Η πρωταγωνίστρια του «Μπρούσκο», Εβελίνα Παπούλια μιλάει στον Αλέξανδρο Πρίφτη και το περιοδικό Down Town Κύπρου, για το τέλος του σίριαλ που καθήλωσε το τηλεοπτικό κοινό, τον έρωτα, ενώ εξηγεί γιατί παραμένει αρνητική στο γάμο.
Φέτος, είναι η τελευταία σεζόν του «Μπρούσκο». Τι αναμνήσεις σου αφήνει αυτή η δουλειά;
Τελειώνοντας το «Μπρούσκο», θα κρατήσω και ωραία, αλλά και τρελά πράγματα. Τα ωραία είναι ότι ήμασταν μία πολύ καλή παρέα – κάναμε φίλους και περάσαμε σούπερ. Ο συνδυασμός των ανθρώπων ήταν μία άψογη επιλογή. Δέσαμε αμέσως και, μετά από τέσσερα χρόνια πια, αναπτύξαμε ισχυρούς δεσμούς. Το κωμικοτραγικό είναι ότι κάθε Δευτερότριτο έπρεπε να είμαι 5 το πρωί στο αεροδρόμιο για να πάμε στην Κύπρο. Αφού σωματικά το άντεξα, εντάξει. Μετά όλα στρώσανε.
Ισχύει ότι ένας ηθοποιός μπορεί να «καεί» πιο εύκολα σε ένα καθημερινό σίριαλ;
Ναι, συμβαίνει αυτό. Κυρίως στους νέους ηθοποιούς. Αν, όμως, έχεις μια πορεία από πίσω σου, δεν μπορείς να καείς εύκολα. Ο νέος ηθοποιός, ωστόσο, μπορεί να ταυτιστεί στα μάτια του κόσμου πολύ πιο εύκολα με τον ρόλο του και ο κόσμος να κολλήσει εκεί. Κοίτα, τα καθημερινά σίριαλ έχουν τη λογική του εβδομαδιαίου. Έχουν, πλέον, την ίδια ποιότητα κι αισθητική. Είναι πολύ κοντά σ’ αυτά. Ευτυχώς. Και τα σενάρια το ίδιο, είναι πολύ προσεγμένα, κάτι που συμβαίνει και με το «Μπρούσκο».
Τι θα γίνει στη συνέχεια με τη «Δάφνη»; Θα αποκαλύψει το μυστικό της στον σύζυγό της;
Τι να σου πω κι εγώ, δεν ξέρω ακόμα… Φαντάζομαι πως ναι, θα υπάρξουν εξελίξεις με τον Μύρο και την αποκάλυψη στη ζωή της, όμως δεν μου έχουν έρθει όλα τα σενάρια ακόμα για να σου απαντήσω. Προσωπικά, τελειώνοντας η σειρά αυτή, θα ήθελα να κλείσει θετικά η πορεία της Δάφνης. Είναι καλός άνθρωπος! Α, κι εννοείται ότι έχει να κυκλοφορήσει κι ένα βιβλίο, αυτό που γράφει η ίδια, με το οποίο φαντάζομαι θα γίνει χαμός.
Έχεις το άγχος του «τι θα κάνω του χρόνου»;
Όχι, γιατί πάντα πίστευα ότι κάτι θα γίνει. Είναι η δουλειά μας τόσο ρευστή που ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, όλα είναι ανοιχτά. Μπορεί να έχεις κλείσει τρεις δουλειές και να μη γίνει καμία. Και το αντίθετο. Εκεί που λες ότι θα είσαι άνεργος, να σκάσει μία δουλειά. Όσο μπορώ φτιάχνω κάποια πλάνα, δέχομαι τις προτάσεις κι από εκεί και πέρα κρίνω τι είναι καλύτερο. Η ανεργία δεν ξέρεις ποτέ, πότε θα σε πετύχει. Εύκολα μπορεί να μείνεις εκτός δουλειάς. Το έχουμε συνηθίσει πια…
Ισχύει ότι σου έγινε πρόταση για να είσαι στο «Star Academy» με την Άννα Βίσση και τον Νίκο Καρβέλα;
Μου έγινε μία πρόταση να αναλάβω τη διεύθυνση της σχολής, να κάνω μάθημα στα παιδιά, αλλά εν τέλει δεν θα είμαι. Δεν προλαβαίνω να το κάνω, δεν γινόταν. Δεν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο. Στο παρελθόν έκανα το «So you think you can dance», επειδή είχε σχέση με τον χορό που έχω σπουδάσει. Μου αρέσει η τηλεόραση, αρκεί να έχω τον απαραίτητο χρόνο να διαθέσω.
