To ημερολόγιο εγκυμοσύνης της Δήμητρας Γουλά

Μας μιλάει για τις αλλαγές που έφερε στη ζωή της η μητρότητα. Plus: Κέρδισε το βιβλίο της!

Παρουσίαζα το δεύτερο βιβλίο μου – Τι γεύση έχουν τα καλλυντικά σας - σε βιβλιοπωλείο της Κρήτης όταν άρχισα να νιώθω έντονη υπνηλία. Σκέφτηκα πως μάλλον έχω κουραστεί από το ταξίδι και τις συνεχείς παρουσιάσεις που είχα εκείνες τις μέρες και δεν έδωσα σημασία. Μετά από μερικές μέρες είχα την Exclusive beauty μια έκθεση καλλυντικών που λάμβανα μέρος για να εκθέσω τα καλλυντικά μου – My handmade beauty – και να προβάλω τις φυσικές θεραπείες που κάνουμε στο ινστιτούτο μου. Αυτό ήταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει και μου προκαλούσε μεγάλο άγχος. Έπρεπε να κρατήσω δυνάμεις. Γύρισα στην Αθήνα κατάκοπη και αποφάσισα να κλείσω τα τηλέφωνα και να κοιμηθώ ένα 12ωρο! Ξύπνησα πιο φρέσκια δεν μπορώ να πω άλλα μετά από 4 ώρες ξύπνια πάλι νύσταζα! Κάτι δεν πάει καλά σκέφτηκα. Δεν είμαι και από αυτές που δεν αντέχουν την δουλειά. Μήπως έπαθα υπερκόπωση? Όχι! Ήμουν έγκυος!

Αφού έπαθα το πρώτο σοκ αντιφατικών συναισθημάτων και υπαρξιακών ερωτημάτων του στιλ: ναι το ήθελα αλλά θα τα καταφέρω; Θα αντέξω τέτοια ευθύνη; Πώς θα ενταχθεί στο δύσκολο πρόγραμμα μου; Μετά που θα γεννηθεί δεν θα ξαναβγώ από το σπίτι; Τέρμα τα αυθόρμητα ταξίδια… Αχ Θεέ μου βοήθεια…

Ακύρωσα όλες τις επόμενες παρουσιάσεις με συμβουλή του γιατρού μου. Να μην αγχωθώ λέει γιατί το άγχος είναι σαν να τρέχεις και όπως ξέρετε το πρώτο 3μηνο δεν πας για τζόκινγκ και γενικά επειδή έχουμε ξεπεράσει προ πολλού την δεκαετία των 20 ο γιατρός συνέστησε να μείνω στο κρεβάτι. Φυσικά ως εργασιομανής δεν μπορούσα και να καθίσω χωρίς να κάνω τίποτα έτσι εστίασα στη δουλειά στο ινστιτούτο. Κράτησα το τυπικό της παράδοσης που δεν λένε τίποτα μέχρι να κλείσει το έμβρυο τουλάχιστον 3 μήνες και πέρασα καθιστή την έκθεση στο Ζάππειο λέγοντας ψέματα ότι έχω πάθει λουμπάγκο. Ξεχνιόμουν καμιά φορά και σηκωνόμουν ζωηρά από τη καρέκλα μου ενώ όλοι μου έλεγαν: "πω πω πως σηκώνεσαι έτσι με το λουμπάγκο; Δεν πονάς;" Άλλα ψέματα εκεί…

Δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα κατά τα αλλά, μόνο κάποιες ναυτίες το πρωί για λίγη ώρα μέχρι να φάω κάτι και την υπνηλία. Αυτό που με άγχωνε πολύ ήταν να μην πάρω κιλά, να μην κάνω ραγάδες και να μην βγάλω καμία πανάδα λόγω του ότι μεσολαβούσε και καλοκαίρι.


Να φοράτε πάντα αντηλιακή κρέμα μέχρι 30 SPF (για να μην έχει πολλά χημικά φίλτρα) από την στιγμή που θα μάθετε για την εγκυμοσύνη σας και να κάνετε μασάζ στην κοιλιά σας με ένα αγνό καλλυντικό βουτυράκι κατά των ραγάδων από πριν αρχίσετε να φουσκώνετε. Η επιδερμίδα της κοιλιάς με το μασάζ αιματώνεται καλύτερα και έτσι σε συνδυασμό με το προϊόν που χρισημοποιήτε αποκτά μεγάλη ελαστικότητα!

