Η απομόνωση φαντάζει οδυνηροί για πολλούς, ωστόσο μόνο η Νatascha Kampusch έχει δικαίωμα να μιλάει για την φρικτή αυτή κατάσταση, καθώς ήταν εκεί και την έζησε για περισσότερες από 3.000 μέρες, όντας ένα μικρό κορίτσι που αναγκάστηκε να ενηλικιωθεί μέσα σε ένα κελί πέντε τετραγωνικών κάτω από την γη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ιστορία της Αυστραλιανής νεαρής που απήχθη την δεκαετία του 1990 και κατάφερε να δραπετεύσει οκτώ χρόνια αργότερα, βρίσκοντας και πάλι την οικογένεια της; Κάνεις, ίσως όμως και όλοι.
Την δραματική εκείνη εποχή, εκατοντάδες παιδιά στην Αμερική έπεφταν θύματα απαγωγής με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων να γεμίζουν συνεχώς φωτογραφίες αθώων προσώπων. Η 10χρονη τότε Νatascha Κampusch ήταν ένα από αυτά, όταν για πρώτη φορά της επετράπη να πάει μόνη της στο σχολείο με τα πόδια. Πέντε λεπτά αφότου είχε αφήσει το σπίτι πίσω της, το ανοιξιάτικο εκείνο πρωινό του Μαρτίου, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε. Ένα λευκό βαν της έκοψε απότομα τον δρόμο και ένας ψηλός, λευκός άνδρας την ανάγκασε να μπει μέσα, παρά την θέληση και τις κραυγές αγωνίας της. Μαζί της κουβαλάει μόνο το σχολικό της σακίδιο γεμάτο βιβλία καθώς και το διαβατήριο της, το οποίο βρισκόταν εκεί ξεχασμένο από οικογενειακό ταξίδι που μόλις είχε επιστρέψει. Μοναδική μάρτυρας της στιγμής ήταν ένα 12χρονο κορίτσι, το οποίο παρακολουθώντας άναυδο την σκηνή, έτρεξε να καλέσει βοήθεια.
Δείτε περισσότερα στο womantoc.gr