Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που μετακόμισα στο πρώτο "δικό μου" σπίτι. Βίωσα και με το παραπάνω όλη την ανυπομονησία, την αέναη αναζήτηση επίπλων και φυσικά την κούραση της μετακόμισης. Αλλά χαλάλι, το να μπορείς να έχεις τον δικό σου χώρο στις μέρες μας είναι αξία ανεκτίμητη και όχι δεδομένη για πολλούς.
Όπως ήταν φυσικό, και όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, βγήκε από μέσα μου ο interior designer μιας και ήθελα το διαμέρισμά μου να γίνει ένα μικρό παλατάκι - του δικού μου πάντα γούστου και αισθητικής -. Ατελείωτες ώρες αναζήτησης κάθε λογής διακοσμητικών, βάζων, κάδρων, φτερών και γενικά οτιδήποτε μπορεί να κάνει έναν χώρο ξεχωριστό και να του προσδώσει χαρακτήρα. Και κάπως έτσι, με υπομονή, θέληση και... αυταπάρνηση, το έφτιαξα το "παλατάκι" μου το οποίο πλέον θυμίζει έναν πολύχρωμο χώρο που συνδυάζει την απλότητα και τον μινιμαλισμό (δεν ξέρω πώς το κατάφερα αυτό αλλά μπράβο μου).
Η πορεία ωστόσο "ανέγερσης του παλατιού", δεν ήταν και η ευκολότερη. Ως παιδί της τεχνολογίας - είναι άλλωστε και η δουλειά μου - έχω έναν αυστηρό και απαράβατο κανόνα: Ψωνίζω πάντα μέσω διαδικτύου. Είναι που συνήθισα λόγω καραντίνας; Είναι που στα καταστήματα λίγο χάνομαι με αποτέλεσμα να μην βγάζω άκρη; Τελοσπάντων επιμένω "ιντερνετικά" και αυτό δεν το αλλάζω. ΑΛΛΑ... Αντιμετώπισα ανυπέρβλητες δυσκολίες για τις οποίες δυστυχώς δεν μπορούσα να κάνω το παραμικρό. Πόσες φορές άλλωστε δεν έχει έρθει ειδοποίηση έπειτα από παραγγελία η οποία ενημερώνει ότι το δέμα σου θα παραδοθεί την Τρίτη από τις 9 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα; Και στο μεσοδιάστημα; Αν χρειαστεί να λείψω; Αν το πολυπόθητο κουδούνι με πιάσει στην τουαλέτα; Αν τελικά δεν το ακούσω; Και, πείτε με περίεργη, αν είμαι στη δουλειά μου; Όλες αυτές οι απορίες μου γεννιόντουσαν κάθε φορά που λάμβανα το mail ενημέρωσης. Μάταια προσπάθησα πολλές φορές να αλλάξω την ημέρα παράδοσης ή έστω να την περιορίσω στο 3ωρο. Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήγω πάντα στο υποκατάστημα της μεταφορικής για να το παραλάβω μόνη μου. Και δεν πήγαινα στο μαγαζί τελοσπάντων;
"Μην το ψάχνεις, μόνο το ΠΛΑΙΣΙΟ αξίζει σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις" μου είπε η φίλη μου η Χριστίνα, ή αλλιώς γκουρού της παραγγελίας! Όσα μου αποκάλυψε στη συνέχεια ομολογώ με άφησαν άφωνη και κάπως... δύσπιστη. "Είναι δυνατόν να ενημερώνεσαι ανά πάσα ώρα και στιγμή για την πορεία της παραγγελίας σου και να μην δεσμεύεται όλη η μέρα σου;" αναρωτήθηκα, με τη Χριστίνα να με προκαλεί να το διαπιστώσω με τα ίδια μου τα μάτια. Έτσι και έγινε! Από καιρό ήθελα να ανανεώσω τη συλλογή με τα κεριά μου και τώρα μου δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία. Με μία αναζήτηση στο Plaisio.gr βρήκα αυτό που ταίριαζε απόλυτα στον χώρο μου και προχώρησα στην παραγγελία. Η στιγμή της αλήθειας πλησίαζε. Η αγωνία μου μεγάλη...
Και τσουπ "σκάει" το πρώτο mail με την εκτιμώμενη μέρα παράδοσης. Εξάλλου ένα τόσο δα πραγματάκι είχα παραγγείλει οπότε δεν θα αργούσα να το έχω στα χέρια μου και φυσικά να αποκτήσω πλήρη εικόνα για τις υπηρεσίες του ΠΛΑΙΣΙΟ. Μία μόλις μέρα πριν την παράδοση λαμβάνω μήνυμα στο κινητό στο οποίο μου εξηγούσαν με λεπτομέρειες μέσα σε ποιο 2ωρο θα παραδοθεί η παραγγελία μου. Μάλιστα, μέσω ενός tracking link μπορούσα να παρακολουθώ live την πορεία της. Πρόκειται για τη νέα υπηρεσία του Πλαίσιο που μας δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθούμε την πορεία της παραγγελίας μας live. Ναι, live!
"Δίωρο ε; Καθόλου άσχημα" σκέφτηκα. Είχα τη δυνατότητα να κάνω τις δουλειές μου και να προγραμματίσω τη μέρα μου. Έχω βέβαια και καλύτερο: Μισή ώρα πριν την τελική παράδοση έλαβα ακόμη ένα μήνυμα, σε περίπτωση που είχα ξεχαστεί ή ήμουν εκτός σπιτιού! Εξάλλου, το ΠΛΑΙΣΙΟ έχει κάνει live την ενημέρωση σε όλη τη διαδικασία ακριβώς γι’ αυτό το λόγο – για να ξέρουμε τα πάντα για την παράδοσή μας τη στιγμή που τα μαθαίνει και το Πλαίσιο!
Και κάπως έτσι, έλαβα on time και χωρίς καθυστέρηση το υπέροχο κεράκι μου από τον ευγενέστατο συνεργάτη του ΠΛΑΙΣΙΟ. Ναι, μπορεί να υπάρξει μια απόκλιση στο χρόνο αλλά αυτή μπορεί να είναι ένα 20λεπτο – λογικό αν σκεφτούμε ότι μερικές φορές η κίνηση είναι "στα κόκκινα" ή οι καιρικές συνθήκες, άσχημες.
Τον ευχαρίστησα και εκείνος μπήκε στο φορτηγό να συνεχίσει την πορεία του. Βγήκα στον δρόμο να το δω να απομακρύνεται. Μου φέρθηκαν τόσο καλά άλλωστε...