Τους αποκαλεί «λεβέντες» της και δείχνει να απολαμβάνει ιδιαίτερα την κουβέντα μας, κάθε φορά που το ενδιαφέρον στρέφεται στον 21χρονο Βαγγέλη και τον 17χρονο Φίλιππο. Η ηθοποιός, Μαρία Φιλίππου, φωτογραφίζεται πρώτη φορά με τους γιους της, στο περιοδικό Down Town και περιγράφει τη μεταξύ τους σχέση και εξηγεί πώς είναι να μεγαλώνεις μόνη δυο αγόρια στην Αθήνα του σήμερα.
Φέτος συμμετέχετε στην τηλεοπτική σειρά του Alpha «Έλα στη θέση μου» μέσα από την οποία έχετε, επίσης, δυο γιους. Δεν αισθάνεστε ότι αυτός ο ρόλος είναι πολύ κοντά στην πραγματική σας ζωή;
Νομίζω πως δεν απέχουν και τόσο πολύ οι εμπειρίες της καθημερινότητάς μας. Καταρχήν, το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι τόσο εγώ όσο και η «Αιμιλία» που υποδύομαι, έχουμε δυο γιους. Έχουμε, δηλαδή, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που μας συνδέει. Βρισκόμαστε διαρκώς στην προσπάθεια εξισορρόπησης των καταστάσεων, χωρίς, ωστόσο, ξεχωρίζουμε κανένα από τα δυο μας παιδιά.
Είστε και εσείς τόσο προστατευτική με τα παιδιά σας;
Είμαι μια κλασική Ελληνίδα μάνα. Έχουμε τους δικούς μας νόμους στο σπίτι που μπορεί να είναι κάπως περίεργοι, αλλά συνήθως λειτουργούμε σαν συμμορία. Δεν ασκώ εξουσία επάνω τους ούτε προσπαθώ να τους επιβάλω πράγματα και να τους τιμωρήσω. Είναι απλά ένας τρόπος που έχω μάθει να λειτουργώ μαζί τους.
Αλήθεια, πώς είναι η ζωή με δυο άντρες στο σπίτι;
Τέλεια! Δεν ξέρω πως θα ήταν αν είχα μια κόρη, αλλά το να έχεις γιους είναι απλά υπέροχο!
Δεν θελήσατε ποτέ μια κόρη;
Όταν ήμουν έγκυος στον πρώτο μου γιο, πίστευα πως θα ήταν κορίτσι. Όταν γεννήθηκε ο Βαγγέλης, όμως, κατάλαβα ότι τελικά μου ταίριαζε ο ρόλος της αγορομάνας. Αν έκανα ένα κορίτσι, βέβαια, θα έβρισκα και πάλι τον τρόπο να το αντιμετωπίσω.
Πώς είναι η καθημερινότητα σας;
Υπέροχη! Προσπαθώ, τουλάχιστον, να διατηρώ με τα παιδιά μου ένα ήρεμο και ευχάριστο κλίμα.
Είστε αυτό που λέμε, μητέρα-φίλη;
Με τον Βαγγέλη και τον Φίλιππο είμαστε φίλοι, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να αλλάζουν οι κανόνες. Θέλω να κρατάμε κάπως τους τύπους και να μην ξεπερνάμε τα όρια. Μου αρέσει να ακούω το «μαμά» από το στόμα τους.
Τηρούν τους κανόνες του σπιτιού;
Συνήθως ναι. Αναλόγως των καταστάσεων και της διάθεσης, έχουν την ανάλογη συμπεριφορά. Με βοηθούν, όμως, στις δουλειές του σπιτιού, δεν έχω παράπονο.
Πότε μπορεί να γίνετε αυστηρή μαζί τους;
Όταν δεν είναι καλά, όταν τους απασχολεί κάτι και γκρινιάζουν δίχως λόγο. Δεν θέλω να αγχώνονται ή να αισθάνονται τρομοκρατημένοι για το οτιδήποτε τους απασχολεί ούτε να σκέφτονται «μα πώς θα το πω τώρα αυτό στη μάνα μου!». Επίσης, δεν μπορώ να βλέπω τη δυστυχία στα μάτια τους. Θέλω να ξέρω πρώτη οτιδήποτε τους συμβαίνει ώστε να μπορέσω να το αντιμετωπίσω μαζί τους.
Από τους δυο, ποιος σας μοιάζει περισσότερο;
Έχουν και οι δυο στοιχεία από μένα. Είμαστε αρκετά κοντά σε πολλά πράγματα.
Είστε από τις μαμάδες που δεν χαλάνε ποτέ χατίρι στα παιδιά τους;
Ναι κι αυτό οφείλεται στο ότι τα παιδιά μου έχουν στερηθεί πολλά από μένα στο παρελθόν…
Αυτό είναι κάτι που σας κρατά σε εγρήγορση; Ότι, δηλαδή, θα πρέπει να επανορθώσετε ή να ανακτήσετε τη σχέση με τους γιους σας;
Έχω λείψει πολλές φορές από το σπίτι όσο ήταν μικροί. Έχουν περάσει Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά χωρίς να βρίσκομαι κοντά τους και έχουν περάσει τόσα άλλα βράδια με πυρετό, ενώ απουσίαζα στο θέατρο. Γι’ αυτό, σε αυτή τη φάση, το μόνο που θέλω είναι να τους προσφέρω όσα περισσότερα μπορώ.
Σας εκμυστηρεύονται τα μυστικά τους;
Μου μιλούν για τα πάντα.
Ακόμα και για γυναίκες;
Ναι! Άλλωστε έχει τύχει να φέρουν τα κορίτσια τους στο σπίτι και να τα γνωρίσω. Το σπίτι μας είναι πάντοτε ανοικτό για τα παιδιά και τους φίλους τους κι αυτό είναι κάτι που τους αρέσει. Εξ ου και στο ψυγείο φροντίζω να υπάρχει πάντοτε φαγητό για όλους!
Σε αυτή την ηλικία που, πλέον, έχουν αρχίσει να ανεξαρτητοποιούνται, δεν βλέπετε πιο καχύποπτα τους φίλους και τις συναναστροφές τους;
Έχει τύχει να καθυστερήσουν ένα βράδυ και να ανησυχήσω πολύ γι’ αυτούς. Και ειδικότερα όταν τα τηλέφωνά τους είναι κλειστά. Εκεί μπορεί να κοντέψω να τρελαθώ. Απλώς, προσπαθώ να μην ξεπερνώ τα όρια και να μη γίνομαι ενοχλητική.
Περνάτε χρόνο μαζί;
Θα ήθελα να κάναμε πολύ περισσότερα πράγματα αλλά, λόγω των υποχρεώσεων, ο χρόνος είναι περιορισμένος. Ωστόσο, η Κυριακή είναι η μέρα που έχουμε καθιερώσει για βόλτες και φαγητό έξω. Συνήθως,τα πρωινά της Κυριακής θα τρέξουν και οι δυο στο κρεβάτι να με ξυπνήσουν και κάπως έτσι θα ξεκινήσει η μέρα μας.
Αν ζητούσα από τον Βαγγέλη και τον Φίλιππο, να μου μιλήσουν για εσάς, τι θα μου έλεγαν;
Ίσως θα έπρεπε να ρωτήσετε τους ίδιους. (γέλια) Μια φορά, πάντως, θυμάμαι που ο ένας μου γιος, με είχε ρωτήσει πώς θα ήταν αν είχε μια κανονική μαμά. Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοούσε ,αλλά ίσως να θεωρούσε πως αυτό που είμαι δεν ταυτίζεται και τόσο πολύ με τη φιγούρα της μάνας.
Εσείς, πιστεύετε ότι είστε καλή μητέρα;
Αρχίζω με το ότι είμαι η χειρότερη. Από εκεί και πέρα, προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να προσεγγίζω τα παιδιά μου και να οδηγούμαστε, μέσα από αυτό, σε μια ειλικρινή σχέση. Ποτέ δεν θεώρησα ότι μου ανήκουν. Ήξερα πως ήταν δυο άνθρωποι για τους οποίους έχω την απόλυτη ευθύνη και πως θα έπρεπε να προσπαθήσω να τους κάνω υπεύθυνους και έντιμους προς την κοινωνία. Προσπάθησα να «γαλουχήσω» δυο άντρες, για τους οποίους θα ήμουν κι εγώ περήφανη ως γυναίκα αν τους συναντούσα κάπου έξω. Αν με ρωτούσες πώς θα ήθελα να με θυμούνται τα παιδιά μου φεύγοντας από αυτή τη ζωή, θα σου έλεγα σαν μια τεράστια αγκαλιά…
Η μητρότητα είναι ο πιο σημαντικός ρόλος στη ζωή σας;
Αισθάνομαι πως έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος από τότε που έγινα μάνα. Είδα τον κόσμο με ένα εντελώς διαφορετικό μάτι. Έγινα υπεύθυνη, όχι μόνο για μένα αλλά και για άλλους δυο ανθρώπους. Προσπάθησα να καλλιεργήσω ψυχές και να καλλιεργηθώ κι εγώ μέσα από αυτό.
Τα παιδιά σας ξέρουν για τον τόπο καταγωγής της μητέρας τους;
Η Κύπρος είναι και δική τους πατρίδα. Άλλωστε, με κάθε ευκαιρία ερχόμαστε για να δούμε τους συγγενείς μας. Προσπαθούμε όσο γίνεται να κρατάμε επαφές με τον τόπο και τις ρίζες μας κι αυτό είναι και μια δική μου προσωπική ανάγκη.
Ασκείτε επιρροή στις επιλογές τους ή στις αποφάσεις τους για το μέλλον;
Συνήθως, μέσα από την κουβέντα που κάνουμε, τους ανοίγω δρόμους. Ποτέ δεν θα τους επιβάλω οτιδήποτε. Πόσο μάλλον όταν αυτό αφορά τη σταδιοδρομία τους.
Έχουν εκφράσει ποτέ καλλιτεχνικές ανησυχίες;
Μέχρι στιγμής, όχι. Έχουν κλίση στον αθλητισμό, όμως. Ο Βαγγέλης σπουδάζει πληροφορική, είναι στο τέταρτο έτος και παράλληλα είναι ποδοσφαιριστής στην ΑΕΚ futsal και στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου futsal, ενώ ο Φίλιππος είναι ακόμα μαθητής στην τρίτη Λυκείου. Θα ήθελε κι αυτός να κάνει κάτι σχετικό στη Γυμναστική Ακαδημία.
Αν αποφάσιζαν να ασχοληθούν με την υποκριτική, τι θα τους λέγατε;
Τα παιδιά μου παρακολουθούσαν ανέκαθεν θέατρο. Όχι μόνο δικές μου παραστάσεις, αλλά κι άλλων συναδέλφων. Αν μου ζητούσαν ποτέ κάτι τέτοιο, δεν θα ήμουν αρνητική μαζί τους. Μπορώ να σου πω, μάλιστα, ότι θα με χαροποιούσε. Τα παιδιά των ηθοποιών, ξέρεις, γνωρίζουν αυτή τη δουλειά και από τις δυο πλευρές. Επομένως, αν ποτέ καταλήξουν σε κάτι τέτοιο, σίγουρα θα είναι μια απόλυτα συνειδητή απόφαση.
Η σχέση με τον μπαμπά τους, πώς είναι;
Αρκετά καλή. Βέβαια, ο κάθε ένας έχει τον δικό του ρόλο στο μεγάλωμα των παιδιών. Δεν προσπάθησα ποτέ να παρέμβω σε αυτό.
Η απόφαση του χωρισμού πόσο δύσκολη ήταν, δεδομένου ότι και τα παιδιά βρίσκονταν σε μικρή ηλικία;
Η αλήθεια είναι πως δεν προσπάθησα ποτέ να «χρυσώσω» το χάπι. Είμαι υπέρ της αλήθειας και με αυτό τον γνώμονα πορεύτηκα όταν έπρεπε να πάρω διαζύγιο από τον πατέρα των παιδιών μου. Είπα ότι δεν τα καταφέραμε και πως θα έπρεπε να υποστούμε όλοι τις συνέπειες. Παρόλο που έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε που έχουμε χωρίσει, εξακολουθούμε να έχουμε τη σχέση που πρέπει για το καλό των παιδιών μας.
Αλήθεια, πώς είναι να μεγαλώνεις μόνη δυο παιδιά στην Ελλάδα του σήμερα;
Προσπαθώ κι εγώ όπως όλες οι γυναίκες του κόσμου για το καλύτερο. Η σχέση μας στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό και την αγάπη που έχει ο ένας για τον άλλο. Άλλωστε, με τα παιδιά μου μοιράζομαι τα πάντα. Είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου. Είναι τα παράσημά μου.
Δεν νιώθετε αγανακτισμένη που τα παιδιά αυτής της γενιάς, έχουν αμφίβολο μέλλον λόγω οικονομικής κρίσης;
Με προβληματίζει πολύ το ότι θα τελειώσουν κάποια στιγμή το πανεπιστήμιο και δεν θα έχουν δουλειά. Αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που συμβαίνει στους νέους σήμερα, που δυστυχώς μετά τις σπουδές τους αναγκάζονται να κάνουν άλλα πράγματα για να μπορέσουν να ζήσουν.
