Συνέντευξη στο περιοδικό Omikron και τον Πιερή Παναγή, παραχώρησε η γνωστή τραγουδίστρια, Νατάσσα Μποφίλιου και μεταξύ άλλων, μίλησε για την εικόνα της, το σύντροφό της αλλά και για το αν σκέφτεται να κάνει παιδιά.
Έχεις δει εκείνο που γράφει ο Τοίχος; Το «Κατέβα να πάμε στην Μποφίλιου. Μισό να βάλω τα κλάματα και έρχομαι»;
Καλά γέλασα πολύ μ’ αυτό… Υπάρχουν διάφορα τέτοια στο ιντερνέτ.
Ακούγοντας κάποιος τα τραγούδια σου υποθέτει ότι κουβαλάς μια θλίψη. Αληθεύει αυτό;
Δεν είμαστε θλιμμένοι τύποι, ούτε πιστεύω πως το ρεπερτόριο μας εκπροσωπεί τη θλιβερή πλευρά μιας προσωπικότητας. Περιγράφει την πραγματική ζωή ενός ανθρώπου γιατί βασίζεται στις δικές μας ιστορίες. Τα τραγούδια μας, ακόμα και τα πιο «σοβαρά» κρύβουν μέσα τους μια δύναμη. Το «Εν λευκώ» δεν είναι ένα λυπητερό τραγούδι. Το «Κοίτα Εγώ» το ίδιο. Φωτίζουν όλες τις πλευρές της ζωής.
Κλαίνε όμως στα live σου.
Σίγουρα μπορεί να κλάψει κάποιος, όπως μπορεί και να γελάσει με τις βλακείες που λέω κατά καιρούς ή με το χιούμορ που κάνω στην παράσταση.
Γελάς στη ζωή σου;
Το χιούμορ είναι βασικό συστατικό. Δεν μπορώ να φανταστώ μια μέρα που δεν θα κάνουμε πλάκες και αστεία. Και όλοι οι άνθρωποι που με περιβάλλουν έτσι λειτουργούν. Καταρχήν ο Γεράσιμος (σ.σ Ευαγγελάτος) και ο Θέμης (σ.σ Καραμουρατίδης)…
Είναι μες τον αυτοσαρκασμό.
Και ‘γω επίσης. Το γέλιο, ο σαρκασμός είναι στη ζωή μας. Απλώς δεν φοβάμαι ούτε να μελαγχολήσω, ούτε να προβληματιστώ, ούτε να τσαντιστώ… Ειδικά αυτό το τελευταίο καθόλου. Το μόνο που δεν είμαι, είναι ήσυχη. Κανένα συναίσθημα που βιώνω δεν έχει ησυχία, αλλά μεγάλη ένταση.
Δεν σου λείπει αυτό;
Μου λείπει… Κάποιες φορές πάρα πολύ. Έτσι είμαι όμως, αυτή είναι η φτιαξιά μου. Δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιος είναι ο χαρακτήρας μου ούτε ποια είμαι.
Πώς ξεκουράζεσαι;
Μελετώντας μουσική. Αυτό μου καθαρίζει το μυαλό. Γυμνάζομαι, διαβάζω, κατά περιόδους τρώω τρελό κόλλημα με συγγραφείς.
Διαβάζεις κάτι καλό τώρα;
Το «Μάγο» του Τζον Φόουλς που είναι φανταστικό βιβλίο! Άλλες φορές πάλι δεν θέλω να διαβάσω και βλέπω σειρές.
Μου είχες πει πιο παλιά ότι βλέπεις «Κωνσταντίνου και Ελένης».
Και εξακολουθώ να το κάνω! Ξυπνάω το πρωί, κάνω καφέ και χαζεύω «Κωνσταντίνου και Ελένης». Κανονίζω επίσης τα ραντεβού μου πριν ή μετά απ’ αυτό. Το σήριαλ -μαζί με τους φίλους μου- είναι το μόνο πράγμα στη ζωή μου απ’ το 1998 που δεν έχει αλλάξει. Όλα τα άλλα μαλλιά, κιλά, ρούχα, άντρες, τραγούδια έχουν αλλάξει. Αυτό όμως όχι!
