Αν σου αρέσουν οι ανατροπές, ο Λευτέρης Ελευθερίου -χωρίς να το κάνει επίτηδες μάλιστα- ενδεχομένως να αποτελεί μία από τις πιο εμφατικές στην τηλεοπτική σεζόν που μόλις ξεκίνησε. Στο "Μετά τη Φωτιά", τη νέα σειρά του ANT1 που κάνει πρεμιέρα απόψε στις 21:00, υποδύεται έναν εξοργιστικό τύπο που κακοποιεί συστηματικά τη σύζυγό του, αλλά παράλληλα προασπίζεται τα δικαιώματα των θυμάτων ενδοικογενειακής βίας. Αφού παρακολούθησα τα πρώτα επεισόδια της σειράς σε ιδιωτική δημοσιογραφική προβολή και δεδομένου του ότι τον έχω συνηθίσει κυρίως σε κωμικούς ρόλους, θέλησα να μιλήσουμε για τον Άρη Βενιέρη, αλλά και για όσα απασχολούν τον ίδιο, αυτήν την περίοδο. Το ραντεβού μας δόθηκε για το βράδυ της Δευτέρας· τότε ήταν το μοναδικό κενό που είχε εν μέσω γυρισμάτων. Όταν τον κάλεσα, είχε μόλις βάλει τα παιδιά του για ύπνο.
Είσαι από εκείνους τους ανθρώπους που αγαπούν τόσο τη δουλειά τους που ο χρόνος που καταθέτουν εκεί ισοδυναμεί με το χρόνο που αφιερώνουν στον εαυτό τους;
Ναι και σε αυτήν βασίζομαι, γιατί δε βρήκα κάτι έτοιμο. Από τη δουλειά μου ζω όλα αυτά τα χρόνια, είμαι τυχερός, δεν παραπονιέμαι. Είναι κάτι που αγαπώ και με κάνει να αισθάνομαι την ασφάλεια ότι μπορώ να προσφέρω στους δικούς μου ανθρώπους. Δεν τη φοβάμαι. Πέρασα και φάσεις που απείχα. Όταν έπρεπε π.χ. να μετακομίσουμε, που ήταν μία δύσκολη διαδικασία για τα παιδιά, δε μπήκα σε κάποια δουλειά που θα μου έπαιρνε χρόνο ώστε να είμαι απών. Δε μπορώ να σου πω ότι απολαμβάνω περισσότερο τη δουλειά από το χρόνο που περνάω με τους ανθρώπους που αγαπώ. Είναι απαραίτητη φυσικά, διότι δεν έχω κάποιου άλλου είδους εισόδημα.
Να υποθέσω πως η αγάπη που έχεις για τη δουλειά σου ότι είναι και το μοναδικό κοινό στοιχείο που έχεις με τον Άρη Βενιέρη στο "Μετά τη Φωτιά;"
Κι όμως, μοιραζόμαστε πολλά κοινά. Και το ναρκισσισμό και το πείσμα... Ο Βενιέρης έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά που κουβαλάμε ως άνθρωποι, σίγουρα όμως διογκωμένα. Είναι ένας χαρακτήρας που την "έχασε τη μπάλα" σε κάποια στιγμή, από την αναγνώριση που έχει ως δήμαρχος, από την οικονομική επιφάνεια επίσης. Κάπου ξέφυγε, την ψώνισε και θεώρησε ότι όλους μπορεί να τους κάνει υποχείριά του. Είναι πολύ χειριστικός, χρησιμοποιεί τους ανθρώπους, ακόμη και το παιδί του για να ελέγχει τη γυναίκα του. Σε όλα αυτά, δε μοιάζουμε. Όμως, κι εγώ, όπως εκείνος, θέλω να φτάσω ψηλά. Και ναρκισσισμό έχω, αυτόν του επαγγέλματός μου.
Από ό,τι καταλαβαίνω, μέσα σου έχεις προσπαθήσει να τον δικαιολογήσεις για να τον υποδυθείς.
Όλοι οι χαρακτήρες χρειάζονται κατανόηση -δικαιολόγηση δε θα το έλεγα- σε σχέση με το γιατί έχουν καταλήξει σε αυτόν τον τρόπο ζωής και λειτουργίας. Ως ηθοποιός, όλους οφείλεις να τους αντιμετωπίζεις έτσι. Όταν σου δίνεται ένας ρόλος, πρέπει να τον μάθεις για να μπορέσεις να καταλάβεις πώς θα τον ενσαρκώσεις. Ο συγκεκριμένος είναι ένας πολύ ανταγωνιστικός άνθρωπος. Δε μπορεί να "διαβάσει" τα συναισθήματα των άλλων, δε μπορεί να συμπονέσει και να σεβαστεί. Δεν τα καταλαβαίνει καν. Προφανώς και έχει μεγαλώσει σε ένα σκληρό περιβάλλον, νομίζω ότι τέτοιοι άνθρωποι καταλήγουν έτσι, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους πως μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να επιβιώσουν. Οπότε ναι, έπρεπε να τα εντοπίσω όλα αυτά, για να προσπαθήσω να τον προσεγγίσω σωστά.
Πώς προσεγγίζεται το "απόλυτο κακό" που στα μάτια μου είναι ο Άρης, χωρίς να αποτυπωθεί ως καρικατούρα;
Κατά τη γνώμη μου, το αποτέλεσμα της καρικατούρας μπορεί να μην οφείλεται μόνο στον ηθοποιό, αλλά και στη σκηνοθεσία ή τη συγγραφή για παράδειγμα, που μπορεί να υποδεικνύουν ένα χάρτινο χαρακτήρα. Για μένα, πρέπει να τους αντιμετωπίζεις, σα να ήσουν εσύ σε μία δεδομένη στιγμή. Αυτό είναι πολύ δύσκολο και σκληρό, γιατί σκέψου πόσο άσχημο είναι να ανασύρεις στην επιφάνεια στιγμές που μπορεί να ήσουν εσύ σκληρός. Ακόμη κι αν δεν ήταν της ίδιας έντασης. Όπως και να έχει πάντως, άνθρωποι σαν τον Βενιέρη, δε λειτουργούν με το συναίσθημα της μετάνοιας, δεν έχουν αυτή τη γκάμα λειτουργίας. Είσαι εμπόδιο στο δρόμο τους; Αυτομάτως είσαι και εχθρός. Μέχρι στιγμής, αυτό έχω καταλάβει.
Πρέπει να υπάρχει απόλυτο καλό και απόλυτο κακό στην τέχνη ώστε να μπορούμε να τα αναγνωρίζουμε ως καλά ή κακά πρότυπα αντίστοιχα;
Στην τέχνη κάτι τέτοιο είναι δυσδιάκριτο, γιατί παίζει ρόλο και το περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται. Π.χ. σε ένα περιβάλλον μαφιόζων, όλοι μπορούν να είναι κακοί ή καλοί, ανάλογα με το πώς τους βλέπουμε. Η ζωή είναι όπως είναι, με τα καλά και τα κακά της. Πολλές φορές μπορεί να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάνουμε καλό χωρίς να έχουμε αίσθηση τι είναι στην ουσία του. Το καλό ξεκινά πάντα από τις προθέσεις, αν δεν έχεις την πρόθεση να βλάψεις.
Διαβάστε περισσότερα στο esquire.com.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
