Στη δεκαετή μου πορεία στον χώρο των Media, έχω έρθει σε επαφή με πάρα πολλούς ανθρώπους που είναι ευρέως γνωστοί. Η δουλειά μου, και ειδικότερα μέσω των συνεντεύξεων, δεν ήταν ποτέ απλώς να διεκπεραιώσω ένα κείμενο ή να κάνω ένα αφιέρωμα. Πάντα ήθελα να καταλάβω όσο περισσότερο γίνεται το άτομο με το οποίο συνομιλώ και οι λόγοι ήταν και είναι πολλοί. Αυτή τη φορά, όμως, ήταν αλλιώς.
Αυτή τη φορά κατάλαβα αμέσως το άτομο με το οποίο συνομιλώ αλλά ποτέ δεν κατάλαβα και δεν θα καταλάβω γιατί αυτή η γυναίκα δεν βλέπει το παιδί της.
Και κάπου εδώ γίνομαι έξαλλη. Δηλώνω έξαλλη ως γυναίκα, ως κόρη, ως μέλλουσα -ίσως- μάνα. Δηλώνω έξαλλη ως άνθρωπος. Είμαι πραγματικά έξαλλη όταν βλέπω έναν άνθρωπο, να παλεύει να δει το ίδιο του το παιδί. Μία τέτοια ακραία και άδικη συνθήκη βιώνει και η Βανέσα Βενέτη επειδή είναι μια περήφανη τρανς γυναίκα. Το να είσαι τρανς δεν είναι επιλογή. Επιλογή όμως της Βανέσας είναι να πει με τη φράση του André Breton, "Ο άνθρωπος είναι η απάντηση όποια και αν είναι η ερώτηση", και εγώ αναρωτιέμαι, "Πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι να απαγορεύουν στη Βανέσα να δει το παιδί της;".
Παρά το γεγονός πως δεν υπάρχει κάποια απόδειξη σχετικά με αρνητικές επιπτώσεις, οι υποθέσεις σχετικά με τις υποτιθέμενες βλαβερές συνέπειες για τα παιδιά που μεγαλώνουν με τρανς γονείς παραμένουν -πολύ κακώς- ευρέως διαδεδομένες. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, αυτές οι υποτιθέμενες βλαβερές συνέπειες έχουν ως αποτέλεσμα αρκετοί τρανς γονείς να υποστούν περιορισμούς ή να αποκλειστούν εντελώς από τα γονεϊκά τους δικαιώματα με την πεποίθηση ότι δεν είναι προς το συμφέρον των παιδιών να έχουν σχέση μαζί τους. Μια τέτοια ακραία κατάσταση βιώνει λοιπόν και εκείνη. Η Βανέσα.
Το να ζεις καταπιεσμένος είναι δύσκολο και σκληρό. Τα δεδομένα δείχνουν ότι μπορεί ακόμη και να είναι τοξικό. Ακόμα μια αλήθεια, είναι ότι υπάρχουν πολλές μελέτες που υποδεικνύουν ότι παρόλο που μπορεί να υπάρξει μια αρχική αμηχανία στην οικογένεια, το να κάνει coming out ή φυλομετάβαση ένας γονέας μπορεί πραγματικά να ενισχύσει τις σχέσεις σε μια οικογένεια και να δημιουργήσει πολύ ισχυρούς δεσμούς. Το να ζεις την αυθεντική σου αλήθεια, δηλαδή, όχι μόνο σε απαλλάσσει από τους περιορισμούς μιας κρυφής ζωής, αλλά δείχνει επίσης στα παιδιά σου τι σημαίνει να είσαι ειλικρινής για το ποιος είσαι.
Ανεξάρτητα από το αν βιώνουν τη φυλομετάβαση ενός γονέα ή γεννιούνται σε οικογένειες με τρανς γονείς, τα παιδιά σε πάρα πάρα πολλές περιπτώσεις δηλώνουν ευτυχισμένα και περήφανα που μεγαλώνουν με αλήθεια. Αντίθετα, όταν η οικογένεια δεν είναι δεμένη, τα παιδιά πολλές φορές μπορεί να βιώσουν με απαράδεκτο και δύσκολο τρόπο στίγμα από συνομήλικους ή από μια ευρύτερη κοινωνία στην οποία υπάρχουν υψηλά επίπεδα κοινωνικής και συστημικής τρανσφοβίας. Επιπροσθέτως, κάποιοι -θέλω να πιστεύω λίγοι- ειδικοί σε θέματα ψυχικής υγείας, "καταδικάζουν" τον τρανς γονέα, δημιουργώντας ένα περιβάλλον ώστε να ευνοήσει την αποξένωση του τρανς γονέα από το ίδιο του το παιδί.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε με αλήθειες, οι περισσότερες σοβαρές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι παιδιά τρανς γονέων δεν βίωσαν καμία αλλαγή με αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή τους μετά το coming out ή τη φυλομετάβαση ενός γονέα. Σε άλλες έρευνες, βλέπουμε επίσης ότι πολλές οικογένειες είδαν το transition του γονέα ως ένα πλεονέκτημα - ότι αυτή η πορεία ζωής συνέβαλλε σε μια πιο πλούσια οικογενειακή ιστορία με ισχυρές αξίες και προσφορά. Μάλιστα, κάποιοι είπαν ότι τους ενέπνευσε απόλυτα στο να είναι πιο ανοιχτόμυαλοι για τη διαφορετικότητα συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της μάστιγας που λέγεται bullying. .
Στο παραμύθι της Βανέσας, όπως εκείνη το περιέγραψε στην κόρη της, και έγινε τραγούδι με τους υπέροχους στίχους της, η νεραϊδόσκονη την έκανε κορίτσι χαρίζοντάς της έτσι το δικαίωμα στην ευτυχία. Η ειλικρίνεια της Βανέσας, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στις αναμνήσεις της κόρης της. Ενός κοριτσιού που θα πρέπει να έχει ισχυρά εφόδια να ζήσει ως γυναίκα, ή όπως θέλει να ζήσει, σε μια κοινωνία με μίσος, βία, γυναικοκτονίες και όλα τα τραγικά παράγωγα που συνθέτουν το προφίλ ενός κόσμου που με τίποτα δεν θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας.
Και κάπου εδώ ο λόγος πάει στη Βανέσα
V for Vanessa V for Veneti
Βανέσα Βενέτη. Γιατί αυτό το όνομα;
Είμαι άθεη. Ήθελα να επιλέξω ένα όνομα που να μην είναι χριστιανικό ορθόδοξο. Δεν θέλω να γιορτάζω. Ούτε εύχομαι "χρόνια πολλά" σε κάποιον φίλο ή φίλη που γιορτάζει γιατί θεωρώ ότι προδίδω τα πιστεύω μου και τους άλλους. Σε γενέθλια εύχομαι, σε γιορτές ποτέ λόγω της αθεΐας μου. Πριν το transition, στην προηγούμενη ζωή μου, είχα το όνομα που μου είχαν δώσει. Στη νέα μου ζωή επέλεξα αυτό που με εξέφραζε καλύτερα. Ένα όνομα που έχει θηλυκότητα χωρίς να "φωνάζει". Όσο για το Βενέτη; Εκτός από τα Γιάννενα, κατάγομαι και από την Κεφαλλονιά η οποία και ήταν Ενετοκρατούμενη. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αν και τα ονόματα από μόνα τους δεν λένε τίποτα, όταν θέλεις να δομήσεις τη ζωή σου από την αρχή, κοιτάς και να είναι όλα όπως σε εκφράζουν.
Ήσουν πάντα άθεη;
Από μικρή απορούσα ποιος θεός επιτρέπει να πεινάνε τόσα παιδάκια στην Αφρική, γιατί να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στις γυναίκες στο Αφγανιστάν, γιατί να συμβαίνουν τα άλλα στη Συρία. Γιατί να πνίγονται παιδάκια στο Αιγαίο. Να, να, να... Πιστεύω σε μια ανώτερη δύναμη που εγώ τη λέω "Σύμπαν". Πιστεύω στις ενέργειες των ανθρώπων. Ορκίζομαι στην ενέργεια. Θα το λέω όσο ζω: όταν δίνεις ενέργεια προς έναν στόχο και είσαι προσηλωμένος σε αυτό, πάντα θα πετύχεις. Μπορεί ο δρόμος προς τον στόχο μας να έχει πολλές στροφές, αλλά στην πορεία το βρίσκεις. Αμήν!
"Dead name".
Το "dead name"- γι' αυτό το λέμε και έτσι- είναι ένα όνομα πεθαμένο. Δεν μπορεί εμένα όπως με έχεις δει και με ξέρεις, να με εκφράζει εκείνο το όνομα. Αφορά μια προηγούμενη ζωή, την οποία δεν την αποκηρύττω, την έχω αγαπήσει, την έχω αγκαλιάσει και έχω προχωρήσει, αλλά κάνει κακό στη ψυχολογία ενός ατόμου να μιλάμε για το "dead name" του. Δεν είσαι αυτό. Έχεις μπει στη διαδικασία να κάνεις όλο αυτό το restart στη ζωή σου.
Πίσω από τις λέξεις που για σένα έχουν τεράστια δύναμη, Βανέσα ποια είσαι;
Φεμινίστρια. Ακτιβίστρια. Αισιόδοξη, εργασιομανής, δοτική. Θεωρώ πως είμαι μια καλή φίλη. Είμαι αυστηρή γενικά. Εκδικητική δεν είμαι αλλά δεν ξεχνάω. Δεν θα κοιτάξω να κάνω κακό σε κάποιον άνθρωπο που με έχει βλάψει, αλλά δεν ξεχνάω ότι με έβλαψε. Δεν τον θέλω στη ζωή μου αυτόν τον άνθρωπο. Ντρέπομαι για τον ρατσισμό που επικρατεί στην Ελλάδα. Για τον μισογυνισμό, τον φασισμό και την τρανσοφοβία. Απεχθάνομαι τους παιδεραστές καθώς και όλους εκείνους που ασκούν βία. Δεν υπάρχει κάτι που να με τρομάζει. Να είναι το παιδί μου καλά θέλω και τίποτα άλλο. Κατά τα άλλα σιγά μη φοβηθώ. Είμαι ένα επαναστατικό άτομο. Μα το να είσαι τρανς είναι αναρχία από μόνο του. Κατά τα άλλα, είμαι ένας ήρεμος άνθρωπος που δεν ενοχλεί και που ποτέ δεν λέει ποτέ.
