"Να νηστέψουμε τη Μεγάλη Σαρακοστή, τη Μεγάλη Εβδομάδα έστω, να χάσουμε και κάνα δράμι..." Ουδέν ψευδέστερον! Για να χορτάσει κανείς απέχοντας από το κρέας και τα γαλακτοκομικά, σαβουριάζει ψωμιά και κουλούρια. Κάνει παπάρες μες στην ταραμοσαλάτα. Τσακίζει κανταΐφια, μπακλαβάδες αβουτύρωτους δήθεν, σοκολατάκια για διαβητικούς... "Κοροϊδεύει τον εαυτό του!" θα αναφωνήσετε πολύ ορθά. "Έχουν περιγράψει οι Πατέρες της Εκκλησίας -και εμπειρικοί διαιτολόγοι περιωπής- τι σημαίνει αληθινή νηστεία. Αντίσταση στο λάδι! Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος επιβίωνε με ακρίδες και άγριο μέλι. Ακρίδες -προσοχή!- δεν εννοούμε τα έντομα, τα οποία πιθανόν να το έχουν το λιπάκι τους. Μα κάτι χόρτα της συμφοράς που φυτρώνουν στην έρημο…"
Πώς καταλαβαίνεις ότι έχεις μπει για τα καλά στη μέση ηλικία; Όταν τα κιλά κολλάνε σαν μαγνήτες πάνω σου. Όταν πριν ζυγιστείς σού έρχεται να κάνεις τον σταυρό σου. Κανείς, θα μού πείτε, δεν παχαίνει με τον αέρα. Συνήθειες ωστόσο που στα πρώτα νιάτα μας δεν είχαν την παραμικρή συνέπεια, σήμερα συνιστούν μικρά, κατά του εαυτού μας, εγκλήματα. Χλαπακιάζαμε στα είκοσι μας στις ταβέρνες. Πηγαίναμε έπειτα για ποτά. Και τις μικρές ώρες, πριν από τον ύπνο, τρώγαμε κι ένα τοστ, έτσι για τη λιγούρα. Πού γάτα, πού ζημιά; Ούτε το στομάχι μας διαμαρτυρόταν ούτε η ζυγαριά μας.
Έρευνες ισχυρίζονται ότι ο άνθρωπος στον δυτικό κόσμο παίρνει ύστερα από τα τριάντα του ένα κιλό το χρόνο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το είχε -καμαρώνουν οι βιογράφοι του- ελέγξει. Τρεφόμενος με ψητά ψάρια και βραστά λαχανικά, παρέμεινε έως το βαθύ γήρας του φιγουρίνι. Μα εκείνος είχε στεγνώσει την ψυχή του για να κυβερνήσει, θα τον αποπλανούσαν οι τηγανητές πατάτες, τα σιροπιαστά; Ο Θεόδωρος Πάγκαλος αντιθέτως, καλή του ώρα, στις γλαφυρότατες διηγήσεις του εστίαζε πάντοτε στο φαγητό. "Δώσαμε με τον Μιττεράν τα χέρια" έλεγε "κι έπειτα κάτσαμε σε μια ταβέρνα και τσακίσαμε κάτι φαγκρόπουλα…"
Δείτε περισσότερα στο womantoc.gr