Ήμουν γύρω στα 12 όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στην Πάρο με τους γονείς και τον αδερφό μου. Έφηβη, με περίεργη ψυχολογία και καμία διάθεση για εξερεύνηση του νησιού, αρχικά είχα αφιερωθεί στο discman μου και την Britney Spears προσπαθώντας να έχω όσο το δυνατόν λιγότερη επαφή με την οικογένειά μου. Κι όμως, παρά το θολωμένο μου μυαλό και τα μπόλικα νεύρα της εφηβείας, μπόρεσα να νιώσω την υπέροχη αύρα του νησιού και τελικά να περάσω τις καλύτερες διακοπές της μέχρι τότε ζωής μου. Επέστρεψα στον "τόπο του εγκλήματος" στα 19 με φίλους αλλά και στα 24 όπου έκανα και μία στάση στην Αντίπαρο που τότε είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή. Κάτι μαγικό είχε αυτό το νησί που δεν μπορούσα ακριβώς να εξηγήσω. Δεν ήταν μόνο οι Κυκλάδες, οι υπέροχες παραλίες και τα εκπληκτικά νερά. Ούτε το νόστιμο φαγητό και τα γραφικά σοκάκια. Η Πάρος ανέκαθεν με συγκινούσε και μου δημιουργούσε έντονα συναισθήματα. Την ένιωθα πάντα πολύ δικό μου τόπο και ας μην έχω απολύτως καμία σχέση με νησί - η καταγωγή μου είναι από τη Ναύπακτο -. Τότε τι στο καλό συνέβαινε με αυτό το μέρος; Κατάφερα να πάρω απαντήσεις αρκετά χρόνια μετά, και πιο συγκεκριμένα δύο μόλις μήνες πριν.
Ένα 3ήμερο στο Summer Senses Luxury Resort στην Πάρο έλεγε χαρακτηριστικά η πρόσκληση με τα μάτια μου να βγάζουν καρδούλες όσο διάβαζα το mail. Περιείχε τη μαγική λεξούλα - Πάρος - αλλά και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες και άκρως υποσχόμενες. Το τελευταίο 3ήμερο του Μαΐου, εκείνο με τον καύσωνα, θα το περνούσα στο πιο όμορφο νησί των Κυκλάδων - γνώμη μου - σε ένα φανταστικό ξενοδοχείο, με υπέροχη παρέα.
Με μία γρήγορη διαδικτυακή αναζήτηση - το παραδέχομαι ότι "καιγόμουν" να μάθω περισσότερα - ανακάλυψα ότι έπειτα από τρεις άκρως πετυχημένες καλοκαιρινές σεζόν, το Summer Senses Luxury Resort ή αλλιώς το στολίδι της Μάρπησσας, επιστρέφει για την τέταρτη και πολλά υποσχόμενη χρονιά του. Ως μέλος πια των Small Luxury Hotels, της διεθνούς αλυσίδας πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων, προσφέρει στους επισκέπτες του μία εμπειρία υψηλών προδιαγραφών, απόλυτη χαλάρωση και ηρεμία, με φόντο το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Ό, τι δηλαδή χρειαζόμουν!
Το καλωσόρισμα
Έξι γυναίκες, από διαφορετικά Μέσα, πιθανότατα διαφορετική ιδιοσυγκρασία και γούστα, αλλά με κοινή ανυπομονησία κατέφθασαν το μεσημεράκι της Παρασκευής στη Μάρπησσα, πάρα πολύ έτοιμες να βιώσουν την απόλυτη χαλάρωση. Welcome drinks για αρχή και μία μικρή ξενάγηση στους χώρους από τη διευθύντρια του ξενοδοχείου κα. Πασσαρέα. Πρόλαβα να μετρήσω τρεις τεράστιες πισίνες. Ξέρω τι θα σκεφτείς: Πισίνα και ησυχία πάει; Κι όμως, η ηρεμία και η γαλήνη που επικρατούσε γύρω ήταν κάτι το πρωτόγνωρο. Όλοι έμοιαζαν τόσο ήσυχοι και διακριτικοί. Με δυσκολία άκουγες τα βήματά τους άντε και κανένα σπλιτς από βουτιά. Αλλά μέχρι εκεί. Έριξα μία γρήγορη ματιά γύρω μου, πήρα μία βαθιά ανάσα και... έκανα το πρώτο κλικ.