Αναρχικός γεννιέσαι;
Ναι. Μπορεί να βγει και στην πορεία. Αλλά! Τρανς σημαίνει αναρχία. Θεωρώ ότι όλα τα τρανς άτομα είναι αναρχικά στον πυρήνα τους. Αμφισβητείς τα πάντα, ακόμη και το ίδιο το φύλο. Αναρχία είναι αμφισβήτηση. Δεν δέχεσαι αρχές. Ούτε του φύλου, ούτε του κράτους και της θρησκείας. Η αναρχία είναι κάτι τέλειο και σπάνιο. Αναρχία δεν είναι να πετάς μια μολότοφ. Αναρχία είναι να ζεις χωρίς τις αρχές που σου επιβάλλουν κάποιοι.
Από τις σπουδές στη Νομική, στην αρθρογραφία και την περιποίηση των άκρων.
Η οικογένειά μου ήταν σχετικά ευκατάστατη και από τις κοινωνικά γνωστές. Είχα τη δυνατότητα να κάνω αυτό που θέλω. Σπούδασα στην Ιταλία Νομική το 1993. Τότε που δεν υπήρχε ίντερνετ και όλα αυτά που έχουμε σήμερα. Έτσι, είτε ήσουν στην Ιταλία είτε ήσουν στην Αυστραλία, ήταν το ίδιο πράγμα. Ήσουν μακριά από την Ελλάδα. Και αυτό σε συνδυασμό με το θέμα της ταυτότητας φύλου μου, το έκανε δύσκολο να προσαρμοστώ. Δεν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου καθώς γύρισα πίσω. Στη συνέχεια ασχολήθηκα με τις επιχειρήσεις και μετά το restart της ζωής μου με την αρθρογραφία και την περιποίηση των άκρων.
Πώς ξεκίνησαν όλα;
Σταδιακά. Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι ένα παιδάκι όπως όλα τα περισσότερα που βλέπεις γύρω σου. Συνήθως συμβαίνει σε μικρή ηλικία. Το ότι φτάνεις σε μια μεγαλύτερη για να το αποδεχτείς, συνήθως έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες: την οικογένεια, το περιβάλλον, το πού μεγαλώνεις αλλά και με μια εσωτερικευμένη τρανσφοβία ή ομοφοβία όσον αφορά τα γκέι άτομα. Έχει να κάνει με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει κάποιος. Το σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται για επιλογή. Είναι μια εκ γενετής κατάσταση και έχει σημασία να το τονίσουμε αυτό. Γεννιέσαι έτσι. Δεν είναι επιλογή αλλά ούτε και "χτίζεται". Αυτό το οποίο "χτίζεται" είναι η αποδοχή. Αυτό δεν έχει όμως να κάνει μόνο με τα τρανς άτομα, αλλά και με τα cis. Ο καθένας, όπως και εσύ, παλεύει για να φτάσει στο σημείο της αυτό-αποδοχής.
Αν δεν είχες μεγαλώσει στην επαρχία, πιστεύεις πως το transition θα είχε γίνει νωρίτερα;
Πιστεύω πως ναι, αλλά καλώς έγινε τη στιγμή που ήρθε γιατί έχω γίνει αυτή που είμαι και πάνω από όλα έχω αποκτήσει ένα αγγελούδι. Το αγγελούδι μου.
Η Βανέσα για την οικογένειά της
Οι γονείς σου σε έχουν αγκαλιάσει;
Η οικογένειά μου ήταν/είναι η μέση ελληνική οικογένεια του "τι θα πει ο κόσμος" και καθετί διαφορετικό μπορεί να το έδειχναν ή να το απέφευγαν. Η μέση ελληνική οικογένεια ίσως θεωρεί ότι είναι καλύτερη από κάποιους άλλους. Ένα πρόβλημα του μυαλού είναι αυτό. Κάποιοι έχουν μείνει με τη μνήμη των Αρχαίων Ελλήνων- οι οποίοι τι ήταν; Άνθρωποι που απλώς έζησαν στη γη που ζούμε εμείς σήμερα. Δεν μας ενώνει κάτι με αυτούς. Θα ντρέπονταν όλοι αυτοί για εμάς. Αυτοί δίδαξαν πολιτισμό. Υπήρξε στην Αρχαία Ελλάδα ο Ξένιος Δίας και εμείς κάναμε bullying σε μια κούκλα, την Αμάλ, που ήρθε να διαμαρτυρηθεί για τα ασυνόδευτα παιδάκια της Συρίας. Υπάρχει άνθρωπος που να μην ευαισθητοποιείται στη θέα ενός παιδιού που έρχεται ασυνόδευτο από τη Συρία επειδή σκότωσαν τους γονείς του;
Η οικογένειά δεν με έχει αγκαλιάσει. Έχω τρεις αδερφές. Με ντη μεγάλη μιλάω πού και πού στο τηλέφωνο. Με τη μικρή πάνε χρόνια που δεν μιλάμε. Πλέον δεν μιλάω ούτε με τη μεσαία. Δεν μπορούν να δείξουν κατανόηση ως προς το ποια είμαι. Μπορώ να πω ότι η πρόσφατη απώλεια της γιαγιάς μου μού στοίχισε.
Η Βανέσα για το παρελθόν
Πιστεύεις ότι το άτομο που υπήρξε για 40 χρόνια, νιώθει περήφανο για τη Βανέσα;
Ναι, γιατί έχουν βρει ειρήνη μεταξύ τους. Εκείνο το άτομο δεν ήταν κάποιο άλλο άτομο, εγώ ήμουν πάλι. Έχω βρει ειρήνη μέσα μου ειλικρινά, έχω αγαπήσει αυτό που ήμουν, τον τρόπο αυτό που ζούσα και για να είμαι αυτή που είμαι σήμερα.
Σου αρέσει να μιλάς για εκείνον;
Δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει αλλά δεν με ενοχλεί κιόλας. Κάποτε το απέφευγα. Ήταν εχθρός μου. Τώρα δεν είναι.
Το 2017 ξεκίνησε η φυλομετάβαση.
Η πρώτη μου προσπάθεια έγινε το 2015. Είχα έρθει στην Αθήνα, είχα νοικιάσει σπίτι και είχα ξεκινήσει ορμόνες, αλλά ήμουν σε πολύ αρχικό στάδιο του transition τότε. Κάποια στιγμή, σε διακοπές, είχα πάρει το παιδί μου στην Πρέβεζα στο εξοχικό της οικογένειάς μου και εκείνο έκλαιγε μέσα στον ύπνο του λέγοντας "θέλω τον μπαμπά μου". Προφανώς, άτομα από το περιβάλλον της πρώην συζύγου μου, τής είπαν ότι ο μπαμπάς δεν ενδιαφέρεται γι' αυτήν και τέτοια. Έτσι τουλάχιστον μού έδωσε το παιδί μου να καταλάβω. Το παιδί, δεν μπόρεσε να το διαχειριστεί όλο αυτό, οπότε είπα να μείνω λίγο καιρό ακόμα στα Γιάννενα μέχρι να μεγαλώσει λίγο, να κατανοήσει ότι δεν ζούμε πια στο ίδιο σπίτι και ότι δεν μπορούμε να βρισκόμαστε καθημερινά. Δύο χρόνια μετά, το 2017, ήρθα μόνιμα στην Αθήνα οπότε και ξεκίνησε οριστικά η διαδικασία.
Η Βανέσα για την πρώην σύζυγό της
Στα σχόλια στα social media κάποιοι λένε "αφού γνώριζε μέσα της την αλήθεια από πάντα γιατί επέλεξε να κάνει οικογένεια;". Τι απαντάς;
Έχει να κάνει με το κομμάτι της αυτό- αποδοχής. Αν δεν υπήρχαν όλα αυτά τα κοινωνικά προβλήματα, τα περισσότερα άτομα θα έκαναν το transition από την αρχή. Γιατί να το περάσουν όλο αυτό σε όλη τους τη ζωή; Επίσης, είναι σημαντικό να πούμε ότι είναι διαφορετικό πράγμα η ταυτότητα φύλου από τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Αν είσαι τρανς γυναίκα, δεν σημαίνει αυτόματα ότι σου αρέσουν οι άντρες. Μπορεί να είσαι τρανς γυναίκα και να σου αρέσουν οι γυναίκες, μπορεί να είσαι τρανς άντρας και να σου αρέσουν οι άντρες, μπορεί να είσαι τρανς γυναίκα και να είσαι bisexual, μπορεί να είσαι τρανς άντρας και να είσαι bisexual. Δεν είναι επιλογή, γεννιέσαι έτσι. Ένα τρανς άτομο δεν κάνει επιλογή ούτε για την ταυτότητα του φύλου του ούτε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Εγώ πριν το transition ζούσα ως ένας straight άντρας, όχι όμως για ένα κοινωνικό περίβλημα, αλλά γιατί ερωτευόμουν γυναίκες. Ο πρώτος μου έρωτας ήταν στην πρώτη Δημοτικού με ένα γλυκό φιλάκι κάτω από το σχολείο με μια κοπέλα πανέμορφη. Πάντα στη ζωή μου είχα συντρόφους που ερωτεύτηκα. Δεν είχα πάει ποτέ μου με καμία χωρίς να την έχω ερωτευτεί.
