Το θερμόμετρο δείχνει 30 βαθμούς Κελσίου και το κύμα σκάει γλυκά στην τεράστια παραλία. Στο καλά κρυμμένο νησί, στη νότια "αγκαλιά" του Ινδικού Ωκεανού, με τα γαλαζοπράσινα νερά, τους κρυφούς καταρράκτες και τις ψηφιδωτές λίμνες, ο Άι Βασίλης εμφανίζεται ...παρκάροντας το έλκηθρό του στη λευκή άμμο. Στον Μαυρίκιο, όπως εξηγεί η Ειρήνη Κουρούπη, μία από τις δυο Ελληνίδες που ζουν μόνιμα εκεί, η Πρωτοχρονιά είναι καλοκαιρινή γιορτή και το ρεβεγιόν θέλει το μαγιό του!
"Για εμάς, εδώ, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο να περνάμε την αλλαγή του χρόνου με υψηλές θερμοκρασίες και κάνοντας μπάνιο στη θάλασσα. Κάθε χρόνο περιμένουμε τον Άι Βασίλη στην παραλία και σε πολλές περιπτώσεις και υποβρυχίως, όπου κάνει την εμφάνισή του στον κοραλλιογενή βυθό. Φέτος, βέβαια, λόγω των περιοριστικών μέτρων για την πανδημία δεν θα κάνουμε το καθιερωμένο παραδοσιακό πικ-νικ, όπου το έθιμο ήθελε πολύ κόσμο με γιορτινά εδέσματα στην παραλία να ανταλλάσσει φαγητά και να στήνεται ένα μεγάλο τραπέζι. Ωστόσο και βουτιές θα κάνουμε και θα δούμε τον Άι Βασίλη να κολυμπά, αφού πρώτα μας αφήσει τα δώρα μας", λέει η κ. Κουρούπη.
Στολισμένα φοινικόδεντρα αντί για τα παραδοσιακά έλατα συμπληρώνουν το γιορτινό σκηνικό και, όπως αναφέρει, η Ελληνίδα του Μαυρικίου, είναι παράδοση και εκεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο, για να ψάξουν από κάτω τα παιδιά τα δώρα τους.
Η κ. Κουρούπη είναι καθηγήτρια γαλλικών. Είχε πάει στη Γαλλία για σπουδές και, όπως εξηγεί, μια συγκυρία την έφερε στο τροπικό νησί κι ένας μεγάλος ερωτάς την κράτησε εκεί. "Ο Ινδικός ωκεανός έχει ένα νησί που είναι κοντά στον Μαυρίκιο και αρχικά είχα βρεθεί σε αυτό. Λίγο καιρό μετά, ήρθα εδώ, όπου άνοιξα δική μου καταδυτική σχολή και η συνέχεια εξελίχθηκε διαφορετικά. Ήρθε ο έρωτας με τον άνδρα μου, που είναι ντόπιος, αλλά μιλάει πλέον κι εκείνος ελληνικά και μάλιστα καλά και ο γιος μου, 14 ετών σήμερα, που συμπλήρωσε την οικογένεια", σημειώνει.
Στον Μαυρίκιο υπάρχει μια χριστιανική εκκλησία, αλλά όχι Έλληνες, εκτός από την ίδια και μια ακόμη Κρητικιά, που ήρθε από την Αγγλία κι εγκαταστάθηκε στο εξωτικό νησί.
Η κ. Κουρούπη κουβαλά στον επίγειο παράδεισο, όπως πολλοί χαρακτηρίζουν το νησί, πολλά από τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μας, τα οποία μάλιστα αναβιώνουν στο παραθαλάσσιο σπίτι, οικογενειακά, τις ημέρες των γιορτών. Μπορεί, όπως λέει χαρακτηριστικά, να μην μπορούν να πουν τα κάλαντα στις γειτονιές και τις παραλιακές κατοικίες, αλλά με τους παππούδες, ο γιος της μιλάει ελληνικά, ανταλλάσσουν ευχές σε όλη την εορταστική περίοδο και τα κάλαντα τα είπαν μέσω της τεχνολογίας.
Όσο για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, για τους περισσότερους κατοίκους του Μαυρικίου, το μενού δεν θα περιλαμβάνει χοιρινό, αλλά θα έχει ορεκτικά και κυρίως πιάτα με πολλά ψάρια, γαρίδες και σολομό. Η ίδια βέβαια, αν προλάβει, θα φτιάξει και ελληνικά γλυκά και συγκεκριμένα μελομακάρονα, αλλά ψυγείου, μιας και οι θερμοκρασίες στο νησί επιβάλλουν την κατανάλωση των δροσερών γλυκών.
Σήμερα διατηρεί με τον ντόπιο σύζυγο της, τον Φερόζ, μια επιχείρηση στον Μαυρίκιο με ενοικιαζόμενα δωμάτια και είχαν να δουν, όπως λένε, Έλληνα τουρίστα 18 μήνες, αφού δεν επιτρεπόταν η έλευση τουριστών στο νησί μέχρι και τον περασμένο Οκτώβριο.
Η εικόνα, όπως σημειώνει η κ. Κουρούπη, αυτή την περίοδο είναι καλύτερη σε σχέση με πέρυσι για τον τουρισμό και όλοι όσοι βρεθούν στην τροπική τοποθεσία δεν έχουν ανάγκη τα στρας και τα βελούδινα φορέματα και κοστούμια, άλλα τα μαγιό τους, για να περάσουν ρεβεγιόν και Πρωτοχρονιά στη θάλασσα.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