Εστιατόριο Gaia
Πρώτο γεύμα στον παράδεισο και ήταν όπως το περίμενα: Παραδεισένιο. Τοπικά προϊόντα παντρεμένα με παραδοσιακές συνταγές και όλα αυτά με βάση τη μεσογειακή κουζίνα. Προσωπικό αγαπημένο το λαβράκι με σοταρισμένα baby λαχανικά και vinaigrette ντομάτας - η επιμονή του πατέρα μου να μάθω να τρώω ψάρια έπιασε επιτέλους τόπο -. Άψογο συνοδευτικό, το τοπικό Vidiano, με τις μεθυστικές και παράλληλα ελαφριές μυρωδιές που "έδενε" εκπληκτικά με τις γεύσεις που υπήρχαν στο τραπέζι μας. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν είμαι φαν του κρασιού!
Ταραμοσαλάτα, φάβα και άλλα τοπικά ορεκτικά
Σε εξίσου εντυπωσιακά επίπεδα κυμάνθηκε και το βραδινό αλλά και το πρωινό, ενώ για τα γλυκά θα έπρεπε να φτιαχτεί ξεχωριστό κείμενο μιας και ήταν όλα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ. Aντίο bikini body σκέφτηκα και ζήτησα και δεύτερη μερίδα. Μια ζωή την έχουμε, και όταν μάλιστα είμαστε σε τέτοια υπέροχα μέρη, αξίζει να την απολαύσουμε και με το παραπάνω.
Το cheesecake του ονείρου
Οι πισίνες
Και μιας και είπα bikini body, ως κορίτσι του καλοκαιριού και λάτρης του ήλιου, δεν θα μπορούσα να μην ενθουσιαστώ με τις τρεις εκπληκτικές πισίνες που γίνονταν ένα με το γαλάζιο της θάλασσας. Χαλάρωση στις ξαπλώστρες - ή για την ακρίβεια κρεβάτια - δροσιστικά cocktails για να μην αφυδατωθούμε κιόλας, φρούτα, βουτιές και φυσικά αμέτρητες φωτογραφίες. Σιγά που θα είχα μπροστά μου τέτοια πισίνα και θα την άφηνα ανεκμετάλλευτη!
Είναι αυτή η πιο φωτογραφική πισίνα ever; Ναι είναι!
Προφανώς θα φωτογραφιζόμουν και εγώ αγκαλιά με τα λαχταριστά φρουτάκια.
Η Galazia Hytra
Αδερφάκι της βραβευμένης με αστέρι Michelin® Αθηναϊκής Ηytra, η Galazia Hytra ήρθε για να κατακτήσει την Πάρο και τα κατάφερε. Ένας μίνιμαλ χώρος γεμάτος καλαισθησία και καλοκαιρινή φρεσκάδα σε προσκαλεί να δοκιμάσεις γεύσεις που όμοιές τους δεν έχεις ξαναγευτεί. Πιάτα σύγχρονα που συνδυάζουν την απλότητα με τις υψηλού επιπέδου τεχνικές αλλά και την ελληνική παράδοση με τις νέες γαστρονομικές επιρροές κοσμούν το φετινό μενού της Galazia Hytra ολοκληρώνοντας ιδανικά την εμπειρία διακοπών του επισκέπτη. Όσο για την αρχιτεκτονική του χώρου με τις διακριτικές πινελιές πολυτέλειας, είναι μία μνεία στο μοντέρνο art de la table εισάγοντας τον επισκέπτη από τη στιγμή της άφιξής του στη μοναδική εμπειρίας γεύσης που θα βιώσει.