Ο έρωτας με την πρώην γυναίκα σου ήταν ένας μεγάλος έρωτας;
Την ερωτεύτηκα παράφορα. Τρελά. Ζήσαμε έναν θυελλώδη έρωτα, μέσα από τον οποίο είχα αποφασίσει να πνίξω την ταυτότητα του φύλου μου -όπως έκανα τόσα χρόνια, και πίστευα μέσα μου ότι μπορώ να τα καταφέρω. Όταν την είδα είπα "Τέλος τα πάντα. Εδώ είμαι". Δεν κορόιδεψα κανέναν. Ξέρεις ποιον κορόιδεψα μόνο; Τον ίδιο μου τον εαυτό, κανέναν άλλον.
Αν υπήρχε η αποδοχή της θα μπορούσατε να συνεχίσετε να είστε μαζί;
Πρέπει να βάλουμε την ιστορία σε δύο διαφορετικά κεφάλαια χρονικά. Από την άποψη ότι τότε αν είχα την κατανόησή της, ίσως και να μην έκανα transition, εγώ απλά ήθελα να το ξέρει. Η κουβέντα που της είπα ήταν "Σ’ αγαπώ πάρα πολύ που θέλω να το ξέρεις, δεν μπορώ να το κρατάω άλλο μέσα μου". Πάλεψα με τον εαυτό μου πάρα πολύ, δυστυχώς όμως συμβαίνει. Δεν ήθελα να χωρίσω. Την οικογένειά μου την είχα πάνω από όλα. Ήταν απόλυτα σεβαστή η επιθυμία της, γιατί μου έθεσε ένα δίλημμα ότι "ή τα ξεχνάμε όλα και συνεχίζουμε ή χωρίζουμε". Σαφέστατα, αφού φτάσαμε εκεί πέρα δεν μπορούσα να πω ότι δεν συμβαίνει τίποτα- διότι συμβαίνει. Τι να ξεχάσω; Την ταυτότητα του φύλου μου; Δεν το δέχτηκε κι έτσι τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Σήμερα, μετά από όσα έχουν συμβεί, δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί. Και αυτή να το δεχόταν τώρα πια, που έχει προχωρήσει τη ζωή της -και πολύ καλά έχει κάνει, δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί. Μου έχουν στερήσει τέσσερα χρόνια από το παιδί μου. Ποιος θα μου το επιστρέψει αυτό; Μου στέλνουν φίλες μου μηνύματα ή με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε ότι είδαν την κόρη μου στο δρόμο και το πόσο μου μοιάζει και εγώ δεν το ξέρω. Ζητάω να μου στείλουν μια φωτογραφία και δεν μου την στέλνουν. Πώς θα μπορούσες να είσαι με έναν τέτοιον άνθρωπο;
Πιστεύεις ότι σε αγάπησε;
Όχι. Ξεκάθαρα όχι. Ότι με είχε ερωτευτεί πάρα πολύ με βάση το τότε στάτους μου, ναι, το πιστεύω. Αλλά δεν με αγάπησε. Και το ότι δεν με αγάπησε το κατάλαβα με τη στάση της και όλο αυτό το πολύ κακό πράγμα που γίνεται. Είναι απολύτως δεκτό το ότι στην αρχή νευρίασε. Δεν της κρατάω κακία σε ό,τι αφορά το προσωπικό μας. Αλλά ό,τι κι αν συμβαίνει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, συμβαίνει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Άλλο να χωρίζουν δύο άνθρωποι και άλλο δύο γονείς. Τη γονεϊκή μου ιδιότητα δεν μπορεί κάποιος να μου τη στερεί. Είμαι γονιός αυτού του παιδιού και πονάω διότι και στο ίδιο το παιδί κάνει κακό με τη στάση της αυτή.
Τέσσερα χρόνια μετά, ποια η στάση της σήμερα;
Το παιδί δεν το έχω δει και δεν μου έχει στείλει ούτε μια φωτογραφία και παρόλο που πρόσφατα ήμουν στα Γιάννενα και ζήτησα να τη δω, μου είπε ότι έλειπε- δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή όχι. Κάναμε μια συζήτηση σε πολιτισμένο επίπεδο και μείναμε στο ότι το παιδί θα πάει σε παιδοψυχολόγο να το βοηθήσει. Έπειτα ζήτησα μια φωτογραφία την οποία δεν έλαβα ποτέ. Πώς μπορώ εγώ να το πιστέψω ότι θα πάει το παιδί σε παιδοψυχολόγο όταν ούτε μια φωτογραφία δεν μου στέλνει;
Πιστεύεις ότι σε όλο αυτό υπάρχουν ή υπήρξαν κάποιοι ψυχολόγοι που τη σιγοντάρουν αρνητικά στις αποφάσεις της;
Βεβαίως και όταν τελειώσει όλη αυτή η διαδικασία, αυτοί οι ψυχολόγοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Προφανώς δεν είναι καλοί στο επαγγελματικό πεδίο που επέλεξαν. Όταν μιλάς για πράγματα που δεν ξέρεις και κάνεις κακό, προφανώς και δεν είσαι καλός στη δουλειά σου. Μελέτες που έχω διαβάσει και με σοβαρούς ψυχολόγους και με παιδοψυχολόγους λένε ότι όσο μικρότερο είναι ένα παιδί, τόσο καλύτερο και εύκολο είναι να καταλάβει, τη διαδικασία της φυλομετάβασης. Εδώ έχουμε να κάνουμε από την αντίθετη πλευρά με δικηγόρους που λένε ότι όταν το παιδί είναι στην προεφηβεία, είναι καλύτερο να μεγαλώσει. Τώρα είναι στην προεφηβεία, πιο πριν που δεν ήταν, γιατί δεν το βοήθησαν; Και τώρα που είναι στην προεφηβεία, είναι πολύ χειρότερο αυτό που κάνουν στο παιδί που του λένε ότι εγώ ζω μια διαφορετική ζωή και πιθανότατα- πιθανολογώ τώρα δεν ξέρω αλλά κατά τα φαινόμενα έτσι είναι, ότι εγώ δεν ενδιαφέρομαι. Το παιδί δεν γνωρίζει αυτόν τον αγώνα που κάνω ο οποίος είναι τεράστιος. Θα τον δει κάποια μέρα, αλλά πότε; Αυτή τη στιγμή ζει στην άγνοια. Είναι δίκαιο για ένα παιδί αυτό; Όχι.
Είστε στα δικαστήρια. Τι αξιώνεις;
Να ορίσουν επικοινωνία με το παιδί μου. Δεν ζητάω να πάρω ούτε την επιμέλεια, ούτε τίποτα. Θέλω να το βλέπω ένα Σαββατοκύριακο τον μήνα γιατί δεν έχω την οικονομική δυνατότητα για περισσότερο, μια εβδομάδα τα Χριστούγεννα, μια εβδομάδα το Πάσχα που είναι κλειστά για δύο εβδομάδες τα σχολεία και μία εβδομάδα το καλοκαίρι. Δεν ζητάω κάτι παραπάνω, αυτό ζητάω. Πρωτόδικα το απέρριψαν, έκανα έφεση, η οποία έγινε δεκτή. Στην έφεση εγώ ζητούσα να το βοηθήσει πρώτα ένας παιδοψυχολόγος που θα έχει γνώση σε θέματα ταυτότητας φύλου. Δεν είμαι η μοναδική τρανς γυναίκα που έχει παιδί, ούτε το μοναδικό τρανς άτομο που έχει παιδί. Υπάρχουν και άλλες και άλλοι. Είμαι η μοναδική που δεν το βλέπω. Οι άλλες που δεν είχαν να αντιμετωπίσουν εγωισμό ή τρανσφοβία από την πλευρά της πρώην συζύγου και έβαλαν το καλό του παιδιού πάνω από όλα, έχουν μια χαρά σχέση με τα παιδιά τους. Έβαλαν τους εγωισμούς στην άκρη για το καλό του παιδιού. Το δικό μου το παιδί είναι εκτεθειμένο σε οτιδήποτε μπορεί να του πει κάποιος για εμένα από τη στιγμή που δεν γνωρίζει, στο να δεχθεί bullying και να μην είναι οχυρωμένο. Το παιδί μου είναι εκτεθειμένο σε πάρα πάρα πολλά. Τα παιδιά των άλλων τρανς γυναικών, δεν είναι. Μιλώντας με την κόρη μιας εκ των κοριτσιών που έχουν παιδιά μού είπε "δεν μπορώ να καταλάβω τι πρόβλημα μπορεί να έχει κάποιος με εσένα. Τη ζωή σας, τη ζωή τους. Το θέμα είναι να είμαστε ευτυχισμένοι. Ενοχλείτε κανέναν;" Όχι. Και η δική μου η μικρή όταν της είχα πει με μορφή παραμυθιού ότι θα γίνω κορίτσι, μόλις κατάλαβε ότι δεν θα με χάσει, ούτε την αγάπη μου, ούτε εμένα σαν άνθρωπο, μού είπε ότι θα είναι καλύτερα αν είμαι χαρούμενη. Το ζήτημα με τα παιδιά είναι πολύ πιο απλό: θέλουν χαρούμενους ανθρώπους και αγάπη. Αυτό θέλουν. Πού είναι το πρόβλημα ακριβώς, στην ταυτότητα του φύλου μου; Πολλές φίλες μου έχουν παιδιά, άλλα στην ηλικία της κόρης μου, άλλα μικρότερα, και όλα τους με λατρεύουνε. Όπως και εγώ εκείνα. Πώς γίνεται για τα παιδιά των φίλων μου να είμαι καλή και για το δικό μου να μην είμαι και δήθεν να το "προστατεύει" από εμένα μόνο και μόνο επειδή είμαι τρανς γυναίκα;
Η πρώην σύζυγός σου σού έχει πει τί ακριβώς φοβάται με αποτέλεσμα να μην βλέπεις την κόρη σου;
Λέει ότι "προστατεύει το παιδί από εμένα". Όταν ένας γονιός είναι κακοποιητικός ή προβληματικός, σαφέστατα και να μην το βλέπει. Εδώ όμως έχουμε το εξής παράδοξο: Ψηφίστηκε ο νόμος για τη συνεπιμέλεια και βγήκε ο βουλευτής και είπε ότι κι αν ρίξει μια σφαλιάρα ο μπαμπάς στη μαμά, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός μπαμπάς. Μα είναι κακός μπαμπάς! Αυτός ναι, είναι κακός μπαμπάς. Εγώ που δεν έχω κανένα βίαιο παρελθόν, δεν έχω πειράξει άνθρωπο, γιατί να μην βλέπω το παιδί μου; Γιατί να μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να βλέπει το παιδί του και να μην μπορεί μια τρανς γυναίκα να βλέπει το παιδί της; Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι η πρώην σύζυγός μου στο δικαστήριο παραδέχθηκε πως ήμουν ένας εξαιρετικός γονέας, αλλά δεν θέλει το παιδί της να έχει σχέση με τρανς. Να το βλέπω ζητάω ρε παιδιά! Στην έφεση βγήκε η απόφαση του εφετείου και είναι αυτό που ζήτησα, ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη και για εμένα και για την αντίδικο και για το ίδιο το παιδί. Αυτό σύντομα ελπίζω να ξεκινήσει. Αυτό έγινε γιατί η αντίδικος πλευρά έλεγε ότι εγώ είμαι ψυχικά ασταθής, ποντάροντας φυσικά στην ταυτότητα φύλου και στα καταθλιπτικά επεισόδια που είχα εξαιτίας της ταυτότητας του φύλου μου και των προκλήσεων που έχω δεχθεί. Θεωρώ σίγουρο ότι δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Εγώ κάνω έκκληση να σταματήσει εδώ. Όλο αυτό είναι μια πανάκριβη διαδικασία, την οποία είμαι σίγουρη ότι θα κερδίσω και χάνονται χρόνος και χρήματα και από εμένα και από την αντίδικο τα οποία θα μπορούσαν να πάνε στο παιδί. Θα μπορούσαμε και οι δύο να προσφέρουμε στο παιδί πολλά περισσότερα πράγματα.
