Με εφόδια τις σπουδές, την αδιαπραγμάτευτη αισθητική που χαρακτηρίζει κάθε επαγγελματικό ή προσωπικό της βήμα και τη διττή πολιτιστική της κληρονομιά, η Ταμίλλα Κουλίεβα έχει τον δικό της τρόπο να σε υποδέχεται στον κόσμο της από το πρώτο λεπτό –έναν κόσμο πλούσιο σε ιστορίες, εμπειρίες, καλλιτεχνικές ανησυχίες, θέατρο.
Η φετινή χρονιά τη βρίσκει να εκτελεί χρέη σκηνοθέτιδος στην (κατα)δική της –όπως αισθάνεται– παράσταση Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και στο πλευρό του Γρηγόρη Βαλτινού στο επιτυχημένο Da, ενώ υποδύεται την Υβόννη στους Παγιδευμένους του ANT1.
Πώς βρέθηκε στα χέρια σου το κείμενο του Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας και τι σε οδήγησε να το μεταφέρεις στη σκηνή;
Η αλήθεια είναι ότι, ψάχνοντας εδώ και πολύ καιρό ένα σημερινό επίκαιρο κείμενο που να εντάσσεται στη σύγχρονη δραματουργία, έπεσε στα χέρια μου το συγκεκριμένο έργο του Dmitri Danilov και από την πρώτη στιγμή κατάφερε να με συνεπάρει. Σε αυτό το κείμενο και στο είδος θεάτρου που προτείνει μέσα από τη γραφή βρήκα εκείνα τα στοιχεία που με απασχολούν κι εμένα σήμερα. Θεώρησα, λοιπόν, ότι μέσω αυτού θα μπορούσα να επικοινωνήσω τις δικές μου ανησυχίες με τον κόσμο. Μου αρέσει το θέατρο που περιέχει αλληγορία, δόσεις χιούμορ, εκείνο που προτείνει νέες φόρμες ακουμπώντας στη δική μας καθημερινότητα.
Το έργο είναι αρκετά σύγχρονο. Θεωρείς ότι ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε αυτό;
Πιστεύω ότι ο θεατής μπορεί σε πρώτη ανάγνωση να ταυτιστεί με όλα όσα διαδραματίζονται επί σκηνής, με εκείνα που το έργο ξετυλίγει μέσα από την πλοκή του. Όποιος παρακολουθεί την παράσταση γίνεται άθελά του κοινωνός της. Προβληματίζεται, σκέφτεται, γελάει. Πρόκειται για ένα κράμα αντιδράσεων που ομολογώ ότι με έχει ιντριγκάρει αρκετά. Η σπουδαιότητα του έργου έγκειται στον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας επιλέγει μέσω της κωμωδίας να (δια)περάσει τους προβληματισμούς του για την εποχή στην οποία ζούμε δημιουργώντας στο τέλος την απορία σχετικά με το κατά πόσο ο Σεργκέι είναι εν κατακλείδι βλάκας.