Η Κατερίνα Λέχου, που αυτόν τον καιρό πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Linda", είχε μια εφ' όλης της ύλης συζήτηση με την Ναταλία Αργυράκη στην εκπομπή "Καλύτερα δεν γίνεται" συζητώντας ανοιχτά για την πορεία της αλλά και σχολιάζοντας την επικαιρότητα όπως μόνο εκείνη ξέρει.
Κατερίνα Λέχου | "Ήμουν το μεσαίο παιδί στην οικογένεια, καθόλου χαϊδεμένο έως αόρατο"
Για τις δικές της επιτυχίες, η ίδια είναι, όπως πάντα, πολύ μετριόφρων:
"Αισθάνομαι πάντα ότι ανεβαίνω μία σκάλα η οποία δεν έχει τέλος. Δεν επαίρομαι με την επιτυχία γιατί και αποτυχίες έχω κάνει".
Ενώ για την κοινωνία και τα πρότυπα που μας επιβάλλονται ήδη από ... κούνια, η δημοφιλής ηθοποιός ήταν, όπως κάθε φορά, "to the point":
"Έχουμε μεγαλώσει με ένα σωρό κοινωνικά πρότυπα στο κεφάλι μας ακόμα και όταν οι μαμάδες μας δεν θέλω να μας τα "φορέσουν" τόσο πολύ. Το λέω γιατί η δική μου είναι μία χαμηλών τόνων γυναίκα, ήσυχη, αλλά αυτά περνάνε είναι και στον περιβάλλοντα χώρο. Εμένα από αυτά τα πρέπει μου ”φορτώθηκε” ότι μια γυναίκα δεν είναι τόσο δυνατή όσο ένας άντρας. Είχα ένα φόβο πάντα, οι γονείς μου δεν το έκαναν από κακό. Κανένας γονιός δεν κάνει από κακό που σου λέει: "έλα στις 22:00 γιατί είναι νύχτα μετά", αλλά όταν είσαι κορίτσι, αυτό καταλαβαίνεις είναι… τεταμένο, οπότε ανέπτυξα μία φοβία να κυκλοφορώ μόνη μου, έχω πάντα το νου μου, είμαι σε εγρήγορση ακόμα και τώρα".
Όσο για τη σχέση της με τον χρόνο, δήλωσε:
"Στην προσωπική μου ζωή δεν έχω κανένα θέμα, είμαι πάρα πολύ χαλαρή. Μου φέρεται ωραία ο χρόνος, αλλά του φέρομαι κι εγώ ωραία και το σημαντικότερο είναι όταν έχεις έναν σύντροφο που σε ”χωράει” συνολικά, όχι όταν είσαι περιποιημένη και ωραία, συνολικά, σε όλα σου. Δεν καθορίζεσαι από τη ματιά του, αλλά μπορεί να σε δυναμώσει, έχει διαφορά αυτό.
Όσον αφορά στη δουλειά, πρέπει να σου πω, σε αυτή τη φάση που είμαι τουλάχιστον, είμαι 57 χρονών, δεν βιώνω ότι δεν έχω επιλογές. Τηλεοπτικά δεν έχω τόσες πολλές επιλογές, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά θυμάμαι όταν ήμουν φιντανάκι, νέα κοπέλα, μπορεί να μου έστελναν και δέκα πράγματα, δεν έχει σημασία που τα εννέα ήταν για τα σκουπίδια, μου τα έστελναν, τώρα όμως όταν με πλησιάζουν είναι για κάτι σημαντικό".