Η πορεία του «Spata Live», ο έρωτας που έχει happy end και το επαγγελματικό βήμα-έκπληξη. Η Μαίρη Συνατσάκη μιλάει για όλα στην πιο δημιουργική φάση της ζωής της.
-Το βράδυ πριν την πρεμιέρα του «Spata Live» κατάφερες να κλείσεις μάτι; Έχεις καταλάβει μέχρι σήμερα το μεγάλο ρίσκο που πήρες βγαίνοντας στη «σέντρα» της μεσημεριανής ζώνης;
Είχα υπερένταση αλλά και ανυπομονησία για να ξεκινήσουμε. Δουλεύαμε ήδη από τις 24 Αυγούστου και είχε φτάσει 2 Νοεμβρίου μέχρι να βγούμε στον «αέρα». Η αλήθεια είναι πως εκείνο το βράδυ κοιμήθηκα λίγες ώρες, αλλά ούτως ή άλλως κοιμάμαι λίγες ώρες γιατί πάντα έχω ταραγμένο ύπνο. Θέλαμε πολύ να δείξουμε αυτά που είχαμε ετοιμάσει και να δούμε πως λειτουργούμε τηλεοπτικά με τον Δημήτρη Ουγγαρέζο και τον Βαγγέλη Περρή.
-Αυτή την στιγμή το «Spata Live» πόσο κοντά είναι σε αυτό που αρχικά είχατε στο μυαλό σας με τον Δημήτρη Ουγγαρέζο;
Θα σου πως ότι είναι αυτό που θέλαμε κατά ένα 90% κι αφήνω ένα 10% γιατί δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος όλων. Θέλαμε να είναι μια ζωντανή εκπομπή που να περιέχει σχόλιο, παιχνίδι, ένα κομμάτι δικό μου, ένα κομμάτι του Δημήτρη και να είναι κάτι παρείστικο, σοβαρό και αστείο ταυτόχρονα. Πιστεύω ότι το πετύχαμε.
-Νιώθεις ότι σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης στα media, τα κανάλια έχουν την υπομονή να αφήσουν μια νέα εκπομπή να αναπνεύσει τηλεοπτικά και να «χτίσει» το κοινό της;
Αυτή την στιγμή που μιλάμε νιώθουμε ότι όλοι εμείς στην εκπομπή, το κανάλι αλλά και οι άνθρωποι του έχουμε πέσει πάνω από αυτό το project για να το ενισχύσουμε από κάθε άποψη. Προφανώς και δεν είμαι εγώ αυτή που παίρνει τις αποφάσεις και δεν γνωρίζω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά δεν έχω κάποιο παράπονο από το κανάλι μου. Αρχίζουμε σιγά-σιγά να «χτίζουμε» μια συνήθεια για το τηλεοπτικό κοινό. Στα 11 χρόνια που είμαι στην δουλειά έχω μάθει ότι η τηλεόραση είναι συνήθεια. Για πολλά χρόνια λοιπόν ο Ant1 δεν είχε ζωντανή εκπομπή στην μεσημεριανή ζώνη και αυτό προσπαθούμε τώρα να δημιουργήσουμε. Αν μη τι άλλο για να κάνεις συνήθεια μια κατάσταση, πρέπει να της δώσεις χρόνο. Αυτό που σου λέω το γνωρίζουν καλά και οι ιθύνοντες του Ant1 και εύχομαι αυτό να είναι το δικό τους μενταλιτέ.
-Στην Ελλάδα τώρα, το ψήφισμα του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια έγινε πρώτο θέμα συζήτησης. Εσύ τι πιστεύεις για το θέμα;
Το κομμάτι της συζήτησης είναι περιττό στο συγκεκριμένο ζήτημα. Δεν καταλαβαίνω τι συζήτηση χωράει στα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι άνθρωποι a priori επιτρέπεται να αγαπούν και να συμβιώνουν με όποιον θέλουν. Από την στιγμή που τα άτομα αυτά πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους και είναι έντιμοι απέναντι στην κοινωνία δεν καταλαβαίνω γιατί και η κοινωνία με την σειρά της να μην είναι τίμια απέναντι τους. Γιατί δηλαδή κάποιος που είναι ζευγάρι με κάποιον 25 χρόνια να μην μπορεί να τον δει μέσα στην εντατική; Επειδή λείπει αυτό το τυπικό χαρτί;
-Αν αύριο το παιδί που θα κάνεις είναι gay, θα ήθελες να μεγαλώσει στην Ελλάδα;
Δεν θα σου πω ότι θα σηκωθώ και θα φύγω, γιατί δεν βάζω στο ίδιο «τσουβάλι» όλους τους Έλληνες. Θα ήταν πολύ απαισιόδοξο να βλέπω τα πράγματα με αυτό τον τρόπο. Το κάθε σπίτι και η κάθε οικογένεια «θωρακίζει» τα παιδιά της να αντέχουν στα καλά και στα κακά αυτής της κοινωνίας. Πάντα προσπαθώ για το πιο δύσκολο, όποιο κι αν είναι αυτό.
