαγίες στην ακροθαλασσιά, όλες οι βαλίτσες που φτιάχνονται Πέμπτη βράδυ για εξορμήσεις κατευθείαν από τη δουλειά, κάθε συναυλία και παράσταση σε open air θέατρα, τα ανεμίσματα των ανάλαφρων ρούχων μου στα κυκλαδίτικα μελτέμια, τα "Ελάτε για ένα κρασάκι" στις βεράντες, τα βράδια που αποκοιμήθηκα με τον παφλασμό των κυμάτων να με νανουρίζει, το μασούλημα των αμυγδαλωτών που έφερα από το νησί.
Από τα καλύτερά μου; Τα μακριά τεράστια τραπέζια όπου συνυπάρχουμε γονείς και (ενήλικα πια) παιδιά και τσουγκρίζουμε και ξανατσουγκρίζουμε ποτήρια! Για να μη μιλήσω για τα ρίγη συγκίνησης που φέρνει κάθε φορά το κλείσιμο εισιτηρίων για τις διακοπές... Στην περίπτωση δε ανακάλυψης μυστικής απομακρυσμένης παραλίας όπου κολύμπησα μόνη με την παρέα μου, η θεραπευτική δύναμη του ελληνικού καλοκαιριού ξεπερνά κάθε προσδοκία. Όλοι τα ξέρουμε αυτά!
Εύχομαι, λοιπόν, να γεμίσει αυτό το νοερό Excel του καθενός αντάξια της εποχής που υποδεχόμαστε.
Καλό ελληνικό καλοκαίρι σε όλους!