Αυτά τα τέσσερα χρόνια μπορούν να αναπληρωθούν; Πώς αισθάνεσαι;
Κανένας δεν θα μου τα αναπληρώσει και πάμε για πέμπτο έτος τώρα. Αισθάνομαι ότι μου έχουν ξεριζώσει την καρδιά. Τιμωρούμαι πάρα πολύ αυστηρά για κάτι το οποίο ούτε φταίω ούτε είναι επιλογή μου ούτε είναι κακό στην τελική. Ο χρόνος που έχω χάσει με το παιδί μου δεν αποζημιώνεται. Τώρα αν φτάσουμε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, προφανώς εκεί θα πληρώσουν όσοι συνέβαλλαν στο να φτάσουμε μέχρι εκεί και δεν εννοώ μόνο την αντίδικο, εννοώ και το ελληνικό κράτος.
Είναι πολύ πιθανό λοιπόν το σενάριο να φτάσετε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο;
Αν δεν δικαιωθώ στο ελληνικό, βεβαίως και θα φτάσουμε. Από φέτος υπάρχει και δεδικασμένο γιατί μέχρι πρότινος δεν υπήρχε, θεωρούνταν δεδομένα αυτά τα πράγματα. Μια τρανς γυναίκα από τη Ρωσία που είχε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με εμένα πήγε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο και δικαιώθηκε. Δεν υπάρχει ταβάνι που να μην σπάσω μέχρι να δω το παιδί μου, μέχρι να το ξαναπάρω αγκαλιά. Δεν υπάρχει κάτι που να μπορεί να με σταματήσει.
Η Βανέσα για την κόρη της
Όταν η κόρη σου σε ρωτήσει "αυτά τα τέσσερα -και πλέον χρόνια- πού ήσουν;" Θα πεις την αλήθεια αναφορικά με τον αγώνα σου;
Φυσικά και θα της τα πω όλα, έχω κρατήσει αρχείο ου περιλαμβάνει συνεντεύξεις, θεατρική παράσταση, και φυσικά το τραγούδι που έχω γράψει για εκείνη.
Θα κάνει καλό στην ψυχοσύνθεσή της να ξέρει όλα τα δεδομένα;
Σαφέστατα, διότι αυτή τη στιγμή λένε στο παιδί ότι εγώ ζω μια διαφορετική ζωή και νομίζει ότι εμένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου εκείνη. Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε ένα παιδί είναι να νομίζει ότι ένας γονιός που ήταν εκεί από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε και ήταν δίπλα του σε όλη του τη ζωή, ξαφνικά δεν ενδιαφέρεται και εξαφανίζεται. Το παιδί μου, λοιπόν, θα μάθει ότι το λατρεύω και ότι έκανα ό,τι μπορούσα για να το ξαναπάρω στην αγκαλιά μου. Και θα το ξαναπάρω. Κανένας δεν μπορεί να μου δώσει πίσω τα χαμένα χρόνια και αυτό είναι κάτι που μου δημιουργεί αγανάκτηση.
Πώς φαντάζεσαι την πρώτη συνάντηση μετά από τόσα χρόνια με την κόρη σου;
Δεν τη φαντάζομαι. Την ονειρεύομαι. Θέλω να την πάρω αγκαλιά και να τη σφίξω. Να της πω ότι ήμουν πάντα "εκεί". Πως δεν έφυγα ποτέ από δίπλα της. Της το υποσχέθηκα και θα το κάνω. Όσο είμαι όρθια θα παλεύω για εκείνη.
Θέλεις να σε φωνάζει με το μικρό σου όνομα;
Το ιδανικό θα ήταν αυτό, αλλά ας μού απευθύνει το λόγο και ας μού λέει και "ψιτ". Ας με πει Βανέσα, μπαμπά, όπως θέλει. Αρκεί να ακούσω τη φωνή της σύντομα.
Τι είναι αυτό που θα ήθελες εσύ να μάθεις σαν γονιός σε ένα κοριτσάκι στην προεφηβεία προκειμένου να βγει οχυρωμένη στην κοινωνία;
Να πιστεύει στον εαυτό της. Να μην την κάνει ποτέ κανείς να πιστέψει ότι αν βάλει κάτι στο μυαλό της δεν μπορεί να το καταφέρει. Όλα μπορούμε να πετύχουμε αρκεί να μένουμε πιστοί στον στόχο μας. Να ανοίξει τα φτερά της όπως εκείνη επιθυμεί και εγώ θα είμαι πάντα δίπλα της. Όσο και αν με θέλει.
Ως προς το κομμάτι της διαφορετικότητας;
Τι πάει να πει "διαφορετικότητα"; Όλοι διαφορετικοί είμαστε. Αυτό που της έλεγα από την πρώτη ημέρα που γεννήθηκε και θα το λέω για όλη μου τη ζωή, είναι μια φράση του André Breton, "Όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απάντηση είναι πάντα ο άνθρωπος". Να είναι λοιπόν καλός άνθρωπος, να τα έχει βρει με τον εαυτό της, να αγαπά τους άλλους ανθρώπους. Όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου, είσαι πάντα και πιο δίκαιη και αυστηρή με τις επιλογές σου, μαζεύεις πάντα καλύτερο κόσμο δίπλα σου. Γιατί πιστεύεις ότι αξίζεις.
Θα κατηγορούσες ποτέ τη μαμά της στην ίδια;
Δεν το έχω κάνει, όχι. Γιατί η λέξη κατηγόρια σημαίνει ότι λέω κάτι το οποίο δεν ισχύει. Ακόμη και αυτά που ισχύουν, όμως, δεν της τα έχω πει. Θεωρώ πως ό,τι είναι να δει το παιδί, θα το δει μόνο του. Από εκεί και πέρα όμως, σαφέστατα δεν θα τη δικαιολογήσω κιόλας γι' αυτή τη συμπεριφορά της.
Μπορείς να την κατανοήσεις όμως;
Όχι. Κατανόησα το γεγονός ότι σαν άνθρωπο μπορεί να με μισεί -και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Είναι δικαίωμά της. Το να χρησιμοποιεί όμως το παιδί ως μέσον εκδίκησης για ό,τι συνέβη ανάμεσά μας ή ακόμη κι αν την πλήγωσα άθελά μου, όχι δεν μπορώ να το συγχωρήσω. Και όσο ήμασταν μαζί, δεν υπήρχε κανένας άλλος άνθρωπος στον δικό μου ορίζοντα. Ήμουν με παρωπίδες. Υπήρχε μόνο εκείνη. Δεν την πρόδωσα, δεν την κεράτωσα, δεν έκανα τίποτα. Απλώς, δεν άντεξα άλλο να μην είμαι ο εαυτός μου. Αυτό είναι όλο.
Αν σου ζητούσε "συγγνώμη" θα τη συγχωρούσες;
Όχι. Ειλικρινά, δεν έχω μίσος, δεν έχω τίποτα κακό γι' αυτόν τον άνθρωπο. Όμως έχω μια στενοχώρια γι' αυτό που έχει κάνει σε εμένα και στο παιδί. Η λέξη "συγχωρώ" δεν υπάρχει. Και δεν το λέω εκδικητικά, απλώς δεν θα μπορούσα να εμπιστευτώ ξανά αυτό τον άνθρωπο στη ζωή μου. Ποτέ. Μου έχει κάνει κακό.
Είναι ξεκάθαρο πως κορόιδεψες τη Βανέσα και μόνο. Κανέναν άλλον.
Μακάρι να μπορούσα να το υποστηρίξω σε όλη μου τη ζωή. Η ζωή μου θα ήταν πολύ πιο εύκολη. Γι' αυτό λέω ότι δεν είναι επιλογή. Θεωρείς ότι υπάρχει άνθρωπος που έχει μια ζωή ήρεμη, σχετικά τακτοποιημένη, να ξυπνήσει ένα πρωί και να πει "αχ μωρέ πολύ εύκολη είναι η ζωή μου, κάτσε να την κάνω λίγο δύσκολη;". Στα 40+ μου να δουλεύω μέχρι το πρωί -στην καλύτερη περίπτωση, σαν σκυλί μέρα-νύχτα, απλά για να βγάζω τα έξοδά μου με πάρα πολύ κόπο; Γιατί ένα τρανς άτομο δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες εργασίας. Κακά τα ψέματα.
