Η Charlize Theron φωτογραφήθηκε για το τεύχος Μαΐου του περιοδικού “ELLE”, όπου παραχώρησε και συνέντευξη και μίλησε για τη μητρότητα, αλλά και για τα δύο έγχρωμα παιδιά της.
Όπως αναφέρει στη συνέντευξη της, ήξερε από μικρή πως ήθελε να υιοθετήσει, καθώς όπως αποκάλυψε ήθελε και από μικρή να αποκτήσει αδερφάκι μέσω κάποιου ορφανοτροφείου. Συγκεκριμένα, είπε: «Όταν κατέθεσα πρώτη φορά αίτημα υιοθεσίας, η μητέρα μου μου έδειξε ένα γράμμα που είχα γράψει όταν ήμουν μικρή, όπου ρωτούσα αν μπορούμε να πάμε στο ορφανοτροφείο. Στην Νότια Αφρική υπάρχουν παντού ορφανοτροφεία και ήθελα έναν αδερφό ή μια αδερφή. Πάντα ήξερα πως υπάρχουν τόσα πολλά παιδιά στον κόσμο χωρίς οικογένεια. Η υιοθεσία είναι κάτι πολύ προσωπικό -ξέρω κόσμο που αγαπώ πολύ και δεν δεν θεωρούν ότι θα μπορούσαν να μεγαλώσουν σαν δικό τους ένα άλλο παιδί. Το σέβομαι. Ωστόσο εγώ -και προφανώς δεν είμαι η μοναδική εκεί έξω- δεν είδα ποτέ καμία διαφορά στο να μεγαλώνεις ένα υιοθετημένο παιδί συγκριτικά με το μεγάλωνα ένα βιολογικά δικό μου. Δεν νιώθω πως χάνω κάτι. Αυτό υπήρξε πάντα η πρώτη μου επιλογή, ακόμη κι όταν ήμουν σε σχέση. Ήμουν πολύ ειλικρινής με τους συντρόφους μου σχετικά με ότι είμαι ανοιχτή στο να κάνω δικά μου παιδιά αλλά πως η υιοθεσία θα έπρεπε να είναι κομμάτι της ζωής μου. Το υποστήριζα με σθένος αυτό».
Όταν έγινε πρώτη φορά γονιός, λέει πως ένιωσε την πίεση να είναι η τέλεια μητέρα. «Στην αρχή, ήθελα να τα κάνω όλα και δεν ζητούσα όση βοήθεια χρειαζόμουν. Σκεφτόμουν πως αν δεν το κάνω όλο αυτό, τότε είμαι κακός γονιός. Τη δεύτερη φορά, συνειδητοποίησα πως είμαι πιο χαρούμενη και τα παιδιά μου το ίδιο αν ζητάω περισσότερη βοήθεια. Ο κόσμος νομίζω πως έχω κανένα προσωπικό 40 ατόμων, αλλά δεν ισχύει. Έχω μια νταντά και τη μητέρα μου λίγο παρακάτω, καταπληκτικούς φίλους και οικογένεια. Τους αποκαλώ το χωριό μου. Πλέον έχω μάθει να διατηρώ μεγαλύτερη ισορροπία. Κοιτάζω τις αντοχές μου και λέω, "Είναι το ντεπόζιτο γεμάτο ή άδειο;". Είναι στο χέρι μου να αποφασίσω πώς θα το ξαναγεμίσω ή αν θα το αφήσω άδειο. Αλλά τι μπορείς να κάνεις όταν είναι άδειο;», λέει μεταξύ άλλων.
Βέβαια παραδέχεται πως η διαδικασία της υιοθεσίας δεν ήταν εύκολη, καθώς όπως ανέφερε: «Βίωσα πνευματικά μεριά από τα δυσκολότερα σημεία της ζωής μου όταν έκανα πρώτη φορά αίτημα. Υπήρχαν πολλά που δεν λειτουργούσαν και όταν στηρίζεις εκεί όλες τις ελπίδες σου μετά καταρρακώνεσαι».