Στη χώρα του "Πάμε κι όπου βγει", νομίζουμε πως όλα τα έχουμε δει, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μέχρι που έρχεται η σκληρή πραγματικότητα για να μας διαψεύσει. Από το βράδυ της Τρίτης όταν και συνέβη η μοιραία σύγκρουση τρένων στα Τέμπη -από την οποία μετράμε μέχρι στιγμής 57 νεκρούς και 56 αγνοούμενους- έως και σήμερα, η τηλεόραση μεταδίδει τόσες σοκαριστικές εικόνες που είναι σα να είμαστε όλοι εκεί. Κι όμως, υπάρχει εκείνη η αθέατη πλευρά που καμία κάμερα δε μπορεί να καταγράψει.
Γι᾽αυτό απευθύνθηκα στο Δημήτρη Αλεξάκη. Με εμπειρία 30 ετών σε πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς και πάντα παρών στα μεγάλα γεγονότα, ο 57χρονος εικονολήπτης του Open TV και παλιός μου συνάδελφος, γνωρίζω πως ανέκαθεν αντιμετώπιζε τη δουλειά του ως λειτούργημα. Φύσει λεπτολόγος και ανήσυχο πνεύμα, ο Δημήτρης θα μπορούσε καλύτερα από κάθε άλλο να μου αφηγηθεί όσα είδε με τα μάτια του στα Τέμπη καθώς πέρα από επαγγελματίας εδώ και χρόνια είναι εθελοντής επίλεκτης ομάδας ειδικών αποστολών στη Θεσσαλονίκη: Πρόσφατα μάλιστα πήρε άδεια και βρέθηκε ως εθελοντής στην Τουρκία για να συνδράμει στον απεγκλωβισμό των θυμάτων από το φονικό σεισμό. Παρακάτω διαβάζεις, όλα όσα πρόλαβε να μου εξομολογηθεί χθες, σε ένα μικρό διάλειμμα από τη δουλειά του.
H αφήγηση του Δημήτρη Αλεξάκη
Το τηλέφωνο χτύπησε την ώρα που ετοιμαζόμουν να πάω για ύπνο. Μου είπαν ότι συνέβη ένα σοβαρό συμβάν με τρένα κάπου κοντά στα Τέμπη. Τότε ακόμα δεν είχε γίνει γνωστό αν υπήρχαν θύματα, αλλά όπως και να είχε έπρεπε να σπεύσουμε στο σημείο. Ήταν γύρω στις 12 και κάτι το βράδυ και αντί για πυτζάμες, φόρεσα τα ρούχα μου και έφυγα.
Δείτε περισσότερα στο esquire.com.gr