Και Telemarketing εξακολουθείς να βλέπεις;
Καμιά φορά άμα πετύχω τον κύριο με το νερό κάθομαι και το βλέπω αλλά οι εποχές του ωραίου Telemarketing έχουν περάσει. Κάνουν κάτι μοντερνιές τώρα και είναι αηδίες…
Το ξέρεις ότι γκρεμίζεις την εικόνα σου τώρα.
Ποια εικόνα ρε συ; Όλα αυτά κάνουν εμένα. Και αυτά και όλα τα άλλα. Κανείς δεν είναι μονοδιάστατος.
Μίλησες για τα κιλά σου πριν. Άλλαξε εντελώς η εικόνα σου πια.
Απλά άρχισα να προσέχω λίγο περισσότερο τη διατροφή μου, δεν ήταν αυτοσκοπός. Όταν σταμάτησα για ένα χρόνο τις εμφανίσεις, δεν έτρωγα αργά το βράδυ όπως έκανα πριν και αυτό είχε αποτέλεσμα. Έτσι όμως ήμουν όταν ξεκινούσα, σε αυτά τα κιλά, αλλά μετά ξέφυγε το πράγμα…
Αλήθεια, πότε ένιωσες τραγουδίστρια;
Το κατάλαβα αργά, το 2011. Πριν δεν ήξερα αν οδηγεί κάπου… Παρόλο που δούλεψα σκληρά και πίστευα σε αυτό… Ήταν η φόρα που είχαμε για να κάνουμε τραγούδια, η σχέση μου με τα παιδιά, το πόσο μου άρεσε. Πάντα όμως αμφισβητούσα τη σφραγίδα και αν αυτό είναι που θέλω να κάνω. Έτσι είμαι όμως. Πάντα θέλω να έχω plan b και plan c. Ο φόβος μου ήταν να μην τα καταφέρουμε, να μην επιβιώσουμε. Και μέχρι το 2011 δεν βιοποριζόμασταν απ’ τη μουσική.
Σοβαρά;
Απόλυτα. Έβγαιναν πολύ λίγα χρήματα που δεν έφταναν ούτε για τα βασικά. Με αυτό ως δεδομένο είναι πολύ δύσκολο να πεις ότι «εγώ θα γίνω στανταρτ τραγουδιστής». Ούτε ένιωθα την ασφάλεια ότι αυτό που κάνουμε θα πετύχει ένα crossover για να πω είμαι τραγουδίστρια. Τα τελευταία χρόνια νιώθω ότι αυτό είναι το επάγγελμά μου, είμαι επιτυχημένη σε αυτό και ότι δεν θα είναι τόσο βραχεία η διαδρομή. Τα τελευταία δυο χρόνια σκέφτομαι τι θα κάνω στη μουσική τα επόμενα 10 χρόνια ενώ πριν δεν πίστευα ότι υπήρχε τέτοια πιθανότητα.
Plan B υπάρχει ακόμα;
Ναι. Έχω σκεφτεί πολλές εναλλακτικές. Αυτό με κάνει να νιώθω ότι η μουσική για μένα δεν είναι επιβίωση ή πλαίσιο. Είναι επιλογή. Αν δεν είχα εναλλακτική τότε θα έπρεπε να κάνω εκπτώσεις και δεν θέλω να τις κάνω. Ξέρω ότι αν δεν μου κάτσει, θα κάνω άλλα πράγματα. Είμαι παιδί μιας οικογένειας που είναι βιοπαλαιστές. Ξεκίνησαν απ’ το μηδέν και είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα με επιτυχίες και αποτυχίες στη ζωή τους. Είδα λοιπόν πολλές φορές πώς μεταλλάσσει κανείς μια αποτυχία σε επιτυχία και πως η επιτυχία μπορεί να φέρει αποτυχία. Και έχουμε όλοι μια τάση να λέμε «να ζήσουμε και ό,τι γίνει». Παιδί τους είμαι επομένως και γω έτσι είμαι.
