Τζένη Μπαλατσινού | Οι σκέψεις της για τη διαπαιδαγώγηση του Παναγιώτη Αντώνιου είναι πολύ ενδιαφέρουσες

Αναζητά τις καλύτερες μεθόδους διαπαιδαγώγησης του μικρότερου γιου της, Παναγιώτη - Αντώνιου, ώστε να τον εφοδιάσει με τέτοιο τρόπο για να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο τη ζωή και τις προκλήσεις της.

ΓΡΑΦΕΙ: MissBloom TEAM
NDP

Η Τζένη Μπαλατσινού είναι μία γυναίκα που αγαπά το διάβασμα και εξελίσσεται σε όλα τα επίπεδα και πρωτίστως ως μητέρα. Αυτό σημαίνει ότι αναζητά τις καλύτερες μεθόδους διαπαιδαγώγησης του μικρότερου γιου της, Παναγιώτη - Αντώνιου, ώστε να τον εφοδιάσει με τέτοιο τρόπο για να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο τη ζωή και τις προκλήσεις της. Σε αναρτήσεις της, έχει εκφράσει την αντίρρησή της στο να έχουν μικρά παιδιά τα δικά τους smartphones και να έρχονται από τόσο νωρίς αντιμέτωπα με τις προκλήσεις που φέρνει η τεχνολογία.

Σε εκείνη την ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram αναδημοσίευσε ένα βίντεο που ανέφερε ότι το κινητό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τα παιδιά. Συγκεκριμένα, στο βίντεο αναφέρεται ότι τα παιδιά πρέπει να έχουν συμβατικό τηλέφωνο χωρίς δηλαδή κάμερα και ίντερνετ.

Σε νέα της ανάρτηση, γίνεται λόγος για τη σημαντική αξία που έχει το παιχνίδι για τη μετέπειτα ζωή του ανθρώπου. "Το παιχνίδι είναι ο χώρος που τα παιδιά μαθαίνουν ότι έχουν τον έλεγχο της δικής τους ζωής. Είναι πραγματικά ο μόνος χώρος που έχουν τον έλεγχο της ζωής τους. Όταν τους το αφαιρούμε, δεν τους δίνουμε την ευκαιρία να μάθουν πώς ελέγχουν τη ζωή τους. Το παιχνίδι είναι εκεί που μαθαίνουν να λύνουν τα δικά τους προβλήματα και έτσι κατανοούν ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο τρομακτικός. Το παιχνίδι είναι εκεί που βιώνουν τη χαρά και μαθαίνουν ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο καταθλιπτικός. Το παιχνίδι είναι που μαθαίνουν να τα πηγαίνουν καλά με τους συνομήλικους τους, να βλέπουν από την οπτική γωνία των άλλων, να αποκτούν εσυναίσθηση και να ξεπερνούν το ναρκισισσμό. Το παιχνίδι είναι από τη φύση του καινοτόμο και δημιουργικό. Φυσικά αν αφαιρέσουμε το παιχνίδι, όλα αυτά υποχωρούν. Και όμως οι φωνές που ακούμε είναι για περισσότερη σχολική εκπαίδευση και όχι περισσότερα παιχνίδια. Και αυτό πραγματικά πρέπει να το αλλάξουμε".