Οι περισσότερες μου οι φίλες μου είπαν ότι είχαν πάρει από 20 κιλά η κάθε μια στην εγκυμοσύνη τους εκτός τα κιλά του μωρού. "Αχ το πρώτο 3μηνο θα πεινάς και θα πάρεις να κιλά μου έλεγαν. Θα σου ανοίξει η όρεξη και θα τρως τα πάντα". Φοβήθηκα και εγώ και ήμουν κάπως προσεκτική χωρίς όμως να έχω διαπιστώσει αλλαγή στην όρεξη μου. Στους 3 πρώτους μήνες ο γιατρός που παρακολουθούσε το βάρος μου με ζύγισε και είχα πάρει μόνο 1 κιλό. Πήρα θάρρος! Τον επόμενο μήνα όμως που με ξαναζύγισε είχα πάρει αλλά 4 κιλά! "Ααα όχι" σκέφτηκα "δεν θα γίνω υποχείριο του άγχους των κιλών". Θα προσέχω απλά την ποιότητα της διατροφής μου (τρώω επί το πλείστον βιολογικές τροφές μικρά γεύματα ανά 4ωρες και αποφεύγω όσο γίνεται να τρώω αργά το βράδυ) και δεν θα ξαναζυγιστώ μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης! Αυτό μάλλον ήταν μια καλή απόφαση διαπιστώνω τώρα που πηγαίνω προς τον 8ο μήνα εγκυμοσύνης, γιατί από ό,τι μου λένε όλοι οι φίλοι μου εκτός την κοιλιά είμαι όπως ήμουν!


Αφού πέρασε το πρώτο δύσκολο 3μηνο, το δεύτερο 3μηνο δραστηριοποιήθηκα ξανά σε όλα και κάτι παραπάνω. Είχα ξαναβρεί την ενέργειά μου, οι πρωινές ναυτίες υποχώρησαν ως δια μαγείας και δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός μέχρι σήμερα που μπαίνω σε λίγες μέρες στον 8ο μήνα! Παρακολουθώ μαθήματα ανώδυνου τοκετού και κάνω γιόγκα για εγκύους! Έχει πολλή πλάκα να βλέπω τον εαυτό μου και όλες τις έγκυες στο τμήμα μου να δένονται κόμπο με την κοιλιά στο στόμα! Η γιόγκα και γενικά η κίνηση με βοηθά πολύ ιδικά τώρα που αρχίζει να βαραίνει η κοιλιά. Το μόνο μου άγχος πια είναι να γεννηθεί καλά το κοριτσάκι μου και φυσικά να κάνω έναν φυσιολογικό τοκετό και να μπορέσω να θηλάσω όσο περισσότερο γίνεται.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως όλες οι μαμάδες μας (προηγουμένη γενιά) γέννησαν φυσιολογικά (ποσοστό καισαρικών 5%) και όλες οι κοπέλες στην δική μας γενιά έχουν προβλήματα στον τοκετό τους (ποσοστό καισαρικών 60 %).

Ρώτησα την μαία και τον γιατρό μου στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού, πότε πρέπει μια γυναίκα να γεννήσει με καισαρική και μου είπαν ότι είναι πολύ σπάνιες περιπτώσεις αλλά δυστυχώς για λόγους ευκολίας οι γιατροί την προτείνουν αφειδώς στις ετοιμόγεννες μητέρες λέγοντας αιτιολογίες όπως: το μωρό είναι πολύ μεγάλο 3 κιλά και 800 γραμμάρια. Σκεφτείτε ότι εγώ κατάφερα να γεννηθώ και ας ήμουν 4 κιλά και 400 γραμμάρια! Είναι τόσο μαγική όλη η διαδικασία που συμβαίνει στο γυναικείο σώμα με την εγκυμοσύνη. Σκεφτείτε… Εκκρίνουμε μια ορμόνη που μαλακώνει όλες μας τις αρθρώσεις και τους ιστούς έτσι ώστε το σώμα να ανοίξει σαν λουλούδι και να γεννηθεί το μωράκι μας. Μετά επανέρχεται πλήρως μέσα στους επόμενους μήνες σαν να μην συνέβη τίποτα!

Είναι πραγματικά ένα θαύμα που όμως αντί να το βιώνουμε φυσιολογικά το βιώνουμε σήμερα χειρουργικά. Και αντί να θηλάζουμε τα μωρά μας με το δικό μας γάλα που είναι το πιο κατάλληλο για τα βρέφη, μας προτείνουν κατευθείαν το βιομηχανοποιημένο γάλα που καμιά ποιοτική σχέση δεν έχει με το μητρικό.

Λόγω θηλασμού θα αποσυρθώ για λίγο καιρό από την τηλεόραση που φτιάχνουμε τις φυσικές συνταγές μας αλλά να με περιμένετε σύντομα σε νέες εκπομπές και νέο βιβλίο ειδικό για μαμάδες και μωράκια!!

Περιμένω με ανυπομονησία να βιώσω το συναίσθημα της μητρότητας και εύχομαι σε όλες τις νέες μανούλες να νιώσουν με τον ίδιο ενθουσιασμό και χαρά αυτό το θαύμα της ζωής…