Η Βανέσα για την κατάθλιψη
Και κάποια στιγμή η κατάθλιψη σού χτύπησε την πόρτα.
Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο της εποχής και επηρεάζει πάρα πολλά άτομα. Και cis και τρανς και straight και μη. Στα τρανς άτομα ίσως είναι πιο έντονο γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν όλες αυτές τις προκλήσεις που έρχονται με το transition. Λίγο πριν χωρίσω, και όταν έβλεπα τον χωρισμό να έρχεται και τη ζωή μου να πρέπει να μπει σε ένα καινούριο μοτίβο στο οποίο θα είχα να αντιμετωπίσω όλα αυτά τα προβλήματα που τελικά αντιμετώπισα, ήρθα αντιμέτωπη με το "τέρας". Ήταν τέλος του 2014, αρχές του 2015. Τότε που χώρισα με την πρώην σύζυγό μου, την οποία λάτρευα. Τις είχα τοποθετήσει και τις δύο, και την κόρη μου και την πρώην σύζυγο, πάνω από τις δικές μου ανάγκες και έπρεπε να έρθω αντιμέτωπη με το γεγονός ότι χωρίζω και ξεκινάω τη μετάβαση, άρα έχω να αντιμετωπίσω οικογενειακούς αποκλεισμούς, κοινωνικούς αποκλεισμούς, όλο αυτό το πράγμα. Έπεσα στο σκοτάδι για ένα διάστημα -που κράτησε περίπου δύο χρόνια. Με αυτοκτονικές τάσεις που ήταν έντονες στην αρχή αλλά στη συνέχεια με τη βοήθεια της γιατρού μου στα Γιάννενα τις αντιμετωπίσαμε, μέχρι που είδαμε ότι το να ξεκινήσω το transition ίσως να ήταν η λύση σε όλο αυτό, δηλαδή δεν ήταν μια κατάθλιψη κλινική και ενδογενής. Ήταν κάτι που συνδεόταν σαφέστατα με την ταυτότητα του φύλου μου και τις προκλήσεις που είχα να αντιμετωπίσω. Ήταν διαχειρίσιμο. Όπως και να έχει όμως, ένας γονιός και καταθλιπτικός να είναι, δεν υπάρχει νόμος που να του απαγορεύει να δει το παιδί του και ένα παιδί δεν κινδυνεύει δίπλα σε έναν καταθλιπτικό γονιό- που δεν είμαι κιόλας πια.
Από τις αυτοκτονικές τάσεις σε συγκράτησε και το γεγονός ότι είσαι γονιός;
Σαφέστατα. Το συζήτησα και με τη γιατρό μου και μου είπε ότι θα ήταν πάρα πολύ κακό για το παιδί και δουλεύοντας με τον εαυτό μου είδα ότι για την κόρη μου είναι πολύ πιο καλό και υγειές να έχει έναν γονιό που να είναι τρανς γυναίκα, παρά έναν νεκρό γονιό. Γιατί νεκρή δεν θα μπορούσα να τη βοηθήσω. Οι ζωντανοί μπορούν, όταν χρειαστεί να είναι πάντα "εκεί". Αυτό είναι σημαντικότερο.
Είναι πολύ αισιόδοξο αυτό που λες.
Θεωρώ ότι η αυτοκτονία είναι μια πολύ εγωιστική πράξη. Πρέπει να βάζεις πάνω από όλα το παιδί. Είμαι της άποψης ότι θα πρέπει όσοι είμαστε γονείς να κατανοήσουμε ότι δεν μας ανήκουν τα παιδιά μας. Δεν έχουν έρθει για να εκπληρώσουν τις δικές μας προσδοκίες. Εμείς ανήκουμε στα παιδιά μας και είμαστε υποχρεωμένες και υποχρεωμένοι να είμαστε δίπλα τους όσο αυτά μας θέλουν και να τα στηρίζουμε και να τα βοηθάμε όπως μπορούμε. Άρα λοιπόν ζωντανή θα έχω την ικανότητα, νεκρή δεν θα την είχα.
Πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση η άλλη πλευρά να μετανιώσει κάποια στιγμή;
Είναι μια πολύ υποθετική ερώτηση, μια εικασία. Είχε μια ψεύτικη όπως αποδεικνύεται θεωρία: πιο ελεύθερη, πιο αριστερίζουσα. Οι πράξεις της δείχνουν ότι οι ακροδεξιοί ταυτίζονται με αυτήν την πρακτική και όχι οι αριστεροί ή οι κεντρώοι. Δεν είναι τυχαίο ότι από όσες συνεντεύξεις δίνω μέχρι τώρα και αναπαράγονται μέσα από άλλα sites, οι ακροδεξιοί είναι αυτοί που παίρνουν τη δική της θέση και εμένα δεν με αφορούν αυτοί οι άνθρωποι. Έχω δεχθεί πάρα πολλή αγάπη μέσα από αυτόν τον αγώνα που δίνω από ανθρώπους που ούτε καν γνωρίζω. Μια κυρία από τη Θεσσαλονίκη μού έστειλε μήνυμα να μαζέψουν υπογραφές οι γονείς να δω εγώ το παιδί μου. Ένας άλλος κύριος 70 χρονών από επαρχία μού έστειλε μήνυμα ότι τον έχει συγκινήσει πάρα πολύ η ιστορία μου και ότι θα ήθελε να βοηθήσει. Άνθρωποι που δεν έχουν κανένα συμφέρον να το κάνουν. Γιατί πέρα από τα θέματα ταυτότητας φύλου, τρανς, ξε-τρανς, είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να δω το παιδί μου και μου το στερούν χωρίς να έχω κάνει κάτι.
Θεωρείς πως η κοινωνία αντέδρασε περισσότερο επειδή πριν ήσουν φαινομενικά ένας πολύ ωραίος straight άντρας που ποτέ δεν έδωσε δικαιώματα;
Όχι, γιατί και σε άλλες περιπτώσεις που υπήρχαν δείγματα, δεν μπόρεσε η κοινωνία να το δεχθεί. Δεν είναι μόνο αυτό, απλώς αυτό το κάνει ακόμη πιο δύσκολο. Αλλά το ότι αναγκάζεσαι να βγάλεις μια πολύ αντρική συμπεριφορά είναι γιατί θέλεις να κρύψεις από τον εαυτό σου πρώτα από όλα την αλήθεια. Και αυτό το κάνεις για να αποφύγεις όλους αυτούς τους αποκλεισμούς. Εγώ ως ακτιβίστρια αγωνίζομαι για έναν κόσμο που ο άνθρωπος θα είναι ο εαυτός του, και που δεν θα καταπιέζεται για τις κοινωνικές νόρμες. Τι θα πει ο κόσμος; Ο κόσμος αυτό που είναι να πει, θα το πει. Είτε είναι καλό, είτε είναι κακό, ό,τι κι αν κάνεις εσύ. "Κρύβεσαι, γιατί κρύβεσαι;", "Δεν κρύβεσαι; Α, γιατί δεν κρύβεσαι εσύ και ζεις έτσι ενώ εγώ δεν μπορώ να το κάνω;" Και πίσω από όλο αυτό είναι ο μισογυνισμός. Δυστυχώς, η θέση της γυναίκας ακόμη θεωρείται υποδεέστερη, δεν υπάρχει ισότητα. Με τα πρότυπα τα πατριαρχικά θεωρείται ότι εγώ έφυγα από ένα προνομιούχο φύλο και πάω σε κάτι κατώτερο. Ακόμη και τους τρανς άντρες δεν τους θεωρούν κανονικούς άντρες στην πατριαρχία.
Η Βανέσα για τις γυναίκες
Τι κατάλαβες με τη φυλομετάβασή σου αναφορικά με το τί βιώνει ακριβώς μια γυναίκα;
Είναι απίστευτος ο σεξισμός που δέχεται μια γυναίκα. Πριν το transition μπορούσα να πάω όπου ήθελα χωρίς να με ενοχλήσει κανένας. Τώρα, και ειδικότερα με την καραντίνα, φοβόμουν να βγω μετά τις 12 ακόμη και για να πάρω τσιγάρα. Ακόμη και απόγευμα μπορεί να βγω και να αντιμετωπίσω σεξισμό. Και τα σκουπίδια μπορεί να βγάλω και να περάσει κάποιος από δίπλα και να μου πει αυτά που θα έλεγε και σε εσένα, δεν έχει να κάνει που εγώ είμαι τρανς γυναίκα- δεν το καταλαβαίνουν όλοι. Όσοι το καταλάβουν, είναι ακόμη χειρότερο. Μιας τρανς γυναίκα βιώνει ακόμη μεγαλύτερο σεξισμό από μια cis γυναίκα γιατί στο μυαλό της κοινωνίας μια trans έχει κάνει το transition για να κάνει σεξ όλη μέρα.
Τι άλλο έχεις συνειδητοποιήσει;
Το τέρας της πατριαρχίας που έχω να αντιμετωπίσω και ως γυναίκα και ως τρανς γυναίκα. Πρέπει πάντα να προσέχεις να μην κάνεις τίποτα, να μην προκαλέσεις, το πώς θα ντυθείς, να μην δίνεις δικαιώματα, πώς θα συμπεριφερθείς, να μην κινδυνεύσεις. Το να γυρνάω με το ταξί και να έχω στο χέρι μου τα κλειδιά έτοιμα γιατί μπορεί να μου την πέσει κάποιος όσο τα ψάχνω, είναι απίστευτο.
