Είναι αδιαμφισβήτητα μια μεγάλη σταρ, μια «γυναίκα εμπειρία» όπως τη χαρακτήρισε ο Γιάννης Κακλέας, ο σκηνοθέτης της νέας ροκ όπερας «Καμπάνες του Edelweiss», στην οποία πρωταγωνιστεί. Η Άννα Βίσση είναι ένας άνθρωπος που σε ελκύει, είτε βρίσκεται επάνω είτε κάτω από τη σκηνή.
Έπειτα από τη «Ροζάννα» στους «Δαίμονες», τη «Μάλα» στην ομώνυμη ροκ όπερα, τώρα η τραγουδίστρια έρχεται ν’ αναμετρηθεί με την «Άννα», στις «Καμπάνες του Edelweiss», που κάνουν πρεμιέρα στις 12 Φεβρουαρίου. «Είναι χαρά μου που ξεκινάμε σύντομα αυτό το ταξίδι», μας λέει προδίδοντας την ανυπομονησία της, όπως ένα μικρό παιδί που περιμένει ν’ ανοίξει το δώρο του: «Για μένα το συγκεκριμένο ταξίδι ξεκίνησε πριν από δυο χρόνια περίπου, όταν πήγα να δω τον Νίκο στην Καλαμάτα, όπου έκανε διακοπές, και του είπα “Τι θα γίνει; Θα γράψεις κάτι και για μένα;”, καθώς μέχρι τότε έγραφε έργα τα οποία είχαν άνδρες πρωταγωνιστές.
Την ακούω να μιλάει με τόσο πάθος, που δεν μπορώ να μην τη ρωτήσω αν πλέον θέλει να βάλει ένα τέλος στις νυχτερινές πίστες και να βρίσκεται σε θεατρικές σκηνές, οι οποίες φαίνεται να την αντιπροσωπεύουν περισσότερο. «Μπορείτε να το πείτε κι έτσι. Ήδη, από πέρυσι ξεκίνησα, παρέα με τον Αντώνη Ρέμο, να εκφράζομαι μ’ έναν άλλον τρόπο. Θα ήθελα να ξανακάνω δουλειά ως τραγουδίστρια, όχι κάτω από τις παλιές συνθήκες και
σαφώς δε θα ήθελα να υπάρχουν λουλούδια. Αυτά μου συμβαίνουν σε ξένες χώρες, εκεί που δεν τους είναι καθόλου εύκολο ν’ αποβάλουν τη συνήθεια. Δε μ’ αρέσει πια η λογική του ‘‘κάθομαι στο πρώτο τραπέζι και κάνω το προσωπικό μου show off’’. Αυτά τα ταξικά, μ’ ενοχλούν! Εκτός αυτού, ότανκανείς παίρνει στα σοβαρά αυτό που κάνει, δεν είναι ωραίο να του πετούν λουλούδια ή πράγματα που μπορεί να τον πονέσουν.
Η βαρβαρότητα της υπόθεσης μ’ ενοχλεί. Και, όπως σας είπα, θα ήθελα να βρω νέους τρόπους να εκφραστώ, νέους συνεργάτες, με τους οποίους μαζί θα δώσουμε κάτι άλλο». Θα την ενδιέφερε μια συνεργασία επί σκηνής με τον Σάκη Ρουβά; «Δεν ξέρω. Ποτέ μη λες ποτέ! Τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ, καθώς είμαι τόσο αφοσιωμένη σ’ αυτό που κάνω, που τίποτα άλλο δεν τριγυρνάει στο μυαλό μου».Σε λίγες ημέρες, η Άννα Βίσση θ’ ανέβει στη σκηνή του «Pantheon» για να αναμετρηθεί μ’ ένα δύσκολο ρόλο, με κάτι νέο. Άραγε, ο ρόλος τη γιαγιάς που βιώνει τα τελευταία χρόνια στην προσωπική της ζωή είναι πιο συγκινητικός από εκείνον της μητέρας; «Είναι πιο βαθύς. Ακουμπάς πάνω σε πρωτόγνωρα πράγματα, ενώ είσαι απαλλαγμένος από το άγχος που μπορεί να έχει μια μητέρα. Φυσικά, μπορεί ν’ ανησυχείς τόσο για το εγγόνι όσο και για την κόρη σου, όμως μεταθέτεις τη γλυκιά ευθύνη της μητρότητας στο παιδί σου κι όχι σε σένα. Είναι σαν να έχεις λίγο παραπάνω χρόνο να χαρείς αυτό που συμβαίνει».
Διάβασε περισσότερα στο HELLO! που κυκλοφορεί