*Aide-mémoire: συντομευμένο κείμενο που επιτρέπει σε κάποιον να έχει μια γενική εικόνα ορισμένων γνώσεων
Καλησπέρα, καλησπέρα
Απρόσμενη χαρά δίνουν τα ποσοστά τηλεθέασης του πρώτου διημέρου πλήρους ανταγωνισμού της σεζόν. Για τον τρόπο που εγώ αντιλαμβάνομαι την τηλεοπτική αισθητική η επικράτηση ενός φινετσάτου, καλοφτιαγμένου reality, με καλά προϊόντα μυθοπλασίας από κοντά είναι το παράδειγμα της ανταγωνιστικής τηλεόρασης. Το MasterChef γύρισε για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Η Ιωάννα Μαλέσκου, που παραδέχομαι δεν είναι η αδυναμία μου, άρχισε να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος νοήμων νους της είπε πως η Μπαλού χαλούσε την αισθητική του "Love it", πάντως αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι η κοπέλα στον ΣΚΑΪ τα βρήκε πραγματικά μπαστούνια. Από την άλλη, εγώ μένω στην ατάκα της: "Ούτε μοιάζω με την Ελένη Μενεγάκη, με βάραινε η ταμπέλα αυτή. Δεν απαντούσα τόσο καιρό όχι γιατί με κολάκευε η σύγκριση – όπως πολλές φορές έχω διαβάσει – όχι επειδή με εξυπηρετούσε και με συνέφερε. Το άφηνα γιατί δεν ήθελα να ασχοληθώ και να αναφερθώ να το ανατροφοδοτήσω. Όταν αφήνεις πράγματα να μη συζητιούνται, τα αφήνεις και ξεχνιούνται. Προφανώς με άγγιζε και με στεναχωρούσε. Με στεναχώρησε ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάστηκα. Σαν διαφήμιση αρώματος. Το πρώτο trailer, το οποίο για μένα ήταν μια εξαιρετική παραγωγή με ωραίους συνεργάτες αλλά έχτισαν μια εικόνα για μένα στο οποίο σε καμία περίπτωση εγώ δεν έφερα αντίλογο ή είπα την άποψή μου. Με μεγάλη χαρά σαν στρατιώτης, όπως λειτουργώ στη ζωή μου γενικά, επέλεξα να το βγάλουμε. Βγήκε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα και αναρωτιόμουν γιατί ενοχλούνται άνθρωποι βλέποντάς το. Μετέπειτα κατάλαβα ότι ήταν σαν διάθεση μια σύνδεσης του εαυτού μου με μεγαλεπήβολο τρόπο και φαντεζί της εικόνας της Ιωάννας, που απέχει παρασάγκας από αυτό που είμαι. Είναι κάτι που δεν επέλεξα εγώ. Δεν είχα ποτέ να παρουσιαστώ σαν την Ελένη Μενεγάκη". Τι να περνούσε η έρμη… Να έχεις τα καλά του Θεού στην καριέρα σου και στην ουσία να μη σου ανήκουν. Κρίμα κι άδικο.
Πόσο στενάχωρο μια εκπομπή να βγάζει στον αέρα ως είδηση – συνέντευξη την αγωνία για επιβίωση ενός αγαπημένου τηλεοπτικού προσώπου, που για τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βρέθηκε στο περιθώριο. Σταματήστε να το κάνετε αυτό. Αντί να περιφέρετε έναν άνθρωπο, δίνοντας ωμό δάκρυ στο κοινό σας, καλύτερα να πάρετε ένα στέλεχος να του βρείτε μια δουλειά, έναν ρολάκο, κάτι να ζήσει αξιοπρεπώς ο άνθρωπος.
Διαβάστε περισσότερα στο yupiii.gr