Golden Hour στη Galazia Hytra
Η ενημερωμένη λίστα κρασιών από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα προσφέρει άψογες επιλογές για τη συνοδεία του δείπνου, ενώ δεν λείπουν και οι προτάσεις από δροσιστικά signature cocktails.
Hydor Pool Bar
Καλύτερο κλείσιμο δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε από ένα δροσερό cocktail με θέα το Αιγαίο. Ο Σάββας, ο οποίος ανέλαβε να μας βοηθήσει στην επιλογή - η λίστα ήταν τεράστια - δημιούργησε για εμάς τις πιο ιδιαίτερες και καλοκαιρινές γεύσεις – λάτρεψα το Smoky Paloma και δεν έμεινα μόνο σε ένα - Και κάπως έτσι, έξι γυναίκες έπειτα από ένα εξαιρετικό γεύμα, βρέθηκαν να γελάνε μέχρι δακρύων απολαμβάνοντας το ποτό τους σε ένα φανταστικό ξενοδοχείο στην Πάρο. Και μας περίμεναν ακόμη αρκετές εκπλήξεις...
Αnassa Spa by Idolo
Σαν να μην έφτανε όλη αυτή η περιποίηση και η αγάπη - ναι μάλιστα αγάπη - που πήραμε ήρθε και η επίσκεψη στο spa για να μας "αποτελειώσει". Άλλωστε τι πιο απαραίτητο έπειτα από την απόλυτη χαλάρωση... λίγη περισσότερη; Μισή ώρα στα έμπειρα χέρια των ανθρώπων του spa και ένιωσα κυριολεκτικά άλλος άνθρωπος. Μία ευφορία με κατέκλυσε και παράλληλα μία τεράστια ανάγκη για χαλάρωση - τελικά είναι υπέροχο να σε περιποιούνται -. Περπάτησα "μεθυσμένη" προς το δωμάτιό μου όπου απλά "χύθηκα” πάνω στο κρεβάτι παίρνοντας τον πιο αναζωογονητικό υπνάκο της ζωής μου. Μακάρι να ήταν έτσι και η ζωή στην πόλη. Αλλά δυστυχώς δεν είναι...
Οι σουίτες διαθέτουν ιδιωτική πισίνα!
Βόλτα στις Λεύκες
Και επειδή Κυκλάδες σημαίνει σοκάκια, γαλάζια παράθυρα και λευκά σπιτάκια, δεν θα μπορούσαμε να μην πάμε μία βόλτα στο κοντινό χωριουδάκι Λεύκες, για τις απαραίτητες φωτογραφίες και μία στάση για ελληνικό καφέ και χειροποίητη λεμονάδα στο καφενείο της πλατείας. Προφανώς και ήταν γεμάτο με Έλληνες και ξένους τουρίστες που αποζητούσαν το διαφορετικό, το χαλαρό και ήρεμο. Και προφανώς το βρήκαν!
Η επιστροφή
Και όπως όλες οι επιστροφές, έτσι κι αυτή περιείχε μεγάλη δόση ικανοποίησης αλλά και μελαγχολίας. Ο πολύβουος Πειραιάς ήρθε σε αντίθεση με την ηρεμία που βιώσαμε τις τρεις προηγούμενες ημέρες και αυτό ήταν ένα δυνατό ταρακούνημα επιστροφής στην καθημερινότητα. Το ρητό βέβαια λέει ότι τα καλά δεν διαρκούν για πάντα και ίσως να έχει δίκιο. Επειδή ωστόσο είμαι λάτρης της καλοπέρασης και των ποιοτικών διακοπών, κάτι μου λέει ότι θα ξαναβρεθώ σύντομα στη Μάρπησσα και το Summer Senses Luxury Resort. Nομίζω ότι το μέρος αυτό το αγάπησα. Και είμαι παρθένος, δεν δίνω την αγάπη μου όπου κι όπου. Till next time...