Η Άννα Παναγιωτοπούλου "έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών.
Άννα Παναγιωτοπούλου | Οι δηλώσεις για τον Θανάση Ευθυμιάδη που είχαν συζητηθεί: "Ήταν καβαλημένος"
Την είδηση του θανάτου της την έκανε γνωστή ο Σταμάτης Κραουνάκης μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
"Έφυγε η Άννα” αρκέστηκε να γράψει.
Η Άννα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στην Κυψέλη. Από τα παιδικά της χρόνια ήθελε να γίνει ηθοποιός. Μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον, το οποίο δεν είχε καμία σχέση με το θέατρο, ενώ και οι γονείς της δεν ήθελαν να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο. Όταν την έστειλαν στην Ελβετία για σπουδές, γύρισε κρυφά και έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό. Εκεί πρωτοσυνάντησε και τον Σταμάτη Φασουλή, με τον οποίο ήταν στην ίδια τάξη.
Μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή υπήρξαν βασικά μέλη στο Ελεύθερο Θέατρο -σχεδόν από τις απαρχές του- και πρωταγωνίστησαν στην πρώτη του μεγάλη επιτυχία Και συ χτενίζεσαι, που το έκανε γνωστό και αγαπητό στο ευρύ κοινό. Ανέβαζαν παραστάσεις ποικίλου ρεπερτορίου, από Μπρεχτ μέχρι Χουρμούζη. Μόνιμη "στέγη" απέκτησαν όταν πήγαν στο Άλσος Παγκρατίου. Παράλληλα, μέχρι τότε, οι συμμετέχοντες στον θίασο ασχολούνταν και με άλλες δουλειές για βιοπορισμό. Το 1980, το Ελεύθερο Θέατρο σταμάτησε και ιδρύθηκε η Ελεύθερη Σκηνή, από την Άννα Παναγιωτοπούλου και τον Σταμάτη Φασουλή, που επρόκειτο ουσιαστικά για μια μετονομασία του Ελεύθερου Θεάτρου. Η Άννα Παναγιωτοπούλου συνέχισε με επιθεωρήσεις, στις οποίες έπαιζε αλλά έγραφε και το σενάριο.
Ευρέως γνωστή έγινε μέσω της συμμετοχής της σε τηλεοπτικές σειρές, αρχικά στη κρατική και στη συνέχεια στην ιδιωτική τηλεόραση. Σταθμός της τηλεοπτικής της καριέρας (και προσωπικό της ''φαβορί''), θεωρείται η ενσάρκωση της "Μαντάμ Σουσού" στην ομότιτλη διασκευή του μυθιστορήματος του Δημήτρη Ψαθά τη σεζόν 1986-87 (μαζί με τους Θανάση Παπαγεωργίου, Άγγελο Αντωνόπουλο, Νατάσα Ασίκη κ.ά.).
Τεράστια επιτυχία σημείωσαν επίσης οι σειρές: Οι τρεις Χάριτες (στο πλευρό των Μίνας Αδαμάκη, Νένας Μεντή, Άννας Κυριακού) και Ντόλτσε Βίτα (μαζί με Κατιάνα Μπαλανίκα, Μαρία Καβογιάννη, Θανάση Ευθυμιάδη κ.ά.), που θεωρούνται ''κλασικές''.