Στο περιοδικό Down Town μίλησε η Δούκισσα Νομικού και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο αν είναι έτοιμη να παντρευτεί αλλά και στην περίοδο που ένας φανατικός θαυμαστής της είχε κάνει τη ζωή δύσκολη.
Από τον φίλο σου τι δώρο θα ζητούσες για την Πρωτοχρονιά;
Φιλιά, αγκαλιές και μια κάρτα γραμμένη από εκείνον. Κάνει τα πιο αστεία γράμματα στον κόσμο, αλλά λατρεύω τις κάρτες του, κάθε φορά με συγκινούν. Μέχρι εκεί όμως. Δεν ζητάω δώρα. Σκέψου ότι δεν ζητούσα καν από τους γονείς μου. Ήμουν από τα παιδάκια που όταν έρχονταν τα Χριστούγεννα δεν τους έλεγα τι ήθελα. Ήμουν περήφανο παιδί. Γί αυτό και μόλις τελείωσα το σχολείο πήγα και δούλεψα ως βοηθός σερβιτόρου σε μια καφετέρια κάτω από το σπίτι μου, παρ' όλο που η οικογένειά μου μου έδινε απλόχερα ό,τι χρειαζόμουν και ό,τι ήθελα. Ήθελα όμως να είμαι ανεξάρτητη, να μην έχω ανάγκη κανέναν.
Ο κόσμος αγωνιά για το αν θα παντρευτείς;
Το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τον κόσμο είναι πραγματικά ποιος θα παντρευτεί με ποιον. Ωστόσο, δεν νευριάζω με καμία ερώτηση δημοσιογράφου. Απλώς πιστεύω ότι και οι δημοσιογράφοι έχουν βαρεθεί ν' ακούνε τη δική μου αόριστη απάντηση.
Εξακολουθεί να είναι αόριστη η απάντηση;
Αυτά είναι κάποια πράγματα που στα φέρνει ο καιρός. Δεν παντρεύτηκα το 2016 γιατί ήταν δίσεκτο έτος, οπότε προχωράμε. Μπορεί και να γίνει και ξαφνικά δεν ξέρεις ποτέ.
Το προχωράμε σημαίνει ότι μπορεί να παντρευτείς μέσα στο 2017;
Κάτσε να δω λίγο τη θέση των πλανητών και θα σου πω!
Το έχετε συζητήσει με τον φίλο σου ή είναι μια ερώτηση που γίνεται χωρίς να έχει καμία βάση;
Έχουμε συζητήσει πολλά, αλλά να σου πω κάτι; Δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο και δεν με νοιάζει. Ζω το τώρα. Και αυτό που ζω είναι ένα όνειρο, ο παράδεισος. Το αύριο το ξέρει μόνο ο Θεός.
Αν παντρευτείς, θα το κρύψεις;
Γιατί να το κρύψω; Το κρυφτό για μένα ανήκει στο παρελθόν. Παλαιότερα ήμουν όντως πάρα πολύ κρυψίνους και τελικά αυτό μου στερούσε τη μισή χαρά.
Πραγματικού stalker έχεις;
Όλα αυτά τα χρόνια είχα δύο έντονα και περίεργα περιστατικά. Ήταν ένας που κάθε μέρα ερχόταν με ένα τριαντάφυλλο έξω από τον σταθμό που έκανα ραδιόφωνο. Ήταν λίγο σοκαριστικό. Δεν ερχόταν βέβαια να μου μιλήσει, απλώς σε κάποια φάση μου είπαν από τον σταθμό: «Μην ανησυχείτε, είναι άοπλος τον έχουμε ελέγξει». Όταν τον προσέγγισαν οι άνθρωποι της ασφάλειας δεν ξαναήρθε. Η άλλη φορά ήταν λόγω ενός blog που είχα στο παρελθόν. Είχα δώσει ένα e mail για παρατηρήσεις και σχόλια και το mailbox μου είχε γεμίσει με μηνύματα ενός ανθρώπου. Μπορεί να έστελνε και 200 e-mail κάθε μέρα. Πίστευε ότι έχουμε σχέση. Ομολογώ ότι είχα αισθανθεί άβολα. Μετά δεν ξαναμπήκα ποτέ σε αυτό το e-mail και το ανέφερα στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.