Συνέντευξη στο BHmagazino και τον Γιώργο Νάστο παραχώρησε πριν από μερικές μέρες η αγαπημένη τραγουδίστρια, Ελεωνόρα Ζουγανέλη και μεταξύ άλλων μίλησε για τις σχέσεις, την προδοσία αλλά και για την Πάολα.
Έχεις επιλέξει με απενοχοποιημένο τρόπο τραγούδια για τις παραστάσεις σου. Εχεις πει και Θεοδωρίδου και Βίσση και Μαζωνάκη. Είσαι τόσο ακομπλεξάριστη που θα μοιραζόσουν με κάποιον από αυτούς και τη σκηνή; «Δεν ξέρω, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μια συνεργασία, δεν έχει να κάνει με το είδος, το βασικό είναι να πατάς γερά στα πόδια σου και δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Μου αρέσουν πολλά τραγούδια αυτών των καλλιτεχνών, γι' αυτό και αν προκύψει η ευκαιρία τα λέω. Και νιώθω τυχερή γιατί θεωρώ πως έχω στο βιογραφικό μου αρκετές συνεργασίες, και πιστεύω πως θα το καρπωθώ αυτό μελλοντικά, έχω περάσει τα ζόρια της σύμπραξης, είναι σαν να έχω κάνει γάμο και να έχω πάρει διαζύγιο».
Ακουσες την Πάολα να τραγουδάει τον «Ευαίσθητο ληστή» του Μάνου Χατζιδάκι; «Ακουσα την Πάολα να ερμηνεύει Χατζιδάκι και, ναι, μου άρεσε. Δεν με ενοχλεί να τραγουδάει ο καθένας ό,τι θέλει. Μπορούν όλοι να δοκιμαστούν σε όλα και ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να λέει και να αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Λόγω φόρτου εργασίας τις μέρες που έγινε ο θόρυβος δεν πήρα χαμπάρι ακριβώς για ποιο πράγμα κατηγορήθηκε, όμως την αθωώνω γιατί θεωρώ ότι είναι καλή σε αυτό που κάνει, είναι καθαρό αυτό και αν θέλει κάποια στιγμή να πει με το δικό της χρώμα το τραγούδι ενός συνθέτη που μέσα στην καρδιά και στον πολιτισμό μας είναι ένας από τους μεγαλύτερους, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να καταδικαστεί. Αν της έκανε καλό, αν την εξέφρασε, αν αισθάνθηκε έτοιμη να το κάνει, καλώς έκανε. Ασε που κάποιοι δεν θα το είχαν ακούσει αλλιώς αυτό το τραγούδι, η Πάολα καλώς ή κακώς απευθύνεται σε έναν κόσμο νεανικό, με άλλα ακούσματα. Κατάλαβα ότι υπάρχουν άνθρωποι με τόσες αποκλίσεις στα γούστα ή στις μουσικές γνώσεις, όταν έκανα την Πιαφ και με ρωτούσαν κάποιοι ποια είναι. Δεν φανταζόμουν μέχρι τότε ότι υπήρχαν άνθρωποι που δεν ήξεραν το όνομα Εντίθ Πιαφ - δεν λέω να την ακούς κάθε μέρα, αλλά να μη γνωρίζεις καν την ύπαρξή της; Αυτό μου φάνηκε αδιανόητο. Και μόνο, λοιπόν, που ακούστηκε αυτό το τραγούδι του Χατζιδάκι και του Γκάτσου, χρήσιμο είναι».
Εχεις ζηλέψει τραγούδι που κυκλοφόρησε τελευταία; «Οχι. Αλλά μου άρεσε πολύ η συνεργασία της Δήμητρας Γαλάνη με τον Ευστάθιο Δράκο, το "Βαλς των χαμένων μετά"».
Υπάρχει κάποιο θέμα της τρέχουσας επικαιρότητας το οποίο θα ήθελες να γίνει τραγούδι και να το πεις εσύ; «Νομίζω ότι πάρα πολλά τραγούδια, και όχι απαραίτητα τα στρατευμένα, περνάνε κοινωνικοπολιτικά μηνύματα - θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα τραγούδια που μιλάνε για τις σχέσεις των ανθρώπων, οι οποίες βιώνουν μεγάλη κρίση τα τελευταία χρόνια, είναι τραγούδια με κοινωνικό περιεχόμενο. Και αναφέρομαι σε κάθε είδους σχέσεις: ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές. Θεωρώ βέβαια ότι είμαστε ένας λαός που έχει δώσει αξία στο ερωτικό τραγούδι, μας αρέσει να ακούμε για την αγάπη και για τα πάθη μας, και ξεκινώντας από εκεί μπορούμε να πούμε για την αλήθεια και το ψέμα, και υπάρχει πολύ ψέμα, ή για τα όνειρα που δεν πραγματοποιούνται. Κάποιος μπορεί να περιοριστεί στο στενό πλαίσιο του έρωτα, άλλος να δει και τη μεγαλύτερη εικόνα».
Γιατί έχουν γίνει τόσο δύσκολες οι σχέσεις; «Δυσκολευόμαστε, κατ' αρχάς, να μείνουμε μόνοι μας. Επιλέγουμε να είμαστε με κάποιον για την παρέα, γιατί δεν αντέχουμε τη μοναξιά, φοβόμαστε. Θέλει χρόνο όμως και με τον εαυτό μας αλλά και να περάσουμε πολλά στάδια μέχρι να έρθει η στιγμή, αν έρθει, να πούμε ότι από εδώ και πέρα η ζωή μας πάει μαζί με κάποιον άλλον, να καταλήξουμε στη συντροφικότητα και στην οικογένεια, που είναι πολύ σημαντικά πράγματα».
Τι δεν θα συγχωρούσες ποτέ; Μια ενδεχόμενη προδοσία; «Δεν ξέρω τι σημαίνει προδοσία. Είναι πολύ βαριά κουβέντα. Αν κάνεις κάτι εσύ και με πληγώσεις, δεν σημαίνει ότι με έχεις προδώσει. Και η απιστία; Είναι προδοσία ή απλώς μια στιγμή αδυναμίας; Το μόνο που δέχομαι ως πραγματική προδοσία είναι εκείνη που στρέφεται εναντίον του ίδιου μου του εαυτού, τις φορές που εγώ πάω κόντρα στις ανάγκες μου και σε αυτό που θέλω πραγματικά».