Σκέφτεσαι ποτέ γιατί εσύ τα κατάφερες; Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που ξεχωρίζουν. Το αντιλαμβάνεσαι;
Το έχω σκεφτεί γιατί πολλές φορές έχει τύχει να αμφισβητηθεί από άλλους. Η απάντηση είναι πως πάντα είχαμε μια σιγουριά ως προς το ποιοι είμαστε και τι θέλουμε να κάνουμε. Σαφώς είχαμε ταλέντο και αυτό δεν το λέω με έπαρση. Αν δεν είχαμε ταλέντο δεν θα έκανα αυτή τη δουλειά. Είχαμε πάθος, θάρρος, δουλέψαμε και δουλεύουμε πάρα πολύ σκληρά. Και σίγουρα όλο αυτό που κατακτήσαμε με τα χρόνια, γιατί καθετί που μας συμβαίνει είναι συν τω χρόνω, δεν έγινε ξαφνικά ή απότομα. Κοιτώντας τη μικρή διαδρομή μας βλέπω ότι κάθε χρόνος μας οδηγούσε παρακάτω. Κάθε βήμα ήταν δουλεμένο και είχε αγωνία, πάθος, αφοσίωση, ανατροπές. Πιστεύω οι λόγοι που ξεχωρίσαμε είναι πολλοί, αλλά νομίζω μας αξίζει αυτό που μας συμβαίνει. Όπως αξίζει και σε πολλούς άλλους ανθρώπους που τα έχουν καταφέρει.
Πόσο δύσκολο είναι με την επιτυχία που βιώνεις να μην καβαλήσεις το καλάμι;
Καταλαβαίνω γιατί κάποιος άνθρωπος μπορεί να ξεφύγει, αλλά εμένα δεν μου είναι εύκολο να το κάνω αυτό. Το βλέπω ρεαλιστικά.
Εσύ δεν πέρασες, έστω και παροδικά, απ’ τα χωράφια της αλαζονείας;
Δεν πέρασα και ούτε πρόκειται να το κάνω εκτός αν τρελαθώ. Μου φαίνεται τελείως παράλογο γιατί κάνω την ίδια ζωή, έχω τους ίδιους φίλους και τους ίδιους ανθρώπους γύρω μου. Μου φαίνεται παράξενο το πώς ένας άνθρωπος μπορεί να μπερδευτεί. Αυτό που μας συμβαίνει είναι αποτέλεσμα του ταλέντου και της δουλειάς μας, είναι κάτι που τελειώνει όταν κατέβεις απ’ τη σκηνή.
Μα ουσιαστικά δεν τελειώνει. Σε αναγνωρίζουν και κάτω απ’ αυτήν πια. Ξέρουν για τη ζωή σου, τους προβληματισμούς σου, την περιοχή που μένεις, τους φίλους σου, τα γκομενικά σου.
Ήμουν πάντα ένα πολύ κοινωνικό παιδί και ίσως αυτό να παίζει ένα ρόλο στο να μην χάσω τον προσανατολισμό μου. Εξακολουθώ όταν περπατώ στην Καλλιθέα κάθε πρωί να χαιρετάω όλο τον κόσμο και να καλημερίζω τους πάντες. Πάντα το έκανα αυτό. Το μόνο που άλλαξε ενδεχομένως είναι ότι μπορεί να με χαιρετίσει κάποιος και θα με κάνει να σκεφτώ «τόση ώρα που μιλάς ρε Νατάσσα έχεις πει καμιά μαλακία;». Είμαι ένας άνθρωπος που έχει ξεχωρίσει ότι το Νατάσσα Μποφίλιου αφορά την εργασία μου και τη σκηνή. Κάτω απ’ αυτή είμαι η Νατάσσα που ήμουν πριν 5 χρόνια και πριν 25 με ό,τι με έχει εξελίξει, με ό,τι είναι στραβό πάνω μου.
Οι γονείς σου είναι το προστατευτικό σου κουκούλι;
Η οικογένεια και οι φίλοι.
