iStock
Τι είναι η καταπίεση και τι η προσωπική ελευθερία; Ο κάθε άνθρωπος τα βιώνει με τον δικό του τρόπο.
Προχθές μιλούσα με έναν φίλο μου, οποίος συμβαίνει να έχει περάσει καρκίνο στα 17 του. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης μου είπε μια φράση την οποία κράτησα: δεν διαπραγματεύομαι τον προσωπικό ελεύθερο χρόνο μου, είναι πάνω από όλα. Πόσο συχνά ρωτάμε τον εαυτό μας "τι χρειάζομαι αυτή την στιγμή;" Τι άραγε χρειάζεσαι στο εδώ και τώρα; Θέλεις να σηκώσεις αυτό το τηλέφωνο ή το κάνεις γιατί από πίσω υπάρχει ένας φόβος; Θα πας αυτή τη βόλτα γιατί εσύ το χρειάζεσαι ή για να πετύχεις ή να αποφύγεις κάτι άλλο;
Άραγε μαθαίνουμε στα παιδιά μας να αναγνωρίζουν τις δικές τους ανάγκες ή τα μαθαίνουμε να προσαρμόζονται σε κανόνες, χωρίς να αφουγκραζόμαστε το συναίσθημά τους; Τα παιδιά παρατηρούν δύο γονείς που φροντίζουν τον εαυτό τους ή κοιτάζουν δύο κουρασμένους θλιμμένους ενήλικες που βάζουν πίσω τις ανάγκες τους; Ζητάμε από τα παιδιά να κάνουν αυτά που είναι για εμάς σημαντικά και να καλύψουν τα κενά όσων δεν καταφέραμε εμείς ή αποδεχόμαστε την διαφορετικότητά τους ; Σεβόμαστε τη φύση τους ή περιμένουμε να ταιριάξουν σε ένα καλοσμιλευμένο καλούπι που φτιάξαμε για εκείνα πριν καταλάβουμε πως αισθάνονται;
Όλες οι αποκαλύψεις για την κακοποίηση με βάζουν στη σκέψη του κατά πόσο κακοποιούμε όλοι λίγο ή πολύ τον εαυτό μας και αυτή η νοοτροπία διαιωνίζεται και στα παιδιά μας.
Ακόμη αναρωτιέμαι γιατί στα σχολεία δεν διδάσκεται ένα μάθημα συναισθηματικής νοημοσύνης και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν βάζουμε προτεραιότητα να μάθουμε στα παιδιά μας να αναπτύξουν σχέση με το σώμα τους χωρίς να το παραβιάζει η οικογένεια, το σχολείο ή η κοινωνία. Ακόμη αναρωτιέμαι πόσα χρόνια θα περάσουν για να αντιληφθούμε πως εάν δεν αγαπά κανείς τον εαυτό του τίποτε άλλο δεν έχει αξία, όλα είναι περιττά. Μόνο εκείνος που αγαπά και σέβεται τις ανάγκες του ξέρει πώς να σεβαστεί τις ανάγκες του άλλου. Εκείνος που ξέρει να σέβεται τα όριά του, θα σεβαστεί τα όρια των άλλων. Mόνο εκείνος που νιώθει ότι το συναίσθημά του δε μπορεί να είναι ποτέ λάθος, θα πει "όχι" σε όποιον προσπαθήσει να τον παραβιάσει. Γιατί το συναίσθημά μας δεν είναι ποτέ λάθος. Το συναίσθημα είναι ο τρόπος να αντιληφθούμε πως αυτοπροσδιοριζόμαστε με το οποιαδήποτε ερέθισμα. Φυσικά το ότι αποδέχομαι το συναίσθημά μου δε σημαίνει ασκώ βία ή βλάπτω τον εαυτό μου ή τους γύρω μου. Όμως σημαίνει ότι δίνω την ελευθερία στον εαυτό μου να βάλει τα όρια του, σύμφωνα με αυτό που νιώθει.
Πώς ζητάμε από μια κοινωνία αντίδραση στην κακοποίηση όταν εμείς οι ίδιοι κακοποιούμε κάθε μέρα τους εαυτούς μας;
Δεν πειράζει εάν δεν εκπληρώνεις τις προσδοκίες των άλλων. Αυτό που πειράζει είναι το να ξεχνάςτις δικές σου προσδοκίες, τα όρια και τις ανάγκες σου.
Ζήσε αυτή τη στιγμή, απλά, χωρίς το "για να" που μπορεί να υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σου.
Βάλε προτεραιότητα τον προσωπικό σου χρόνο, γιατί όπως είπε και ο φίλος μου, όταν βλέπεις ότι μπορεί να χάσεις τη ζωή, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι η μόνη πραγματικότητα είναι το τώρα και τίποτε άλλο.
Μάθε στο παιδί σου να αγαπάει αυτό που είναι και δεν πειράζει, ας είναι ευαίσθητο, ντροπαλό, αφηρημένο ή υπερκινητικό. Ας μάθει μέσα από τα βιώματά του και εσύ να είσαι εκεί να το ενισχύεις. Μόλις το εμπιστευτείς χωρίς να το παραβιάζεις, θα εμπιστευτεί τον εαυτό του και θα ξέρει πότε να πει "όχι" και πότε "ναι". Όταν θα το εμπιστεύεσαι θα σε εμπιστεύεται και εκείνο και δεν θα έχει μυστικά με κανέναν. Θα ξέρει ότι το αποδέχεσαι ό,τι κι αν έχει κάνει. Θα ξέρει ότι η ταραχή σου δεν σημαίνει ότι δεν το αγαπάς.
Ας ξεκινήσουμε όλοι από τους εαυτούς μας. Ας ελπίσουμε ότι θα αλλάξει η παιδεία και η κουλτούρα μας και ότι θα δοθεί από όλους μας περισσότερη σημασία στην ουσία της ζωής.
Να είσαι καλά!
Σ.
Ιnstagram: sandy_koutsostamati
Twitter: S_Koutsostamati
Facebook page: Σάντυ Κουτσοσταμάτη
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