Όταν έκανες τις σπουδές σου στην Αμερική, βρήκες αμέσως δουλειά εκεί αλλά έπειτα γύρισες στην Ελλάδα. Γιατί επέστρεψες;
Έληξε η βίζα μου κι έπρεπε να γυρίσω. Δεν πρόσεξα και συνεργάστηκα με μία ευρωπαϊκή κι όχι αμερικάνικη παραγωγή. Δεν γινόταν να μείνω. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή το μετάνιωσα. Ειδικά όταν ήρθα εδώ – αν και τα πράγματα μου πήγαιναν πολύ καλά. Απλά, ο τρόπος εργασίας μού ήταν ακατανόητος στην Ελλάδα. Ας πούμε, έκλεινα μία δουλειά στην Αμερική και μου έλεγαν «θα πάρεις αυτόν τον ρόλο και τα χρήματα είναι αυτά!». Από το τηλέφωνο κιόλας. Εδώ, είναι μία άλλη διαδικασία. Πήγαινες κάπου και δεν ήξερες τι θα παίξεις, τι μισθό θα πάρεις. Είναι σαν να σου κάνουν και τη χάρη που σε πήραν. Ενώ στην Αμερική ισχύει το «σε χρειάζομαι, σε θέλω, όπως κι εσύ». Είναι επί ίσοις όροις τα πράγματα. Στην Ελλάδα πρέπει να πεις κι «ευχαριστώ» που σε πήραν στη δουλειά – κι ας σε επέλεξαν εκείνοι μέσα από οντισιόν, που σημαίνει ότι σε ήθελαν. Μου πήρε αρκετό καιρό να συνειδητοποιήσω τον ελληνικό τρόπο.
Όταν επέστρεψες, λοιπόν, βρήκες σχεδόν αμέσως δουλειά και συνεργάστηκες με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Πώς ήταν η Αλίκη;
Υπέροχη. Συνεργαστήκαμε στο «Ωραία μου κυρία». Ήταν μία γυναίκα που έλαμπε στις πρόβες, ήταν πολύ δοτική με τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Όταν ανέβαινε στη σκηνή ακτινοβολούσε. Αυτό έβλεπε κι ο κόσμος, οπότε τη λάτρευε.
Χτυπάς πόρτες για να ζητήσεις δουλειά;
Όχι, γιατί ντρέπομαι. Δεν το θεωρώ κακό βέβαια! Απλά δεν θέλω να φέρω τον άλλον σε δύσκολη θέση. Έχω τη φοβία ότι ρίχνω την ευθύνη στον άλλον που του ζητάω κάτι. Δεν φοβάμαι το «όχι». Το «όχι» μπορεί να γίνει «ναι» αύριο. Απλά, νομίζω θα έφερνα κάποιον σε δύσκολη θέση.
Η σχέση σου με τα χρήματα ποια είναι;
Καμία! Άστα, μην τα ρωτάς! Είμαι ένα τρύπιο πορτοφόλι. Είμαι πολύ σπάταλη. Μόλις πάρω λεφτά, δεν καταλαβαίνω για πότε εξαφανίζονται. Δεν πάω να ψωνίσω, δεν τα ξοδεύω σε χαζομάρες, αλλά μου φεύγουν και δεν ξέρω και πώς. Αυτά ισχύουν για μένα. Για την κόρη μου, την Αφροδίτη, μαζεύω χρήματα. Εξασφαλίζω το παιδί μου. Αλλά για εμένα, δεν έχω τίποτα. Κι αν θεωρεί κάποιος ότι «αυτή μετά από τόσα χρόνια δουλειάς, έχει λεφτά», σε πληροφορώ ότι δεν έχω κάτι. Ούτε ένα ευρώ. Το κομμάτι του παιδιού είναι διαφορετικό – πάντα ήταν.
