Και ενώ ετοιμάζεσαι να απολαύσεις ως ελαφρύ βραδινό το καθιερωμένο γιαουρτάκι με φρούτα, παρατηρείς για ακόμα μια φορά μόλις ανοίγεις το καπάκι ότι ένα λευκο-κιτρινοπό υγρό κατακλύζει λίγο ή πολύ την επιφάνεια του γεύματός σου. Αυτόματα το πρώτα πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό να κάνεις είναι να κοιτάξεις την ημερομηνίας λήξης για να βεβαιωθείς ότι είναι ασφαλής η κατανάλωσή του και το δεύτερο και πιο σημαντικό να ξεφορτωθείς αυτό το υγρό, ώστε να γαρνίρεις με την ησυχία σου.
Η υδαρής αυτή επιφάνεια, ωστόσο, όχι μόνο δεν είναι ένδειξη ότι το γιαούρτι σου είναι χαλασμένο, αλλά αντιθέτως αποτελεί στοιχείο με υψηλή διατροφική αξία, για αυτό και ίσως χρειαστεί να το ξανασκεφτείς πριν το πετάξεις την επόμενη φορά. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα απλό κατάλοιπο της διαδικασίας παραγωγής του γιαουρτιού, γνωστό ως ορός γάλακτος, το οποίο απομένει στο τελικό προϊόν μετά το στράγγισμα και το πήξιμο.