Μεγάλη έκθεση για τη Sabine Weiss φιλοξενείται στο φεστιβάλ Rencontres de la photographie d’Arles, το ετήσιο σημαντικό φωτογραφικό φεστιβάλ στην Αρλ της Γαλλίας. Και η τελευταία εκπρόσωπος της γαλλικής ουμανιστικής σχολής, η οποία περιλαμβάνει σπουδαία ονόματα της φωτογραφικής τέχνης όπως οι Robert Doisneau, Willy Ronis και Edouard Boubat, πλησιάζοντας τα 100 εξομολογείται κάποια από τα μυστικά της του σκοτεινού θαλάμου και μοιράζεται τις σκέψεις της για τη φωτογραφία σήμερα. "Έχω ηλικία σχεδόν ενός αιώνα, κατά συνέπεια έχω δει πολλά διαφορετικά πράγματα που τώρα δεν υπάρχουν" λέει.
Γεννήθηκε το 1924 στην Ελβετία, σε οικογένεια χημικών. Στα 18 της, μαθήτευσε στο φωτογραφικό στούντιο του Paul Boissonnas. Το 1946 εγκαθίσταται στο Παρίσι, γίνεται βοηθός του Γερμανού φωτογράφου Willy Maywald και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις της την εκτοξεύουν στην παρισινή μόδα και κοινωνία·η εξέλιξη αυτή της δίδαξε τη σημασία του φυσικού φωτός ως πηγής συναισθήματος. Το 1950 παντρεύτηκε τον Αμερικανό ζωγράφο Hugh Weiss και άνοιξε το δικό της στούντιο. Έγινε μέλος του διακεκριμένου φωτογραφικού πρακτορείου Rapho Agency και συνεργάστηκε με το New York Times Magazine, το Life, το Vogue και το Paris Match.
"Φωτογράφιζα πολύ τη νύχτα γιατί ο άντρας μου κι εγώ περνούσαμε πολλά βράδια περπατώντας. Ήταν αυθόρμητη δουλειά, γιατί παρατηρείς πράγματα καθώς κόβεις βόλτες. Ειδικά τη νύχτα!" αφηγείται.
Η Weiss κάνει σαφή διάκριση μεταξύ της ουμανιστικής φωτογραφίας και των παραγγελιών που δεχόταν. "Για να κάνεις ουμανιστική φωτογραφία, πρέπει να πας οπουδήποτε και παντού: να γυρνάς περιοχές, να πας στους δρόμους, στις πόλεις, στα προάστια, στην εξοχή. Παίρνει χρόνο. Και για να έχεις χρόνο, πρέπει να τρως. Κι έτσι, με την επαγγελματική τέχνη μου κέρδιζα το ψωμί μου με το να κάνω πολύ διαφορετικά, πιο τεχνικά φωτογραφικά ρεπορτάζ" διευκρινίζει.
Το αποτέλεσμα είναι ένα ετερογενές σώμα αυθόρμητων και σκηνοθετημένων ταμπλό. "Έχω φωτογραφίσει απλούς ανθρώπους, συνηθισμένους ανθρώπους και πολύ διάσημους ανθρώπους" θυμίζει. Δίπλα στις εμβληματικές φωτογραφίες του Alberto Giacometti στο στούντιό του, στη φωτογραφία της Françoise Sagan να δουλεύει στη γραφομηχανή της, στις φωτογραφίες της Romy Schneider στο καμαρίνι της την περίοδο των πρώτων κολεξιόν του Dior, βρίσκει κανείς ταπεινούς ανθρώπους και απολύτως άγνωστους. Σήμερα, δεν τραβάει πια φωτογραφίες, αλλά παραμένει φιλοπερίεργη. "Βεβαίως και με ενδιαφέρει οτιδήποτε κάνουμε με τα μικρά κινητά! Μπορείς να τραβήξεις φωτογραφία ενός τοπίου και μετά αποφασίζεις να τη μετατρέψεις σε νυχτερινή σκηνή ή σε σκηνή νωρίς το πρωί... Έχω κάνει πολλές εμπορικές φωτογραφίες. Παλιά, έκανες τα πάντα μόνος σου. Ήθελες κύματα, ήθελες φωτιά, ήθελες οτιδήποτε, το έκανες μόνος σου. Ενώ τώρα τα πάντα γίνονται στον υπολογιστή. Πιο εύκολα. Ενδιαφέρον, αλλά χωρίς κόπο" λέει.
Η έκθεση "Sabine Weiss, Une vie de photographe" στο φεστιβάλ Rencontres de la photographie d’Arles ( https://www.rencontres-arles.com/en ) ολοκληρώνεται στις 26 Σεπτεμβρίου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr