Follow us

Editorial | H ζωή τον Αύγουστο

"Το οξύμωρο με τον μήνα της θερινής ανάπαυλας και των πιο νοσταλγικών αναμνήσεων της χρονιάς". Γράφει η Δήμητρα Βγενοπούλου.

editorial αύγουστος Unsplash

"Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις". Η περίφημη φράση του Ουμπέρτο Έκο λειτουργεί συνήθως ως inside joke μεταξύ των συναδέλφων που επιλέγουμε να δουλεύουμε τον Αύγουστο, αντί να ακολουθούμε τον κανόνα. Όπου ο κανόνας, βεβαίως, είναι να πηγαίνει κανείς διακοπές. Αλήθεια, δυσκολεύομαι να εντοπίσω την αφετηρία της συνήθειας που θέλει την πλειοψηφία των Ελλήνων να εγκαταλείπουν την πόλη τον συγκεκριμένο μήνα. Φαντάζομαι οι λόγοι πολλοί (το "τότε κλείνει η εταιρεία" είναι ένας απ' αυτούς, κατανοητό) και το θρησκευτικό συναίσθημα (βλ. δεκαπενταύγουστος) που καθοδηγεί και καθορίζει πολλές από τις μαζικές εξόδους του λαού, παίζει και εδώ κάποιο ρόλο.

Όμως, το θέμα μου δεν είναι γιατί ο Αύγουστος είναι ο μήνας των διακοπών. Καλά κάνει κι είναι. Έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από τους άλλους, από τον αναποφάσιστο καιρικά Ιούνιο ή τον συχνά φορτωμένο (ακόμα) υποχρεώσεις Ιούλιο. Δεν είναι καν το θέμα μου γιατί εγώ επιλέγω να μένω στην πόλη. It's simple as that: η πόλη αδειάζει και φαντάζομαι, όπως πολλοί άλλοι όπως εγώ, δεν θέλουν να χάσουν την ευκαιρία να βιώσουν την εμπειρία. Όχι με τη γραφική έννοια που σε θέλει να ακούς καθαρά "τα πουλάκια που κελαηδούν" ή τα "τζιτζίκια που τιτιβίζουν", είναι προφανώς πολύ καλύτερη η επιλογή κάτι τέτοιο να συμβαίνει στην εξοχή, η αυγουστιάτικη ραστώνη στην πόλη αντιθέτως έχει μια ανατριχιαστική ηδονή. Σαν να παγώνει η ανάσα ενός δράκου, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ζέστη παραμένει αβάσταχτη. Και οι παραλίες εξακολουθούν να είναι χιλιόμετρα μακριά.

Το θέμα με τη ζωή τον Αύγουστο είναι ότι ενώ είναι γενναιόδωρος σε ειδήσεις, συχνά αρκετά θλιβερές, παραμένει ο ωραιότερος μήνας του έτους. Ο χαλαρότερος, έστω. Οξύμωρο, ναι. Λογικό, απολύτως.

Αύγουστος 2021

Το ποδαρικό στον φετινό Αύγουστο έγινε με έναν αφόρητο σε διάρκεια και ένταση καύσωνα και με μια τεράστια οικολογική καταστροφή από πυρκαγιές σ' όλη τη χώρα (Ευβοια, Αττική, Λακωνία, Ηλεία κι αλλού). Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, μιλάμε για τον μήνα που παραδοσιακά αναφέρεται ως ο πιο επικίνδυνος για να εκδηλωθούν τέτοια φαινόμενα. Και δυστυχώς, συνήθως στην πιο μανιώδη εκδοχή τους. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μάλιστα: η wildfire season στις Δυτικές Ακτές των Η.Π.Α κορυφώνεται συνήθως στη διάρκεια του Αυγούστου, ενώ Αύγουστο, του 2019 συγκεκριμένα, πυρκαγιές κατέκαψαν τον "πνεύμωνα της Γης", το τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία. Κι όμως, σπάνια θα σκεφτεί κανείς να προσπεράσει τις διακοπές του αυτή την περιόδο απλά στο ενδεχόμενο ότι θα μπορούσε να εγκλωβιστεί στη δίνη μιας πυρκαγιάς.

Ναι μεν, αλλά...

Αυτή, όμως, είναι η μαγεία του Αυγούστου: σού επιτρέπει να αφήσεις πίσω σου πιο εύκολα αυτά που σε πληγώνουν. Σαν να προγραμματίζεσαι σ' ένα safe mode επιβίωσης που δεν απαιτεί εξτρά προσπάθεια, συντονισμένες κινήσεις, περίπλοκες σκέψεις και αναλύσεις, ακόμα και την κορυφή του Έβερεστ - που λέει ο λόγος - θα μπορούσε κανείς να κατακτήσει με την καλή διάθεση που βρίθει συνήθως τον Αύγουστο.

