Το να είσαι γονιός ενός μικρού παιδιού είναι πολλές φορές εξαντλητικό. Τα έτη 1 έως 3 φαίνεται να κρατούν μια αιωνιότητα όταν τα ζεις.
Τα παιδιά μου ήταν και τα δύο τρομερά δύσκολα στον ύπνο. Ξυπνούσαν αρκετές φορές τη νύχτα και σηκώνονταν από το κρεβάτι γύρω στις 5 το πρωί. Την «πρώτη» τους εφηβεία την πέρασαν με ξεσπάσματα θυμού και κλάματα. Κυριολεκτικά όταν τα έπιανε κρίση μεταμορφωνόντουσαν σε μικρά τερατάκια. Ήταν και τα δύο προσκολλημένα πάνω μου, κρεμόντουσαν από τα πόδια μου και ήθελαν συνέχεια μόνο εμένα.
Τότε, δεν σκεφτόμουν ότι θα μου λείψει κάτι από αυτά τα χρόνια. Κάθε φορά που κάποιος έλεγε φράσεις τύπου: «Ζήσε την κάθε στιγμή» έδειχνα την αποδοκιμασία μου γυρνώντας τα μάτια μου. Πώς θα μπορούσα να απολαύσω την κάθε στιγμή όταν με το ζόρι στεκόμουν όρθια και προσπαθούσα να μην καταρρεύσω από την κούραση; Ίσα που είχα δυνάμεις για να τα ταΐσω και να τα ντύσω με καθαρά ρούχα.
Και κάποια στιγμή, ήρθε μια μέρα που όλα αυτά ανήκαν στο παρελθόν.
Τα παιδιά μου δεν είναι πια μικρά πια. Ο γιος μου είναι τώρα 8 και η κόρη μου είναι 5. Φέτος, η κόρη μου πήγε στο νηπιαγωγείο, και έγινε ένα μεγάλο παιδί.
Τώρα που έχω χρόνο, άρχισα να αναπολώ τα πράγματα που μου λείπουν από την παιδική τους ηλικία...
Δες τη συνέχεια στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