Αγάπησες πιο πολύ τις γυναίκες;
Τις γυναίκες πάντα τις αγαπούσα, πάντα τις θαύμαζα. Τώρα που είμαστε στην ίδια πλευρά, και τις αγαπάω όπως τις αγαπούσα πάντα, και τις συναισθάνομαι περισσότερο -αν και πάντα ήμουν φεμινίστρια.
Η Βανέσα για το εργασιακό κομμάτι
Στο εργασιακό κομμάτι υπάρχει αποκλεισμός; Δεν θα σε πάρουν με την ίδια ευκολία για δουλειά;
Εδώ δεν θα μιλήσω επί προσωπικού γιατί θες επειδή είμαι τυχερή, θες επειδή το βιογραφικό μου είναι τέτοιο, θες επειδή το προφίλ μου είναι κοινωνικά γνωστό, δουλεύω. Όχι ότι έχω τις ίδιες ευκαιρίες με μια cis γυναίκα, αλλά πια για εμένα είναι λίγο πιο εύκολο να βρω δουλειά. Υπάρχουν όμως κοινωνικοί αποκλεισμοί, ακόμη είμαστε πολύ πίσω σε αυτόν τον τομέα. Και εγώ για να φτάσω στο επίπεδο που είμαι σήμερα, πέρασα πολύ άσχημα. Υπήρξε ένα διάστημα το οποίο ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βρω δουλειά, σχεδόν αδύνατο. Με στήριξαν φίλοι και φίλες για να μπορέσω να ορθοποδήσω. Από τη θέση ισχύος που βρίσκομαι σήμερα- και όταν λέω θέση ισχύος εννοώ ότι ζητάω να αρθούν οι αποκλεισμοί για τρανς άτομα- όχι για εμένα γιατί εγώ ευτυχώς δεν αναγκάζομαι να κάνω πράγματα που δεν θα ήθελα για να ζήσω. Πολλά τρανς άτομα όμως αναγκάζονται. Και η σεξεργασία δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Για άτομα που τη θέλουν είναι μια χαρά. Για άτομα που δεν την θέλουν όμως, δεν είναι καθόλου μια χαρά. Είτε είσαι cis είτε είσαι τρανς. Τα τρανς άτομα, λοιπόν, πρέπει να αγωνιστούμε πάρα πολύ σκληρά για να μην υπάρχουν κοινωνικοί αποκλεισμοί στον επαγγελματικό τομέα. Θα πάρει πολλά χρόνια ακόμη, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο γιατί έρχονται γενιές τρανς ανθρώπων που έχουν και μόρφωση και δεξιότητες τέτοιες που βοηθάνε. Εργάζομαι σε ένα κλαμπ που είναι οικογένεια για εμένα, πληρώνουν περισσότερα από ότι πρέπει. Ποτέ λιγότερα. Το κλίμα είναι άριστο, είναι οικογενειακό. Με τα νύχια που εργάζομαι η δουλειά μου πάει καλά, η αρθρογραφία μου πάει καλά επίσης. Αν και εγώ είμαι τυχερή, δυστυχώς ανήκω σε μια ομάδα η οποία υφίσταται τεράστιους κοινωνικούς και εργασιακούς αποκλεισμούς και αυτό το πράγμα αγωνίζομαι να σταματήσει, πρέπει να σταματήσει και θα σταματήσει κάποια στιγμή.
Η Βανέσα για τον βιασμό της
Βανέσα μου ήρθες αντιμέτωπη με μία τραγική συνθήκη και μιλάω για το κεφάλαιο του βιασμού. Θέλεις να μιλήσεις για αυτό;
Βεβαίως. Συνέβη σε ένα περιβάλλον στο οποίο πίστευα ότι ποτέ δεν θα συμβεί. Με άνθρωπο υπεράνω πάσης υποψίας και λόγω δουλειάς. Γενικά δεν πίστευα ποτέ ότι θα μπορούσε να συμβεί σε εμένα λόγω της δυναμικής μου εμφάνισης και τις γνώσεις μου στην αυτοάμυνα. Και όμως συνέβη και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα είτε cis είτε τρανς. Δεν μπορείς να το πιστέψεις ακόμη και τη στιγμή που σου συμβαίνει και ακόμη και σήμερα, δύο χρόνια μετά, αυτό είναι κάτι το οποίο με στοιχειώνει.
Και γιατί η κοινωνία δεν δίνει την πρέπουσα σημασία;
Είναι ο μισογυνισμός που λέγαμε. Πάντα θα βρουν να πουν ότι η γυναίκα προκάλεσε, η γυναίκα το ένα, η γυναίκα το άλλο. Εδώ δυστυχώς έχουν συμβεί πάνω από 11 γυναικοκτονίες τη χρονιά που διανύουμε και ακόμη δεν έχει ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση γι' αυτή τη μάστιγα. Που εδώ μιλάμε για ένα τελεσίδικο γεγονός, χάνεται ζωή. Δυστυχώς ο βιασμός είναι ένα κομμάτι που η κοινωνία πρέπει να δουλέψει πολύ, όχι μόνο σε εγχώριο επίπεδο στην Ελλάδα- είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Επειδή έχω δεχθεί βιασμό και κακοποίηση, μπορώ να πω ότι απλά δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί να μου συμβεί αυτό το πράγμα.
Πώς πήρες το θάρρος ενώ είσαι σε έναν δικαστικό αγώνα που διεκδικείς το παιδί σου, να μιλήσεις ανοιχτά για κάτι τέτοιο;
Δυσκολεύτηκα αλλά όταν κάνεις ακτιβισμό και θεωρείς ότι είσαι φεμινίστρια, αυτά τα πράγματα πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω. Αν θέλουμε να καλυτερέψουμε έστω λίγο την κοινωνία μας. Και έχω χρέος και στην κόρη μου να βοηθήσω στο να εξαλειφθεί το φαινόμενο του βιασμού και στο να πάψουν να υπάρχουν βιαστές.
Ποιο είναι το προφίλ του βιαστή;
Ο καθημερινός άνθρωπος, δεν είναι το τέρας που μπορεί να έχουμε στο μυαλό μας, δεν τον "πιάνει το μάτι σου". Όλες είμαστε εκτεθειμένες σε έναν βιαστή ή εν δυνάμει γυναικοκτόνο.
Ξέρω ότι είσαι ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Υπάρχει κάτι θετικό σε όλη αυτή την τραγική ιστορία;
Ναι. Με δυνάμωσε. Μέχρι τότε δεν ήμουν τόσο προσεκτική γιατί δεν πίστευα ότι μπορεί να μου συμβεί. Με έκανε λοιπόν να είμαι πιο προσεκτική γενικότερα, να αξιολογώ καλύτερα τις συναναστροφές μου, το πού θα πάω, το πότε θα πάω, με ποιον θα βγω. Με προσγείωσε ξαφνικά στον κόσμο των γυναικών που μια άλλη γυναίκα ζει από τότε που γεννήθηκε. Εγώ ήμουν πιο ανυποψίαστη. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλω να ρίξω σε κάποια κοπέλα το φταίξιμο, άλλωστε, ούτε και εγώ έφταιγα και είναι σημαντικό αυτό να το τονίσουμε. Στις περιπτώσεις βιασμού ξεκάθαρα ΦΤΑΙΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΒΙΑΣΤΗΣ. Και αυτό θέλω να μπει με κεφαλαία γράμματα. Γιατί ο βιαστής εκείνη την ώρα δεν θέλει μόνο να σε παραβιάσει σεξουαλικά, θέλει να σε εκμηδενίσει σαν προσωπικότητα, να σε διαλύσει.
Μπορείς να διαχειριστείς καλύτερα μια σεξουαλική παρενόχληση πλέον;
Μπορώ να τη "διαβάσω" νωρίτερα, να τη δω ότι πάει προς τα εκεί και να την κόψω πιο νωρίς. Είμαι πιο αυστηρή πια με τους ανθρώπους.
Η Βανέσα για την πολιτική
Ποια η σχέση σου με την πολιτική;
Δεν έχω κρύψει ποτέ τις αριστερές μου ιδέες και την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη η οποία εκφράζεται μέσα από τις θέσεις της Αριστεράς. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μόνο η Αριστερά- γενικά μιλάω- έχει τέτοιες θέσεις. Δηλαδή και το Ποτάμι, με το οποίο είχα άλλες διαφορές, ήταν ένα κόμμα φιλελεύθερο στο οποίο σε όλα τα δικαιωματικά νομοσχέδια είχε ψηφίσει "ναι" και ας ήταν ένα κεντρώο ή κεντροδεξιό κόμμα κρίνοντας από τα στελέχη που είχε. Είμαι Αριστερή, αγωνίζομαι για τις θέσεις της Αριστεράς από όποιο μετερίζι και βήμα μού δίνεται. Δεν μπορώ να πω ότι έχω πολιτικές φιλοδοξίες ούτε ότι δεν έχω. Δεν είμαι αρνητική στο να ασχοληθώ και περισσότερο. Αν θέλουμε να λέμε ότι θα κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο, οφείλουμε να ασχοληθούμε και με την πολιτική και είμαι απέναντι στους απολιτίκ ανθρώπους που λένε ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα και ότι όλοι οι ίδιοι είναι. Αν θεωρείς ότι όλοι ίδιοι είναι, μπες εσύ για να μην είναι, αλλά ασχολήσου. Κάποια στιγμή ΚΑΙ στη Ελλάδα θα πρέπει να εκλεγεί μία τρανς γυναίκα ως πολιτικός. Πρόσφατα μάλωσα διαδικτυακά με μια φίλη για αυτό το θέμα γιατί έγραψε ότι "όλοι ίδιοι είναι". Όχι παιδιά δεν είναι όλοι ίδιοι. Και αν το πιστεύεις, μπες για να μην είναι όλοι ίδιοι. Κάνε κάτι για να αλλάξει ο κόσμος, το χρωστάμε στις επόμενες γενιές να παραδώσουμε έναν καλύτερο κόσμο.
Η Βανέσα αναλύοντας κάποιους όρους
"Γυναίκα"
Τη δύναμη που έχει μια γυναίκα θεωρώ ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να την έχει ένας άντρας. Όπως είπε και ο Roberto Benigni στην απονομή του Χρυσού του Λιονταριού, μιλώντας για τη σύζυγό του, άντρες είναι αυτοί που απέτυχαν να είναι γυναίκες. Μάλιστα πρόσθεσε, ότι σε εκείνη χρωστά όλα όσα έκανε και [βς από εκείνη αντλούσε τη δύναμή του. Είναι φοβερό! Ευτυχώς υπάρχουν τέτοιοι άντρες!
"Περηφάνια"
Νιώθω περήφανη που είμαι μια γυναίκα που έχει μεγάλη αγάπη μέσα της και βλέπει τους γύρω της από ένα θετικό πρίσμα, ένα πρίσμα καλοσύνης. Υπάρχουν γυναίκες που δεν αγαπούν τις γυναίκες και αυτό είναι πολύ λυπηρό. Υπάρχει μισογυνισμός ανάμεσα σε γυναίκες. Δεν είναι θέμα χρωμοσωμάτων. Η γυναίκα θα φανεί από το γέλιο της, από τη ψυχή της, από τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο.
"Άντρας"
Ένας άνθρωπος που δεν είναι τόσο δυνατός συναισθηματικά όσο μια γυναίκα. Σωματικά είναι. Ξέρω πάρα πολλούς cis straight άντρες που έχουν αγκαλιάσει τη θηλυκή τους πλευρά και είναι 100% άντρες και δεν έχουν κανένα θέμα με τις γυναίκες, τις τρανς γυναίκες, τις λεσβίες, τους γκέι. Δεν νιώθουν ότι κινδυνεύει ο ανδρισμός τους. Αυτούς τους άντρες τους αγαπάμε λίγο παραπάνω.
"Μετάνοια"
Υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάτι για το οποίο να μετανιώνει; Μπορεί να έχω αδικήσει κάποιον άνθρωπο, να έχω εμπιστευτεί πρόσωπα που δεν τους άξιζε. Αλλά παίρνω πάντα ένα μάθημα από αυτό και συγχωρώ, αλλά δεν ξεχνάω. Είναι λίγο αντιφατικό αυτό, αλλά πάντα παίρνω ηθικά διδάγματα. Είμαι της άποψης ότι όλοι οι άνθρωποι δεν κάνουμε για όλα τα πράγματα. Έχουμε ταλέντα και δεξιότητες, έχουμε και αδεξιότητες όμως. Το να προσπαθείς να κάνεις κάτι με λάθος τρόπο, να αποτυγχάνεις και να προσπαθείς ξανά με τον ίδιο τρόπο, όπως έλεγε ο Einstein, είναι ο ορισμός της βλακείας.
Η Βανέσα για το bullying
Είχες ασκήσει έστω και μια φορά στη ζωή σου bullying;
Όχι μόνο δεν έχω ασκήσει bullying, αλλά τα "έβαζα" με αυτούς που ασκούσαν bullying στους άλλους. Και το κάνω ακόμη.
Ποιο είναι το προφίλ του bully; Γιατί συμβαίνει;
Γιατί κάποιος, πολύ κακώς, θεωρεί ότι είναι ανώτερος από κάποιον άλλον.
Προέρχεται από την οικογένεια;
Συνήθως ναι, έχει ρατσιστικά κριτήρια το bullying πάντα. Θα κάνουν bullying σε κάποιον μετανάστη, σε κάποιον χοντρούλη, σε κάποιον που φοράει γυαλιά. Μου είχε τύχει να κάνουν bullying σε κορίτσι που αδιαθέτησε μέσα στην τάξη και έγινα έξαλλη. Να αισθάνεσαι άσχημα γιατί αδιαθέτησες; Ή μήπως να αισθάνεσαι άσχημα επειδή γεννήθηκες σε μια ξένη χώρα; Τυχαία γεννηθήκαμε στην Ελλάδα.
Υπάρχουν άτομα που έχουν ασκήσει bullying και έχουν μετανιώσει μετά.
Η παρέα μου στο Γυμνάσιο ήταν η πιο κοινωνική παρέα, οι ωραίοι και οι ωραίες της πόλης και του Γυμνασίου και κάναμε παρέα επίτηδες -όταν είδαμε ότι δεχόταν bullying- με ένα άτομο που είχε κινητικά προβλήματα μπήκε στην παρέα μας ως ισότιμο μέλος και γίναμε πολύ καλοί φίλοι μαζί του. Από τότε δε, δεν τον ξαναπείραξε κανείς
Πιστεύεις ότι ο άνθρωπος που είναι κλειστόμυαλος, είναι και βλάκας;
Δεν έχει ανοιχτούς ορίζοντες, οπότε είναι μέχρι εκεί… Από την άλλη έχουμε περιπτώσεις ανθρώπων που τα έχουν καταφέρει πάρα πολύ καλά ακαδημαϊκά, επαγγελματικά, κοινωνικά και είναι κλειστόμυαλοι. Τι να πω...
Από την άλλη υπάρχουν άτομα στην κοινότητα LGTBQI+ που είναι ακροδεξιοί, γιατί;
Εγώ αυτούς τους θεωρώ πραγματικά βλάκες. Να ανήκεις σε μια ομάδα ιδιαίτερα κακοποιημένη και να υποστηρίζεις τις αρχές του κακοποιητή σου; Θεωρώ ότι είσαι βλάκας γιατί ο πρώτος που θα κυνηγήσουν αν επικρατήσουν οι απόψεις τους, μετά τους μετανάστες ίσως, είσαι εσύ. Νομίζω ότι αν πάνε με αυτό που φοβούνται ίσως, δεν θα έχουν πρόβλημα. Έτσι μόνο μπορώ να το εξηγήσω. Είναι πολύ μικρό το ποσοστό αλλά θα έπρεπε να είναι μηδενικό. Από την άλλη υπάρχουν χωριά όπως τα Καλάβρυτα και οι Λιγκιάδες Ιωαννίνων, που τους έκαψαν οι Ναζί και αυτοί ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Τι να πω για αυτούς;
Η Βανέσα, από τα Ιωάννινα στην Κυψέλη
Η γειτονιά σου εδώ σε δέχτηκε.
Με αγκάλιασε. Η γειτονιά μου με αγαπάει, την αγαπάω, αλλά όσο με δέχθηκαν, τόσο τους δέχθηκα. Επειδή πιστεύω ότι έχουν δύναμη οι λέξεις, έχω πρόβλημα με τις λέξεις "αποδοχή", "με δέχθηκες", "σε δέχθηκα". Όλους τους ανθρώπους τους δεχόμαστε και μας δέχονται. Δεν είναι κάποιος πιο πάνω από εμένα για να με δεχθεί. Είμαστε ίσοι προς ίσους. Η γειτονιά μου με αγκάλιασε ναι και την αγαπώ πάρα πολύ, την αισθάνομαι γειτονιά μου και ας έζησα 40 χρόνια στην πατρική μου γειτονιά, δεν την αισθάνομαι όπως αυτή.
Πώς ήταν η επιστροφή της "άσωτης κόρης" στα Γιάννενα, τέσσερα χρόνια μετά;
Ιδανική, πήρα πάρα πολλή αγάπη. Δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα και γνώρισα υπέροχα πλάσματα κάθε ηλικίας. Αγάπησα ξανά τα Γιάννενα πραγματικά.
Πιστεύεις ότι έβαλες ένα λιθαράκι στο κομμάτι της επαρχίας και τους ανθρώπους της που αντιμετωπίζουν ίδια συνθήκη με εσένα;
Ναι. Ούσα ένα παιδάκι στην επαρχία και μη έχοντας την επαφή με τα θέματα ταυτότητας φύλου τότε που δεν υπήρχε και ίντερνετ κιόλας καν, πραγματικά σαν ακτιβίστρια θέλω πάντα να βοηθάω τρανς άτομα από την επαρχία να αποδεχθούν τον εαυτό τους και δουν ότι δεν είναι κάτι τρομερό να είσαι τρανς, απλά συμβαίνει.
Τι ποσοστό δεν έχει κάνει coming out θεωρείς;
Θεωρώ ότι είναι τεράστιο, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία. Γιατί αν κάποιος δεν έχει κάνει coming out, αυτοπροσδιορίζεται ως straight, οπότε δεν μπορείς να ξέρεις.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου μότο;
"Στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Αν δεν είναι όλα καλά, τότε δεν είναι το τέλος", Paulo Coelho.
Από τη Βανέσα και μετά, ποιοι είναι οι άνθρωποι που θέλεις στη ζωή σου;
Να είναι καλοί άνθρωποι θέλω. Να έχουν αυτά τα δύο στοιχεία: να είναι καλοί και άνθρωποι.
Τι σημαίνει καλός άνθρωπος;
Νομίζω ότι το "καλό" μια έννοια έχει: αυτός που κοιτάει να κάνει καλό στους άλλους και που βοηθάει. Αυτός που δεν κάνει δεύτερες σκέψεις και κακές σκέψεις για άλλους ανθρώπους. Άνθρωπος σημαίνει ανθρωπιά.
Στο από κει και μετά της Βανέσας, πόσο έχεις πληγωθεί;
Πολύ. Αλλά και ποιος δεν έχει πληγωθεί. Με πληγώνει η έλλειψη του παιδιού μου πάνω από όλα. Σε πιο προσωπικό επίπεδο, ότι δεν έχω χρήματα για να ολοκληρώσω το transition. Από θέμα συμπεριφορών, όταν θα δεχθώ κακία και αυτός ο άνθρωπος είναι στο κοντινό μου περιβάλλον, θα με πληγώσει. Όταν είναι κάποιος ξένος, μού περνά τελείως αδιάφορο.