Και θα δώσω ένα πιο χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα του πώς λειτουργεί αυτή τη ψυχολογία. Στις συζητήσεις με φίλους που βρίσκονταν σε διακοπές το διάστημα των καταστροφικών πυρκαγιών του φετινού Αυγούστου, η κουβέντα πήγε λίγο πολύ ως εξής: "Τις πρώτες μέρες ήμασταν μέσα στη κατάθλιψη. Μάς επηρρέασε, αλλά συνεχίσαμε τις διακοπές μας. Τι άλλο να κάναμε; ", θα μου πει μια φίλη, που βρέθηκε χιλιόμετρα μακριά στην άγονη γραμμή για τις διακοπές της και ένας άλλος φίλος, που ταξίδεψε από το εξωτερικό για τις δικές του, θα προσθέσει: "Από ένα σημείο και μετά έπαψα να διαβάζω ειδήσεις, έκλεισα τα πάντα". Κανείς από τους δυο δεν είναι αδιάφορος μ' αυτά που συμβαίνουν, κανείς τους, από την άλλη, δεν έχει το προνόμιο της ξεκούρασης και της διακοπής οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμήσει στη διάρκεια της χρονιάς. Ούτε την οικονομική ευελιξία. Ναι, η επιλογή της αποχής από την πραγματικότητα μπορεί να μοιάζει εγωιστική, αλλά είναι επίσης μια αναγκαία συνθήκη. Εξάλλου, όπως είπαμε και προηγουμένως, ο Αύγουστος και οι διακοπές του έχουν αυτή τη μαγεία: να μεταμορφώνουν τη θλίψη προσφέροντας ασυναγώνιστα αποτελεσματικές διεξόδους διαφυγής όπως τη θάλασσα, το ηλιοβασίλεμα, τον καθαρό αέρα, τις ντόπιες λιχουδιές, την καλή παρέα.

Μπορώ να απαρριθμίσω διάφορα μεγάλα γεγονότα που έχω καλύψει ως δημοσιογράφος στη διάρκεια Αυγούστου, ευχάριστα και λιγότερο ευχάριστα. Ενιότε και απαιτητικά σε χρόνους. Δεν έχει σημασία ποιά. Σημασία έχει ότι συνήθως στο τέλος της ημέρας όλα έμοιαζαν λίγο πιο απλά: είτε γιατί η βόλτα είναι κάτι δεδομένο μετά τη δουλειά αυτή την εποχή είτε γιατί τα μπαλκόνια είναι πάντα ανοιχτά και μπαίνει φως είτε γιατί η δουλειά γινόταν εξ αποστάσεως και δίπλα υπήρχε μια παραλία. Κάπως "ξεφορτώνεις" πιο εύκολα, όταν είναι καλοκαίρι. Όταν είναι Αύγουστος.

Τον μήνα της θερινής ανάπαυλας και των πιο νοσταλγικών αναμνήσεων της χρονιάς, η ζωή συνεχίζεται με την ίδια ένταση και τις ίδιες παραστάσεις όπως τον υπόλοιπο χρόνο. Αυτό που αλλάζει είναι η διάθεση με την οποία την αντιμετωπίζουμε.

Αύγουστος είναι...

Είτε επιλέγεις να περάσεις τον Αύγουστο εκτός είτε εντός πόλης, σημασία έχει να τον ζεις όπως του πρέπει γιατί ζωή τον Αύγουστο σημαίνει:

-απενοχοποίηση για όλες τις ώρες που πέρασες κάνοντας τίποτα

-γεμιστά της μαμάς

-παγωτά που δεν χρειάζεται να μετράς σε θερμίδες

-βιβλία που αρχίζουν και τελειώνουν σε χρόνους που δεν μπορούν να ισοφαρίσουν καμία άλλη περιόδο συστηματικής ανάγνωσης

-σειρές και ταινίες που δεν έχουν κανένα νόημα

-σαγιονάρες ακόμα κι όταν βγαίνεις βράδυ

-αυγουστιάτικη πανσέληνος

-αλμύρα που κολλάει στο σώμα και φύκια στις πατούσες

-γεύση αντηλιακού στο στόμα

-αντηλιά από το φως στις χαραμάδες

-μεσημεριανός ύπνος (γιατί πότε άλλοτε έχεις αυτή την πολυτέλεια όταν δουλεύεις;)

-κουβεντολόι χωρίς χρονικούς περιορισμούς (γιατί αύριο δεν έχεις να ξυπνήσεις νωρίς)

-μαλλιά πιασμένα μονίμως σε κότσο

-πετσέτες θαλάσσης διαρκώς απλωμένες στα σκοινιά

-συναντήσεις με τα πιο άκυρα πρόσωπα, αυτά που έμειναν στην πόλη, αν έμεινες κι εσύ

-σταγόνες από καρπούζι στο λευκό φανελάκι

-δοκιμές σε ποτά και κοκτέιλς πέρα από "το συνηθισμένο μου"

-αυλή βρεγμένη με το λάστιχο

-αγάπη, ειρήνη και μουσική σαν ένα ατέρμονο καλοκαίρι του Γούντστοκ.

Ο Σεπτέμβριος, πάλι, είναι μια άλλη ξεχωριστή ιστορία.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr