Μέσα από το περιοδικό Down Town η τηλεκριτικός, Αφροδίτη Γραμμέλη, έστειλε ένα «γράμμα» εμψύχωσης στην Έλενα Παπαρίζου
Αγαπημένη Έλενα ουσιαστικά είσαι η δικαίωση αυτού που συνηθίζουμε να λέμε αλλά ποτε δεν βλέπουμε, δηλαδή της γυναικάς της διπλανής πόρτας. Στον αντίποδα όλων όσοι πιστεύουν πως για να είναι ωραία μια γυναίκα θα πρέπει να χωράει σε ρούχα XXS, να κολυμπάει μέσα στα τζιν, να τρέφεται με ανανάδες και τόνους, να βάφει τα μάτια της σαν τον Τζακ Σπάροου και να περιφέρει μια ανορεξική σκιά, εσύ είσαι η χαρά τnς ζωής.
Στο Voice κάνεις τη διαφορά. Δεν έχεις καμία αγωνία για την εμφάνισή σου, δίχως αυτό να σημαίνει ότι εμφανίζεσαι με το κλάμερ και τη φόρμα γυμναστικής, ούτε και ως μασκαρεμένος πάθος του ανδρικού κοινού.
Σπάνια δεν χαμογελάς, ακόμη σπανιότερα εκπέμπει αέρα ντίβας. Θα πεις την απορία σου, θα εκφράσει τη χαρά σου, αλλά και τη δυσαρέσκεια σου, όλα με ευγένεια και διακριτικότητα. Ούτε είσαι ούτε το παίζει κουλτουριάρα, και κάθε φορά που θα δεις κάτι που θα σε παραξενέψει θα προσπαθήσει να το αποκωδικοποιήσει με μοναδικό τρόπο και κυρίως με χιούμορ.
Αγαπητή Έλενα, σε μια περίοδο που η αυτοαποκαλούμενη showbiz φυλλορροεί και ακροβατεί μεταξύ του αόρατου και του γραφικού, εσύ κατά φερες να παραμείνει αυθεντική και προσιτή. Είτε απευθύνεσαι σε πιτσιρίκια που ονειρεύονται να ασχοληθούν με τη μουσική είτε σε εφήβου που βλέπουν το αύριο σε μια σκηνή με ένα μικρόφωνο και το κοινό να τους αποθεώνει, φέρεσαι με την ίδια τρυφερότητα και κατανόηση, δείχνεις τον ίδιο σεβασμό και προσπαθεί να τους εμψυχώσει με την ίδια ακριβώς λογική: του καλλιτέχνη που γνώρισε δόξα, αλλά δεν ψωνίστηκε γιατί πολύ απλά δεν το είχε ανάγκη. Keep walking, Έλενα. Με αγάπη, Αφροδίτη