Μια από τις κορυφαίες εκπροσώπους του Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Αγωνίστρια για την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού και υπέρμαχος της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Γοητευτική. Ετοιμόλογη. Ανατρεπτική. Επιβλητική και με αστείρευτο χιούμορ. Μα πάνω από όλα, η «Μελίνα μας», όπως και η ίδια λάτρευε να την αποκαλούν.
Tο μεγαλύτερο κομπλιμέντο για εμένα είναι να με σταματούν στον δρόμο και να με αποκαλούν «Μελίνα μας». Είναι ό,τι πιο τρυφερό υπάρχει, να είμαι κτήμα όλων.
Σαν σήμερα, έφυγε από τη ζωή η μεγάλη ντίβα του σινεμά (6 Μαρτίου 1994), Μελίνα Μερκούρη, σε ηλικία 73 ετών. Μια γυναίκα που ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα και αναδείχθηκε σε μία από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα.
Εκτός από την πορεία της στον κινηματογράφο, ανεξίτηλες στις μνήμες μας παραμένουν οι μεγαλύτερες ατάκες της, που αποτυπώνουν το ατίθασο και το γνήσιο του χαρακτήρα της και επιβεβαιώνουν πως η Μελίνα Μερκούρη έζησε μία ζωή γεμάτη, όπως ακριβώς την ήθελε.
<em>Αχ! είναι πολύ ωραίο ν’ αγαπάς, είναι πολύ ωραίο να ξεχνάς και να βλέπεις μόνο τα μάτια, την αλήθεια, το χαμόγελο, την αισιοδοξία στο πρόσωπο του άλλου… να μην βλέπεις τις ρυτίδες.</em>
<em>Θέλω να σας βεβαιώσω ότι, μετά από 35 χρόνια με τον Ζυλ Ντασσέν, εξακολουθώ να είμαι τρελή από έρωτα όπως την πρώτη μέρα. Η ιστορία μας είναι υπέροχη. Όταν τον γνώρισα του είπα: «Έλα στην Ελλάδα και εγώ θα είμαι η οδηγός σου». Και τον έφερα στους Δελφούς. Και από τότε είμαι η οδηγός του για 35 χρόνια.</em>
<em>-Τι φοβάσαι περισσότερο στη ζωή σου;</em><em>-Νόμιζα ότι φοβόμουν περισσότερο την αρρώστια, δεν είναι αυτό, φοβάμαι να μη με αγαπάνε πια.</em>
<em>Tο μεγαλύτερο κοπλιμέντο για εμένα είναι να με σταματούν στον δρόμο και να με αποκαλούν «Μελίνα μας». Είναι ό,τι πιο τρυφερό υπάρχει, να είμαι κτήμα όλων.</em>
<em>Ένας ερωτευμένος άντρας είναι πιο ερωτευμένος από µια γυναίκα. Εγώ έχω µια κακία µε τους άντρες. Ήμουν πάρα πολύ κακό κορίτσι. Τους ταλαιπωρούσα. ∆ιότι η µάνα µου είχε τον πιο ωραίο άντρα της Ελλάδας, τον πατέρα µου, γιατί χώρισε πολύ νέα, γιατί άκουγα πάντα ότι οι άντρες είναι φρικτοί και απαίσιοι, κερατώνουν και σε αφήνουν. Κι έτσι ήταν. Μέσα µου έλεγα: Εσύ µια µέρα θα τους εκδικηθείς, και νομίζω ότι η φτιαξιά µου, δεν μιλάω για την εξωτερική µου εμφάνιση, µου έδωσε τη δύναμή να µη φτάσω ποτέ στον γκρεµό, µόνο µε τον Τζούλη έγινε αυτό.</em>
<em>Είμαι πολύ τσιγγάνα για να κάνω κανονική ζωή γυναίκας. Χαίρομαι να ξυπνάω αργά, να κοιμάμαι αργά, να έχω φίλους, με δυο λόγια να κάνω ζωή σουλτάνου. Θέλω η μέρα μου να τελειώνει τα χαράματα. Στην πραγματικότητα είμαι μια αδάμαστη τρελή.</em>
<em>Πικραμένη γιατί; Οι πληγές είναι παράσημα.</em>
<em>Δεν προσποιήθηκα. Η προσποίηση για μένα είναι κάτι χυδαίο. Απλά και μόνο, έζησα, και μίλησα όπως ήθελα. Χωρίς να υπολογίσω τίποτα και κανέναν </em>
<em>Είναι υπέροχο πράγμα να μπορείς να αγαπάς, είναι θείο </em>
<em>Από τη ζωή μέχρι το θάνατο, ένα τσιγάρο δρόμος </em>