Η Βανέσα για τον έρωτα
Τι είναι ο έρωτας;
Για εμένα είναι πηγή ζωής, χαράς, έμπνευσης, λύπης. Ο έρωτας εν τέλει είναι η ζωή. Αλίμονο στους ανθρώπους που δεν έχουν ερωτευτεί στη ζωή τους.
Έχει φύλο;
Όχι βέβαια και εγώ προσωπικά ερωτεύομαι ανθρώπους, όχι φύλο. Μπορείς να ερωτευτείς τις ίδιες σου τις φίλες, σαν φίλες. Μπορείς να ερωτευτείς ένα ωραίο φόρεμα από μια βιτρίνα, μια ωραία τσάντα, πάρα πολλά πράγματα. Ό,τι θέλει να κάνει ένας άνθρωπος που θα τον κάνει να αισθάνεται καλύτερα, εγώ είμαι μαζί του. Αρκεί να μην βλάψει κανέναν. Εμένα ο μεγάλος έρωτας στη ζωή μου είναι το παιδί μου.
Είναι εύκολο να είναι κάποιος με τον τυφώνα Βανέσα; Τι είναι αυτό που μπορεί να τρομάξει κάποιον και να φύγει;
Όχι δεν είναι, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δεν ξέρω αν είμαι τυφώνας βέβαια. Ο δυναμισμός μου ίσως τρομάζει. Δεν φεύγουν, συνήθως εγώ τους διώχνω. Ψάχνω το ιδανικό, δεν συμβιβάζομαι, είμαι ασυμβίβαστη.
Σε έχουν αγαπήσει;
Ναι.
Η Βανέσα για τα όνειρά της
Η πλατφόρμα gogetfunding.com, έχει βοηθήσει;
Πάρα πολύ. Έχουν βγει πολλά έξοδα από εκεί. Έχουμε ακόμη δρόμο, αλλά τα έχουμε πάει πάρα πολύ καλά. Ειδικά αν σκεφτούμε τις συγκυρίες που ζούμε και μέσα στην Covid-19 εποχή, έχει πάει πάρα πολύ καλά. Αλλά φυσικά τα έξοδα είναι πάρα πολλά και χρειάζεται και άλλη βοήθεια.
Είμαστε σε ένα καλό σημείο ώστε να έχει δρομολογηθεί η επέμβαση;
Όχι ακόμα δυστυχώς. Και ορμονικά είμαι έτοιμη και ιατρικά βάσει Πρωτοκόλλου. Το θέμα της καθυστέρησης είναι καθαρά οικονομικό. Το σώμα μου είναι έτοιμο.
Πες μου ένα μεγάλο σου όνειρο.
Το μεγάλο μου όνειρο ως ακτιβίστρια είναι να είναι να καταφέρω κάποια στιγμή να δημιουργήσω δύο μονάδες, που νομίζω είναι όνειρο πολλών ανθρώπων της LGTBQI κοινότητας, μια μονάδα φροντίδας ΛΟΑΤΚΙ ηλικιωμένων ανθρώπων γιατί υπάρχει πολλή μοναχικότητα σε πολλά άτομα στην κοινότητά μας λόγω των οικογενειακών αποκλεισμών που λέγαμε και πάνω από όλα να δημιουργηθεί ένα κέντρο φροντίδας ανθρώπων που διώχνονται από την οικογένειά τους λόγω φυλετικής ταυτότητας ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Αυτό είναι ένα όνειρο το οποίο θα ήθελα πάρα πάρα πολύ να καταφέρω να το κάνω, είτε μέσω κονδυλίων είτε μέσω φιλανθρωπικών δράσεων. Έχουν γίνει συζητήσεις. Θα δούμε. Όταν εγώ για 40 χρόνια προσπαθούσα να πάω τη ζωή μου κάπου και τελικά αλλού με πήγε, ποια είμαι εγώ τώρα που θα πω ότι δεν κάνω αυτό ή δεν κάνω εκείνο; Παίρνω αυτά που μου φέρνει η ζωή και κοιτάω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Υπάρχουν και άλλα πολλά ακόμα που ονειρεύομαι αλλά δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμα.
Εκτός από το παιδί σου φυσικά και την ολοκλήρωση του transition, τι άλλο μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένη σε προσωπικό επίπεδο;
Σε προσωπικό επίπεδο το να έχω μια ήρεμη επαγγελματική ζωή, να μην είμαι τόσο πιεσμένη κάθε μήνα να βγάλω τα έξοδά μου. Μια σχέση σαφέστατα, είναι κάτι το οποίο θα ήθελα επίσης κάποια στιγμή. Αλλά όταν είναι να έρθει θα έρθει.
Ποιο μήνυμα ενδυνάμωσης θα ήθελες να στείλεις στις γυναίκες;
Καμία μόνη της. Όλες μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Μέσα από τη δημοσιότητα πώς αισθάνεσαι για τον διαδικτυακό ρατσισμό που δέχεσαι;
Ήξερα εκ των προτέρων το ότι θα δεχθώ αρνητικά σχόλια και κριτική και ειλικρινά δεν με ενοχλεί καθόλου. Δεν γίνεται, εκ των πραγμάτων, να αρέσουμε όλοι σε όλους. Ήταν μαθηματικά βέβαιο, ότι από ρατσιστές και από τρανσφοβικούς, θα δεχόμουν αρνητικά σχόλια, αλλά κάπου εδώ θα πρέπει να διαχωρίσουμε τα αρνητικά σχόλια από τα εμετικά. Διαφορετικό είναι να μη σου αρέσω ή να μη με συμπαθείς και εντελώς διαφορετικό να με μισείς ενώ δεν με γνωρίζεις καν. Γενικά, δεν ασχολούμαι με τα αρνητικά σχόλια. Επιμένω να στέκομαι στα θετικά, τα οποία σε τελική ανάλυση είναι και πολλά περισσότερα και εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με τα αρνητικά. Δυστυχώς, υπήρξαν κάποια σχόλια σε διάφορες σελίδες του διαδικτύου τα οποία υπερέβησαν τα όρια και θα κληθούν τα άτομα που τα έγραψαν να δώσουν λόγο στη δικαιοσύνη. Χαρακτηριστικά θα σου αναφέρω, για μια κυρία από τα Γιάννενα, η οποία σε κάποιο σχόλιό της σε μια σελίδα με αποκαλούσε με το dead name μου, και με υποκοριστικό μάλιστα -λες και είναι φίλη μου, και χρησιμοποίησε και το παιδί μου ως ένα είδος ψυχολογικού εκβιασμού. Αυτή η κυρία, λοιπόν, θα κληθεί στο δικαστήριο να υποστηρίξει τις απόψεις της, οι οποίες σαφέστατα προσβάλλουν τη προσωπικότητά μου και την υπόληψή μου και είναι αντίθετες με τον αντιρατσιστικό νόμο. Καιρός είναι να καταλάβουν ορισμένοι ότι δεν μπορούν να κάνουν και να λένε ο,τιδήποτε πίσω από έναν υπολογιστή. Η δικηγόρος μου έχει εντολή να κινηθούμε δικαστικά εναντίον της και θα ακολουθήσουν και άλλες μηνύσεις και αγωγές σε όσους ξεπερνάνε κάθε όριο.
Εγώ για τη Βανέσα
Εγώ για τη Βανέσα
Κοίταξε να δεις. Είχα την τιμή και την τύχη να γνωρίσω έναν πάρα πολύ (πάρα πολύ όμως) περήφανο άνθρωπο. Έναν αληθινό και καλό άνθρωπο. Έναν άνθρωπο με καθαρά μάτια. Είδα μια γυναίκα που δουλεύει πολύ. Που δεν σκέφτεται βάσει συμφέροντος. Έναν άνθρωπο που ο Breton τον ανέφερε ως απάντηση. Έναν άνθρωπο που μαγειρεύει εξαιρετικά παρόλο που δεν μού έχει κάνει ακόμα "εκείνο" το φαγητό. Πώς ξέρω όμως ότι μαγειρεύει καλά; Γιατί πολύ απλά γνωρίζει από υλικά. Και από εκτέλεση. Από ότι κατάλαβα, το φαγητό για τη Βανέσα είναι αναμνήσεις και απαιτεί συγχρονισμό αισθήσεων. Το "έχει" όμως και με την παρουσίαση. Τη φαντάζομαι να στρώνει τραπέζι με αγάπη. Πώς το ξέρω και αυτό; Να μωρέ, έχει και εκείνο το ύφασμα, εκείνο το καλό κεντημένο στο χέρι ύφασμα που οι γιαγιάδες τα παλιά χρόνια έβγαζαν προς κοινή θέα σε πολύ σημαντικές περιστάσεις. Ναι. Από τέτοιο ύφασμα είναι φτιαγμένη και εκείνη.
P.S Η συνέντευξη με τη Βανέσα έγινε τον Αύγουστο, στο αγαπημένο της κέντρο. Είπαμε θα πάμε για ένα καφέ και δεν σταματήσαμε να μιλάμε για ώρες. Για την Άρτα και τα Γιάννενα μέχρι τη μαγειρική και το Red Carrot βερνίκι. Για την έννοια του πραγματικού έρωτα και της αγάπης και για το πόσο μισούμε λέξεις όπως ρατσισμός, bullying κ.λπ.
P.S. 2 Η συνέντευξη τελικά βγαίνει 1η Οκτωβρίου καθώς τότε μπόρεσα να τη συναντήσω ξανά και να βγάλουμε 3-4 φωτογραφίες. Μέσα σε αυτό το διάστημα, την είδα σε κάποιες εκπομπές. Το αποτέλεσμα είναι μέσω αυτής της προβολής, το κινητό της να χτυπάει ακατάπαυστα και να δέχεται μηνύματα αγάπης από τον κόσμο. Αποδεικνύεται πως η Βανέσα είναι γεμάτη νεραϊδόσκονη- κάτι που κανένα hate μήνυμα δεν μπορεί να της στερήσει.
Η Βανέσα μέσα σε λίγα λεπτά είπε κάποια σημαντικά πράγματα