Κάπου διάβασα τελευταία πως η νέα πολυτέλεια είναι να είσαι off line. Όσο εύκολα ενθουσιάζεται κανείς με αυτό το τσιτάτο, άλλο τόσο γρήγορα το ξεχνά, όταν ασχολείται με τα μίντια. Είναι ανέκδοτο να πιστεύει κανείς πως μπορεί να είναι δημοσιογράφος -ή τουλάχιστον επαγγελματίας- οποιασδήποτε θεματολογίας χωρίς το κινητό του να είναι προέκταση του χεριού του. Στην περίπτωση τη δική μου ως culture editor, κατά την οποία μέρος της δουλειάς μου είναι να μετατρέπω σε κείμενο και εικόνα αυτό που βλέπω, τη στιγμή που το βλέπω, αφενός είμαι συνέχεια on line, αφετέρου το smartphone μου είναι ο πολυτιμότερος συνεργάτης μου. Για την ακρίβεια, ο δικός μου γραμματέας, η φωτογραφική μου μηχανή, η συσκευή ηχογράφησής μου, το gps μου και τόσα άλλα ονομάζονται Redmi Note 11 Pro 5G της Xiaomi.
Θα καταλάβεις αμέσως τι εννοώ, μόλις σου εξηγήσω τι συμβαίνει σε ένα τυπικό τριήμερο της καθημερινότητάς μου. Γενικά, οι χρόνοι μου είναι πάρα πολύ πιεστικοί, που σημαίνει ότι τα απογεύματα μετά το γραφείο συνήθως είναι αφιερωμένα σε όλα όσα με τροφοδοτούν με υλικό για να γράψω - τα οποία με ενδιαφέρουν έτσι κι αλλιώς και με κάνουν χαρούμενη. Την περασμένη Πέμπτη στις 4, βρέθηκα στο θέατρο Ζίνα, όπου είχα προγραμματισμένη μία συνέντευξη για το επόμενο τεύχος του Esquire (μην περιμένεις spoiler!). Το μόνο που μπορώ για την ώρα να αποκαλύψω είναι η φωτογραφία που ζήτησα από τον φωτογράφο μας, Βασίλη Μαντά, να βγάλει στα κλεφτά λίγο προτού αρχίσω να καταγράφω τη συζήτηση στο recorder του Redmi Note 11 Pro 5G της Xiaomi.
Ευτυχώς, είχα φτάσει στο ραντεβού προετοιμασμένη, καθώς στη διαδρομή είχα καταφέρει να τσεκάρω μερικές επιπρόσθετες πληροφορίες στο ίντερνετ για τον συνεντευξιαζόμενό μου. Ο επεξεργαστής Snapdragon® 695 5G πάει σφαίρα και σώζει ζωές!
Αφού ολοκληρώσαμε την κουβέντα μας, κατευθύνθηκα προς την Evripides Art Gallery στο Κολωνάκι, όπου από τις 17 Μαΐου και έως τις 30 Ιουνίου φιλοξενούνται οι νέες, πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις "Under the Microscope" και "Ευγνωμοσύνη" της Δάφνης Κωστοπούλου και της Έλλης Εμπεδοκλή αντίστοιχα.
Αν και είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, κοινός τόπος και των δύο είναι η τέχνη που γίνεται ερέθισμα για έναν ουσιαστικό εσωτερικό διάλογο, ωθώντας μας να ανακαλύψουμε βαθιά κρυμμένα συναισθήματα.
Εννοείται πως σε τέτοιες περιπτώσεις και πάντα με την άδεια των καλλιτεχνών, φωτογραφίζω η ίδια, τα πάντα με το πολυεργαλείο Redmi Note 11 Pro 5G της Xiaomi που διαθέτει τρεις κάμερες (108MP κύρια κάμερα, macro κάμερα, υπερευρυγώνια κάμερα), επισπεύδοντας τη διαδικασία φωτογράφισης που συνήθως είναι πολύ πιο χρονοβόρα.