-Η δημοσιότητα είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις, την καλή και την κακή. Στη δική σου περίπτωση πως λειτούργησε η κακή;
Υπάρχει ένα κομμάτι της ιδιωτικότητας που χάνεται, αλλά αυτό το γνωρίζεις εξ αρχής ότι πηγαίνει με όλο το «πακέτο». Έχω καταλάβει ότι δεν μπορώ να ορίσω αν θα φανεί ή δεν θα φανεί η προσωπική μου ζωή, αλλά μπορώ να ελέγχω το γεγονός ότι δεν θέλω να μιλάω περισσότερο για αυτήν.
-Τι γνώμη πιστεύεις ότι έχει σχηματίσει ο κόσμος για σένα μέσα από την δημόσια εικόνα σου;
Έλα ντε… Αυτό απαιτεί να είμαι περισσότερο Βούδας από ότι είμαι και να με δω από μια απόσταση. Οι άνθρωποι πάντως είναι θετικοί απέναντι μου και δεν έχω κανένα παράπονο. Θα ήθελα να με βλέπουν σαν ένα συμπαθητικό κορίτσι με το οποίο θα μπορούσαν να κάνουν παρέα.
-Έπαθες ποτέ υπερκόπωση με όλα αυτά που κάνεις καθημερινά; Έπεσες ποτέ κάτω;
Όχι, γιατί στη δική περίπτωση η «καύση» έρχεται μετά. Στις πιο στρεσογόνες περιόδους της ζωής μου μπαίνω σε ένα πρόγραμμα και γίνομαι οριακά ρομπότ. Το άγχος μου βγαίνει όταν σταματούν όλα στη δουλειά. Τότε χάνω τον ύπνο μου. Μάλλον είμαι υπερδραστήρια στο κεφάλι μου και στις τρεις πρώτες ημέρες των διακοπών θέλω να γυρίσω πίσω.
-Μήπως μέσα σου είσαι και λίγο ενοχική;
Έχω δουλέψει με τι ενοχές μου τα τελευταία χρόνια. Ήμουν ενοχική και αγχωνόμουν με την τέλεια εικόνα μου. Ωστόσο, με τα χρόνια που περνάνε κατάλαβα ότι ποτέ δεν θα είσαι ιδανικός για κανέναν. Δεν θα τρέξω στη ζωή μου για το αφεντικό μου ή τον μπαμπά μου, θα τρέξω για να μου πει «μπράβο» ο εαυτός μου. Δεν με ενεργοποιούν πια οι ενοχές μου και δεν είναι ένα καλό σημείο για να ξεκινάς τη ζωή σου. Έχω μάθει ότι έχουμε μόνο το «τώρα» και ό,τι κάνουμε πρέπει να γίνει αυτή την στιγμή.
-Ο έρωτας για την Μαίρη έχει happy end ή «δράκους»;
Δεν μου αρέσει να βλέπω «δράκους», γιατί η φαντασία μου οργιάζει και όταν στο παρελθόν πάθαινα κρίσεις πανικού έπρεπε να τους αντιμετωπίσω. Πλέον βλέπω τα πράγματα μόνο με ευγνωμοσύνη. Δεν μπορώ να κάθομαι και να μιζεριάσω για κάτι που δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί. Μέσα στο κεφάλι μου ο έρωτας έχει θετικό χρώμα, ακόμη κι όταν ολοκληρώνεται με έναν χωρισμό. Κι ως επί το πλείστον στη ζωή μου έχω χωρίσει καλά, οπότε έχω την εμπειρία ότι γίνεται αυτό που σου λέω.
-Ποιο ήταν το πιο μεγάλο μάθημα που πήρες από το 2015;
Ακόμη κι όταν συμβαίνουν πολύ άσχημα πράγματα, δεν θα γυρίσω να κάνω απολογισμό με αρνητικό πρόσημο. Για μένα ήταν μια καλή χρόνια το 2015. Ήμουν ένας άλλος άνθρωπος πριν το καλοκαίρι του δημοψηφίσματος κι ένας άλλος άνθρωπος σήμερα. «Έφαγα» ένα χαστούκι συνειδητοποίησης, λόγω το έντονου κοινωνικοπολιτικού σκηνικού. Έχω πια μια άλλη εικόνα για τα πράγματα σήμερα στη χώρα μας. Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που έχουν μια δουλειά, η οποία μεν περιλαμβάνει όλο αυτό το κομμάτι της λάμψης και του glamour, αλλά δεν θέλω να εστιάζω το βλέμμα μου μόνο σε αυτό. Βέβαια, δεν είχα ποτέ μια χλιδάτη ζωή, αλλά πλέον είμαι πιο «γειωμένη» από ποτέ.
ΠΗΓΗ:Αγορά