Διάβασα, ενημερώθηκα, άκουσα. Η 11χρονη κόρη μου διάβασε κι άκουσε κι εκείνη. Και με ρώτησε. Ήθελε να της εξηγήσω. Της είπα θα το συζητήσουμε άμεσα. Ήθελα να κερδίσω χρόνο, γιατί είναι μεγάλη ευθύνη για το πώς θα μιλήσεις στο παιδί σου για τόσο ευαίσθητα και σημαντικά θέματα. Και κατέληξα στις παρακάτω σκέψεις που συνόψισα με τίτλο:
10 πράγματα που θα πω στο παιδί μου για τα διεμφυλικά παιδιά
Θα πω λοιπόν:
1. Ότι τα παιδιά δε γεννιούνται μόνο «αγόρια» ή «κορίτσια» κι αυτό δεν είναι κάποια «δυστροπία» της φύσης. Συμβαίνει, όπως συμβαίνει άλλοι να είναι ψηλοί, άλλοι κοντοί, άλλοι έγχρωμοι κι άλλοι λευκοί. Θα του εξηγήσω ότι ανέκαθεν υπήρχαν intersex άνθρωποι, απλά, εμείς δεν το γνωρίζαμε. Είναι ίδιον του ανθρώπου να καταδικάζει ή να φοβάται ότι δεν γνωρίζει.
2. Ότι ο κόσμος μας δεν αποτελείται μόνο από άνδρες και γυναίκες, αλλά κι άλλους συνδυασμούς που συνθέτουν ένα πραγματικό θαύμα σε ποικιλία, όπως είναι όλα όσα μας περιβάλλουν.
3. Ότι το βασικό σε αυτή τη ζωή είναι να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα και τα δικαιώματα του άλλου. Όσο φυσιολογικό φαίνεται να σεβόμαστε τον αλλοδαπό, τον μετανάστη, τον φτωχό, τον άνθρωπο με κινητικά προβλήματα, το ίδιο απαραίτητο είναι να σεβόμαστε και να αποδεχόμαστε τα διεμφυλικά άτομα.
4. Ότι όταν οι άνθρωποι που δεν είναι σαν εμάς, είναι λιγότεροι από το μέσο όρο, δεν σημαίνει ότι επειδή είμαστε περισσότεροι θα πρέπει να τους κατασπαράξουμε. Κι αυτό ισχύει για κάθε μειονότητα...
Διάβασε τη συνέχεια στο themamagers.gr