Παράλληλα, το σύστημα απεικόνισης είναι πιο εξελιγμένο από ποτέ και το καταλαβαίνεις όταν πέφτει το σκοτάδι. Στην επίσκεψή μου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων όπου διεξαγόταν το Athens Jazz Festival, όπως θα δεις παρακάτω, δεν πτοήθηκα καθόλου ασχέτως συνθηκών. Οι νυχτερινές λήψεις, μπορούν -και στη δική μου περίπτωση οφείλουν κιόλας- να είναι εντυπωσιακές.
Παρεμπιπτόντως, όσο σκοτεινά και να είναι, σε εξωτερικό ή εσωτερικό χώρο, δεν αντιμετωπίζω κανένα απολύτως πρόβλημα. Την επομένη, που παρακολούθησα το live Voodoo Cello της Imany στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, μπόρεσα να απαθανατίσω όλα όσα χρειαζόμουν για το ρεπορτάζ μου.
Ναι, αυτή η φωτογραφία είναι προϊόν του Redmi Note μου. Σίγουρα στο αποτέλεσμα, παίζει ρόλο το γεγονός ότι η οθόνη 120Hz προσφέρει υψηλότερο ρυθμό ανανέωσης (όπου ρυθμός ανανέωσης, ο αριθμός των φορών που μία οθόνη ανανεώνει την εικόνα που εμφανίζει ανά δευτερόλεπτο), ενώ επειδή είναι 6,67” FHD+ AMOLED, μπορώ να διακρίνω καλύτερα τις λεπτομέρειες χωρίς να καταπονώ τα μάτια μου.
Στην ολοκαίνουρια για παράδειγμα, Εθνική Πινακοθήκη που επισκέφθηκα το Σάββατο, έβγαλα άπειρες λήψεις, τις οποίες έπρεπε εκ των υστέρων να τις τις τσεκάρω ενδελεχώς μία μία ώστε να καταλήξω στις πιο άρτιες για το κείμενό μου.
Πραγματικά λάτρεψα τους πίνακες του Κωνσταντίνου Βολανάκη, του Γιάννη Τσαρούχη και του Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα και φρόντισα να βγω αρκετές αναμνηστικές φωτογραφίες. Ευτυχώς, η τεράστιας χωρητικότητας μπαταρία 5000 mAh δε με πρόδωσε ποτέ, όσο κι αν χρησιμοποίησα τη συσκευή μου. To power bank είναι αχρείαστο.
Στο μεταξύ, ο καλύτερος τρόπος για να επιβραβεύσεις τον εαυτό σου ολοκληρώνοντας τις υποχρεώσεις σου, αλλά και να δοκιμάσεις την κάμερα ενός κινητού, είναι να βγάλεις σέλφι με παγωτό στο χέρι - όλοι το ξέρουν αυτό!
Αν πιστεύεις ότι η παραπάνω είναι μία κάπως ανορθόδοξη στάση για να απαθανατίζεις στιγμές, το Redmi Note μου διακρίνεται για το λεπτό σχεδιασμό του, ενώ τα επίπεδα άκρα του βοηθούν ώστε να μπορώ να το κρατήσω σταθερά στα χέρια μου (και να παραμείνει ασφαλές, χωρίς να πέσει κάτω).
Plus
Το καλύτερο στο άφησα για το τέλος: Ακούγοντας ότι το Redmi Note 11 Pro 5G της Xiaomi ουσιαστικά μόνο καφέ δε φτιάχνει, είναι λογικό να υποθέτεις ότι κοστίζει μία περιουσία ή τελοσπάντων σίγουρα τις οικονομίες σου για τις επικείμενες καλοκαιρινές διακοπές. Μαντεύεις λάθος όμως. Παραδόξως, η τιμή του δεν είναι καθόλου απαγορευτική, ειδικά αν σκεφτείς ότι συγκεντρώνει όλα όσα χρειαζόμαστε ανά πάσα στιγμή από μία συσκευή. Τσέκαρε τι εννοώ, εδώ.
*To δικό μου Redmi Note 11 Pro 5G της Xiaomi, όπως το βλέπεις στις φωτογραφίες, είναι το Graphite Gray. Διατίθεται επίσης, στις αποχρώσεις Atlantic Blue και Polar White.