Ο νέος και ταλαντούχος ηθοποιός, που έγινε ευρέως γνωστός μέσα από το τηλεοπτικό "Maestro" του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, μιλά στο "α" σε μία συνέντευξη εφόλης της ύλης με αφορμή τον Ιππόλυτο που θα υποδυθεί στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη στην Επίδαυρο, στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου που θα σκηνοθετήσει η Κατερίνα Ευαγγελάτου.
Είναι η πρώτη φορά που θα βρεθείς στην Επίδαυρο;
Είναι η δεύτερη φορά. Το 2015 συμμετείχα ως μέλος του Χορού στην παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος "Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων", σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου. Ο Χορός είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της τραγωδίας. Ήταν μια σπουδαία εμπειρία που μου έμαθε πολλά για το αρχαίο δράμα και για το θέατρο γενικότερα. Τώρα, βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί κουβαλάω τον ομώνυμο ρόλο της παράστασης.
Πώς νιώθεις που θα επιστρέψεις με έναν πρωταγωνιστικό ρόλο;
Κυρίως είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Έχω λίγο άγχος, όχι τόσο όσον αφορά την κριτική, αλλά επειδή θέλω να αφηγηθώ όσο καλύτερα μπορώ αυτή την ιστορία. Να μπορέσει δηλαδή ο κόσμος να καταλάβει και να πάρει ό,τι περισσότερο μπορεί, με την ελπίδα από αυτό που θα δει να τον αλλάξει έστω και λίγο. Γενικότερα είναι μια πολύ ωραία συνεργασία. Περνάμε πάρα πολύ όμορφα στις πρόβες, δεν υπάρχει φόβος, δουλεύουμε πολύ, δοκιμάζουμε, ιδρώνουμε, τσαλακωνόμαστε. Βρίσκομαι δίπλα σε καταξιωμένους ηθοποιούς, όπως ο Γιάννης Τσορτέκης, η Μαρία Σκουλά, η Κόρα Καρβούνη, η Έλενα Τοπαλίδου, ο Δημήτρης Παπανικολάου, και αυτό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Όλοι είναι ένας και ένας.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με την Κατερίνα Ευαγγελάτου;
Με τίμησε το γεγονός ότι με πήραν τηλέφωνο από το Εθνικό Θέατρο και μου είπαν ότι θέλουν να με δουν για την καλοκαιρινή παραγωγή. Χάρηκα πολύ όταν έμαθα ότι θα σκηνοθετήσει η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Ήθελα πολύ να συνεργαστώ μαζί της, μου αρέσει η δυναμική της. Ήταν μια πολύ σκληρή οντισιόν, η οποία εξελίχθηκε σε τρεις φάσεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να μου αναθέσουν το ρόλο του Ιππολύτου, αλλά η σκηνοθέτρια με είχε δει πέρυσι στο "Labor" στο Θέατρο Πορεία, πολύ πριν βγει το "Maestro".
Τι είναι αυτό που σε γοήτευσε στον χαρακτήρα του Ιππολύτου και πώς προσέγγισες τον ρόλο;
Ο Ιππόλυτος από μόνος του είναι ένας γοητευτικός χαρακτήρας γιατί έχει ένα μυστήριο. Είναι μέλος μιας "αίρεσης" αφιερωμένης στη θεά Άρτεμη και ζει στα δάση με τους συντρόφους του. Το μόνο πράγμα από τον ιδιότυπο τρόπο ζωής του το οποίο θα μπορούσε να μας είναι οικείο είναι ότι είναι βίγκαν. Δεν τρώει κρέας, μόνο ό,τι βγαίνει από τη γη, ταυτόχρονα όμως σκοτώνει ζώα. Είναι λίγο αμφιλεγόμενο το τι συμβαίνει στις τελετές που γίνονται μέσα στα δάση. Ο Ιππόλυτος είναι ένας πρίγκιπας, νόθος γιος του Θησέα και της αμαζόνας Αντιόπης. Μεγάλωσε με τον προπάππου του Πιτθέα και για κάποιο λόγο αναπτύσσει ένα μένος απέναντι στις γυναίκες. Είναι ένα αρχέτυπο. Έχει πολλά κοινά με έναν νέο άνθρωπο με ορμή, αλλά έχει και κάποια στοιχεία που έχουν να κάνουν με την ψυχολογία. Μεγάλωσε χωρίς τη μητρική αγάπη, η οποία δεν συγκρίνεται με τίποτα στη ζωή, και αυτό τον ωθεί ίσως να έχει μια ακραία άποψη για το γυναικείο φύλο. Είναι ένας υπερ-σύνθετος χαρακτήρας, που δεν γίνεται να μη γοητεύσει έναν ηθοποιό. Το γεγονός ότι είναι νόθος γιος επηρεάζει τρομερά όλη του την προσωπικότητα και την ψυχολογία, γιατί δρα με βάση αυτό. Είναι σαν να θέλει να ξορκίσει ότι είναι νόθος. Θέλει να είναι τέλειος σε όλα, στα αθλήματα, στα κυνήγια και να εξουσιάζει όχι με την έννοια του βασιλιά, αλλά πιο πολύ με την έννοια του παιδιού. Νιώθει το χώρο στον οποίο κινείται δικό του και επίσης προσπαθεί να πλησιάσει το θείο μέσω της παρθενίας. Κάτι που προφανώς είναι αφύσικο και τελικά τον οδηγεί στην ύβρη και την τιμωρία. Υπάρχει ο κίνδυνος ένας θεατής να πει ότι του άξιζε αυτό που έπαθε, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν πολλά επίπεδα σε αυτή την προσωπικότητα. Όλοι οι ρόλοι στο αρχαίο δράμα είναι γοητευτικοί, ιδίως στη δραματουργία του Ευριπίδη που περισσότερο από όλους μοιάζει σαν σύγχρονος. Υπάρχει αυτό το "μεγαλείο" της αρχαίας τραγωδίας, αλλά θα μπορούσαμε να δούμε τα ίδια πράγματα σε μια δραματική μοντέρνα ταινία.
Πού θα έλεγες ότι εστιάζει η παράσταση της Κατερίνας Ευαγγελάτου;
Νομίζω ότι στο επίκεντρο βρίσκεται η ανθρώπινη βούληση και ο βαθμός στον οποίο αυτή επηρεάζεται από το θείο. Δηλαδή, ενώ είναι ένας θεός που κινεί τα νήματα, κάπου υπάρχει και η ανθρώπινη βούληση, κι αυτή έχει να κάνει με την επιλογή των ηρώων να σωπάσουν, να αποκαλύψουν ή να τηρήσουν έναν όρκο που τελικά στοιχίζει μια ζωή. Αυτή η ρωγμή μάς απασχολεί πολύ στην παράσταση. Επίσης αναδεικνύεται η στάση του Ευριπίδη υπέρ των γυναικών, κάτι το οποίο δηλώνεται μέσα από τις ακραίες θέσεις που παίρνουν οι άνδρες.
Διάβασε περισσότερα στο athinorama.gr