Θέλει να βλέπει συνέχεια το μωρό.
Με τη Χριστίνα έχουμε καθιερώσει τις Κυριακάτικες συναντήσεις από τότε που το μωρό ήταν μόνο μερικών εβδομάδων και δεν μπορούσε καλά - καλά να την δει. Αλλά τι σημασία έχει; Εκείνο κοιμόταν στην αγκαλιά της όσο εμείς πίναμε καφέ και αναλύαμε γκομενικά ζητήματα (της νονάς προφανώς, όχι δικά μου).
Του βγάζει τα πιο ωραία nicknames.
Η Χριστίνα αποκαλεί την Ισαβέλλα «μπισκότο» (επειδή, λέει, μυρίζει σαν μπισκότο και νιώθει μια ακατανίκητη επιθυμία να την φάει). Εναλλακτικά, την φωνάζει Ίζυ (και από μέσα μου σκέφτομαι «καλά, δοκίμασε να την ταίσεις μήλα, που τα σιχαίνεται, να σου πω πόσο “easy” είναι).
Φέρνει στο μωρό την πιο φανταστική λαμπάδα.
Και κυριολεκτικά μοναδική, διότι την έφτιαξε με τα χέρια της. Πολυμερικός πηλός στο φούρνο, σε σχήμα τέρατος, όπως ακριβώς στη βάφτισή της. Της άρπαξε λίγο στις άκρες και στεναχωρήθηκε, αλλά εγώ λέω πως αυτές είναι οι ατέλειες που κάνουν τη λαμπάδα τέλεια.
Φέρνει στο μωρό τα πιο cool ρούχα και παπούτσια.
Δεδομένου πως η παράδοση λέει πως η νονά αγοράζει κάθε Πάσχα στο μωρό ρούχα και παπούτσια, το να έχει καλό γούστο είναι υψίστης σημασίας.
Κρατάει το μωρό όσο πας να αγοράσεις εσύ cool ρούχα και παπούτσια για τον εαυτό σου.
Αξία ανεκτίμητη.
Έρχεται να περάσει τις διακοπές του Πάσχα μαζί με εσένα και το μωρό στην Αιδηψό.
…ενώ έχει αντιπρόταση να πάει με παρέα από singles στη Μύκονο. Μιλάμε για αυταπάρνηση, όχι αστεία.
Στις διακοπές ξυπνάει και παίζει με το μωρό για να κοιμηθείς εσύ καμία ώρα παραπάνω.
Αυτή δεν είναι νονά, είναι άγγελος.
Μαθαίνει στο μωρό διάφορα χρήσιμα και άχρηστα πράγματα.
Προς το παρόν, να τρέχει στον κήπο, να ανεβοκατεβαίνει σκαλιά και να ισορροπεί επάνω στο indo board. Μελλοντικά έχει δηλώσει πως θα της μάθει ιππασία, θαλάσσιο σκι, windsurf και να χορεύει R ‘n’ B.
Καθοδηγεί πνευματικά το μωρό.
Όσο την ταΐζει φράουλες, της αναλύει ποιους τύπους αντρών πρέπει να αποφεύγει στη ζωή της.
Το αγαπάει άνευ όρων.
Και αυτό είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λόγια.