Ήταν Ιούνιος του 2022. Είχαν περάσει μερικοί μήνες από όταν είχαν επιστρέψει από την εμπόλεμη ζώνη, στην οποία βρέθηκαν για πρώτη φορά ως μάχιμοι δημοσιογράφοι για να μεταδώσουν τα γεγονότα στην Ουκρανία, μετά από την εισβολή της Ρωσίας στις 24 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς. Τους ζήτησα τότε, να μου μιλήσουν για όσα έζησαν εκεί, για την έντυπη έκδοση του Esquire. Σήμερα, ένα χρόνο μετά από την έναρξη του πολέμου που η πλειοψηφία πίστευε πως δε θα είχε διάρκεια, θυμόμαστε όσα μοιράστηκαν μαζί μας -στιγμές, εικόνες και συναισθήματα- ο Σταύρος Ιωαννίδης, η Βελίκα Καραβάλτσιου, ο Αλέξης Κουβέλης και ο Μίλτος Σακελλάρης.
Σταύρος Ιωαννίδης
Στις 14 Φεβρουαρίου –Δευτέρα πρωί ήταν–, με φώναξε ο διευθυντής μου και με ρώτησε αν θέλω να πάω στην Ουκρανία. Του απάντησα καταφατικά κατευθείαν. Έπεσαν όλοι με τα μούτρα στο κανάλι για να οργανώσουν την αποστολή, όσο καλύτερα γινόταν στον υπάρχοντα χρόνο. Το επόμενο πρωί έφυγα – τότε ακόμη, βέβαια, δεν είχε ξεκινήσει ο πόλεμος.
Σε αυτές τις αποστολές πηγαίνεις οικειοθελώς έτσι κι αλλιώς. Ήθελα να το κάνω, γιατί οι εμπόλεμες ζώνες είναι μία παράμετρος του ρεπορτάζ που καλύπτω προσωπικά, ως δημοσιογράφος. Επίσης, έχω περάσει από trainings, σεμινάρια, διαθέτω κάποιες πιστοποιήσεις που απαιτούνται σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως οι πρώτες βοήθειες σε πεδίο μάχης. Όταν συμβαίνει ο πόλεμος και είσαι εκεί, είναι εντελώς διαφορετικό το συναίσθημα.
Πήγαμε πρώτα στο Κίεβο, μετά στη Μαριούπολη και στα διάφορα χωριά όπου ζουν οι ομογενείς. Γύρω στις 22 Φεβρουαρίου, είχε αρχίσει να διαφαίνεται η ένταση. Στις 05:00 το πρωί της 24ης Φεβρουαρίου –το θυμάμαι σαν τώρα– άκουσα τις πρώτες εκρήξεις. Όσο προετοιμασμένος και αν είσαι, λειτουργείς με έναν κυνισμό. Ειδοποίησα το κανάλι και τους δικούς μου ότι είμαι καλά. Προσπάθησα να μην πανικοβληθώ, σηκώθηκα από το κρεβάτι, ακολούθησα την κανονική μου ρουτίνα και βγάλαμε την πρώτη σύνδεση.
Δείτε περισσότερα στο esquire.com.gr