Τι άνθρωποι είναι οι γονείς σου;
Και γαμώ τα παιδιά! Έχω μια μεγάλη οικογένεια με μια περίεργη συνθήκη γιατί δυο αδέλφια, ο πατέρας και ο θείος μου, παντρεύτηκαν δυο αδελφές, τη μαμά μου και τη θεία μου. Είναι λες και έχουμε δυο πατεράδες και δυο μανάδες. Μεγαλώσαμε στο ίδιο σπίτι. Είναι άνθρωποι ανιδιοτελείς, άνθρωποι της αγάπης, της προσφοράς, με πολλά κουσούρια φυσικά και με όποιους κινδύνους ελλοχεύουν σε μια τέτοια στενή σχέση με τόσους πολλούς ανθρώπους. Είμαι όμως πολύ περήφανή και ευγνώμων γι’ αυτούς.
Μητριαρχική οικογένεια ή πατριαρχική;
Μάλλον όποιος προλάβει κάθε μέρα. Και σίγουρα πολύ φασαρία κάθε μέρα απ’ όλους μας.
Δεν ήθελες το χώρο σου;
Πάντα είχα μηδενική αίσθηση ιδιοκτησίας. Ακόμα και σήμερα όποιος δικός μου άνθρωπος, όποτε θέλει μπορεί να ανοίξει το πορτοφόλι μου, τη τσάντα μου, την ντουλάπα μου να πάρει ό,τι θέλει. Και έτσι είναι και οι φίλοι μου. Είναι σημαντικοί οι άνθρωποι μου. Και έτσι και πειράξεις δικό μου τέλειωσες.
Ο Γεράσιμος και ο Θέμης μου είχαν πει πόσο υπερπροστατευτική είσαι μαζί τους.
Το έχω αυτό με όλους τους φίλους μου.
Σκέφτηκες πώς θα είσαι ως μάνα; Εάν θα είσαι και εκεί υπερπροστατευτική;
Όχι γιατί δεν το έχω σκεφτεί. Κάποιες φάσεις περνάει απ’ το μυαλό μου αλλά είναι μακρινό…
Για εσάς τις γυναίκες είναι πιο δύσκολο γιατί υπάρχει αντίστροφη μέτρηση.
Μου δημιουργεί ανασφάλεια αυτό αλλά δεν ξέρω αν θα έκανα παιδί. Είναι πιθανά όλα τα σενάρια. Εάν γίνει όμως θέλω να το κάνω αφοσιωμένα και όσο καλύτερα μπορώ γιατί ξέρω ότι είναι μεγάλη ευθύνη.
Θέλεις να παντρευτείς να κάνεις οικογένεια;
Είμαι με το σύντροφό μου αρκετά χρόνια, ζούμε μαζί… Έχουμε μια οικογένεια με τον τρόπο μας.
Το ότι τα media αρχίζουν να ρωτάνε πια περισσότερο για την προσωπική σου ζωή σε αγχώνει;
Δεν θα γίνει όμως με ένα κίτρινο τρόπο. Απ’ την άλλη είμαι 34 επομένως θεωρώ λογικό κάποιος να με ρωτάει αν θα κάμω παιδί κι αν θα παντρευτώ. Δεν με έχει κάνει κανείς να νιώσω ότι ρωτάει κουτσομπολίστικα ή κίτρινα. Ούτε θα απαντούσα σε κάτι πιο πικάντικο.
Πέρασες κρίση ηλικίας;
Μετά τα 30 φρίκαρα. Ήταν πολύ κομβική ηλικία γιατί πριν είχα άλλοθι τη νεότητα, μπορούσα να είμαι και λίγο παιδί. Μετά τα 30 όμως αρχίζει η πραγματική ζωή και είναι πολύ πιο συναρπαστικό. Ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις απ’ τη ζωή σου. Νιώθω καλύτερα και πιο σίγουρη.
Ερωτεύτηκες με πάθος Νατάσσα;
Αλίμονο! Αν και έχω ερωτευτεί ελάχιστες φορές στη ζωή μου… Ούτε έχω ζήσει δράματα ερωτικά. Ήταν νορμάλ τα πράγματα.
Ερωτεύεσαι εύκολα;
Πολύ δύσκολα θα βρω έναν άνθρωπο να τον εμπιστευτώ, να τον πιστέψω και να είμαι μαζί του.