Τη μέρα που έζησα το πιο κωμικοτραγικό είδος σεξισμού από κάποιον που, δυστυχώς για εκείνον, με ήξερε

Του πήρε μερικά λεπτά μέχρι να καταλάβει ποια είμαι και από που με ξέρει. Λεπτά που έκαναν τo "πλύνε κάνα πιάτο" να μοιάζει με ευγενική παρότρυνση.

ΓΡΑΦΕΙ: MissBloom TEAM

Ένα πρωινό Τετάρτης μία γυναίκα με συνηθισμένη, καθημερινή φυσιογνωμία ανεβαίνει στον τελευταίο όροφο ενός μεγάλου, κεντρικού βιβλιοπωλείου στο Χαλάνδρι. Αν την δεις λιγάκι βιαστικά την πρώτη φορά, ίσως, να μην μπορέσεις μετά να ανακαλέσεις τη μορφή της. Είναι, πάντως, καλοχτενισμένη και καλοντυμένη, με ένα μπεζ πουκαμισοφόρεμα που δένει γύρω από τη μέση της, κρατάει μία μεγάλη tote bag με το σημειωματάριο και το μαγνητόφωνο της μέσα και έχει μπόλικο ενθουσιασμό, να σχηματίζεται διακριτικά γύρω από τα μάτια και το χαμόγελο της. Έχει προσμονή για τη συζήτηση που θα επακολουθήσει και πράγματι ο συνομιλητής της, διευθυντής του μεγάλου καταστήματος, πετυχημένος επιχειρηματίας, άνθρωπος μορφωμένος, τολμηρός και πρωτοπόρος, με όψη που θυμίζει ροκ σταρ που έχει ζήσει τη ζωή του, δεν την απογοητεύει. Μιλούν για την απόφαση να ανοίξει πριν πολλά χρόνια έναν από τους πρώτους πολυχώρους στην πόλη, μιλούν για βιβλία, για σπουδαίους συγγραφείς, την ρωτάει τι της αρέσει να διαβάζει, δηλώνει έκπληκτος με το ενδιαφέρον της για τα βιβλία και της προτείνει ένα μυθιστόρημα του Μουρακάμι που πιστεύει ότι θα της αρέσει.

Δείτε περισσότερα στο womantoc.gr