Παραμένεις οξύθυμη και νευρική;
Παρορμητική θα με χαρακτήριζα. Αν ήμουν ζώο θα ήμουν γάτα. Είμαι cool κι αν με ενοχλήσει κάποιος θα βγάλω νύχια (γελάει).
Όλος αυτός ο δυναμισμός που βγάζεις δεν απωθεί τους άντρες;
Ανάλογα για ποιους άντρες μιλάμε. Νομίζω πως όχι. Ίσα-ίσα το θεωρούν και πιο σέξι από το να είσαι γατούλα. Όλοι εκτιμούν τον δυναμισμό μιας γυναίκας. Χωρίς να σημαίνει ότι τον άντρα τον ευνουχίζεις. Μιλάμε για το τι γοητεύει κάποιον. Ευτυχώς, είμαστε όλοι διαφορετικοί.
Έχεις σχέση αρκετό καιρό. Τι είναι αυτό που σε κάνει να μη βαριέσαι και να μην πέφτεις στη ρουτίνα;
Καταρχήν, δουλεύω επτά μέρες την εβδομάδα. Οπότε δεν υπάρχει άπλετος χρόνος. Σε μία σχέση υπάρχουν διακυμάνσεις. Μπορεί να βαρεθείς, να πέσεις, να ξαναερωτευτείς από την αρχή τον άνθρωπό σου. Το βασικότερο είναι να μη χαθεί η εκτίμηση και ο θαυμασμός. Μόνο τότε διαλύονται όλα. Έχει τύχει να χωρίσω, γιατί σταμάτησα να θαυμάζω τον άλλον ή επειδή έπαψα να τον εκτιμώ. Όχι σε όλα τα κομμάτια της ζωής του, μέσα στη σχέση. Αν δεν εκτιμάς ή δεν σου κάνει ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει ο άλλος, τότε τελειώνει.
Ο γάμος εξακολουθεί να σε πνίγει;
Απαπαπα. Δεν τον θέλω τον γάμο. Ή μάλλον όχι. Εγώ λέω «τον θέλω το γάμο» και μόλις παντρευτώ πνίγομαι (γελάει). Σαν έννοια μου αρέσει ο γάμος και μέσα στις σχέσεις μου είμαι πιο παντρεμένη από τους παντρεμένους. Απλά σε μένα δεν λειτουργεί. Κάτι παθαίνω. Ενώ μπορεί να μπω στην εκκλησία, μετά μεταλλάσσομαι. Μέσα μου κάτι αλλάζει. Νιώθω ότι χάνω την ελευθερία μου. Ενώ μέσα σε μία σχέση μου στερώ συνειδητά την ελευθερία μου. Δεν ξέρω τι γίνεται με μένα… Ιδεολογικά δεν μου πάει ο γάμος.
Με την Αφροδίτη μιλάτε για τα προσωπικά σας;
Ναι, αλλά μέχρι ενός σημείου. Γινόμαστε φίλες σε αυτό το θέμα. Είμαι μεγάλη πια.
Είσαι συμφιλιωμένη με την ιδέα ότι η κόρη σου έχει μεγαλώσει και αύριο θα φύγει από το σπίτι;
Του χρόνου θα πάει για σπουδές στο εξωτερικό. Δεν έχω επιλογή. Μου είναι λίγο βαρύ, αλλά τι να κάνω; Φέτος που την έχω εδώ μού είναι δύσκολο να ξέρω ότι θα φύγει σε λίγους μήνες. Του χρόνου βλέπουμε. Θέλει, όμως, να σπουδάσει έξω, μουσική-τραγούδι-σύνθεση και συμφωνώ να πάει στο εξωτερικό. Την έλλειψη θα την αντιμετωπίσω.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