Φτάσατε ποτέ στο σημείο να μην έχετε να τους δώσετε ούτε χαρτζιλίκι;
Κάποιες φορές ναι. Η δικής μας δουλειά δεν είναι σταθερή. Σήμερα, μπορεί να είμαι τυχερή και να εργάζομαι στο θέατρο και στην τηλεόραση, αλλά υπήρξαν και φορές που δεν πληρώθηκα ποτέ από δουλειές που έκανα. Βέβαια, αυτό δεν με έκανε να λυγίσω. Έχω μάθει ότι οι αναποδιές πάντα υπάρχουν στη ζωή.
Ωστόσο, φέτος εκτός από τη σειρά «Έλα στη θέση μου» συμμετέχετε και στην υπέροχη παράσταση «Βάφ’ τα Μαύρα» των Ρέππα-Παπαθανασίου.
Είμαι παιδί του θεάτρου και χαίρομαι που εξακολουθώ να έχω όμορφες συνεργασίες όπως η συγκεκριμένη. Αισθάνομαι ευλογημένη και ευτυχισμένη, γιατί σε λίγο θα φύγω και θα πάω να συναντήσω καλούς συνάδελφους για να παίξουμε σε ένα κατάμεστο θέατρο. Να κάνουμε ανθρώπους να γελάσουν με την ψυχή τους.
Το γέλιο, ξορκίζει τα προβλήματα;
Όταν είσαι χαρούμενος, βλέπεις τη ζωή από άλλη οπτική γωνία. Επίσης, είμαι της άποψης πως ένα χαμόγελο δεν κοστίζει τίποτα. Αρκεί να είναι αληθινό.
Πόσα χρόνια κάνετε αυτή τη δουλειά;
Πάνε τώρα σχεδόν τριάντα χρόνια…
Κάνοντας έναν απολογισμό, τι κρατάτε από αυτά τα χρόνια;
Ευτύχησα να βρίσκομαι σε ωραίες δουλειές και να δουλέψω με καλούς συναδέλφους. Έκανα πράγματα που μου άρεσαν. Θεωρώ ότι υπήρξα πολύ τυχερή στην καριέρα μου. Πάντα τη δουλειά μου την αντιμετώπιζα με σοβαρότητα και έβαζα τα δυνατά μου για το καλύτερο. Δεν είχα ποτέ γνώμονα τη δική μου επιτυχία. Ήθελα να πηγαίνει καλά συνολικά η προσπάθεια που γίνεται είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση.
Αν σας δινόταν η ευκαιρία να γυρίσετε πίσω το χρόνο, τι θα αλλάζατε από τη ζωή σας;
Έχω αγαπήσει ακόμα και τα λάθη μου, γιατί σ’ αυτά οφείλω αυτό που είμαι σήμερα. Νομίζω πως δεν θα άλλαζα κάτι, γιατί είμαι καλά αυτή την περίοδο. Το μόνο που θα ήθελα είναι να πορευτώ εν ηρεμία έχοντας τους ανθρώπους που αγαπώ κοντά μου, αλλά και με όμορφες συνεργασίες που θα ‘ρθουν στο μέλλον.
Υπάρχει κάτι που σας λείπει σήμερα;
Πολλά, αλλά όχι τόσο σημαντικά που να με κάνουν δυστυχισμένη. Αισθάνομαι πλήρης.
Έχετε αποφασίσει πώς θα περάσετε τις γιορτές των Χριστουγέννων;
Τα Χριστούγεννα είναι πάντοτε μια καλή ευκαιρία να μαζευτούμε στο σπίτι και να γιορτάσουμε όλοι μαζί. Δυστυχώς, οι γιορτές για μένα σημαίνουν και πολλή δουλειά στο θέατρο, ωστόσο, φροντίζω εκείνες τις μέρες να επικρατεί στο σπίτι ένα γιορτινό κλίμα. Να υπάρχουν παντού γλυκά και μια κατσαρόλα μονίμως στη φωτιά. Γενικά, είναι μια καλή ευκαιρία να συναντήσουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Και ποια είναι η ευχή σας, γι’ αυτές τις γιορτές;
Να βρούμε το παιδί που κρύβεται μέσα μας. Την αθωότητα και τη χαρά. Να γελάσουμε και να βρούμε τρόπους να γεμίσουμε την ψυχή μας με όμορφα και απλά πράγματα.