Εκείνη είναι διακεκριμένη πολιτικός και κατάγεται από μια ιστορική οικογένεια της Κρήτης. Με νομικές σπουδές και δράση, τα τελευταία χρόνια είναι μέλος του Κοινοβουλίου, καθώς πολιτεύεται με τη Νέα Δημοκρατία στην Α' Αθηνών, ενώ έχει διατελέσει και υπουργός Τουρισμού. Εκείνος κατάγεται από μια μουσική οικογένεια που διαμόρφωσε το λαϊκό μας τραγούδι. Αν και σπούδασε (επίσης) νομικά, τελικά ακολούθησε τον δρόμο της καρδιάς του: σπούδασε μουσική στη φημισμένη Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης και έμεινε για 15 χρόνια στην Αμερική. Γύρισε στην Ελλάδα ίσως για να γνωρίσει και να παντρευτεί την Όλγα Κεφαλογιάννη.
Η γνωριμία τους άλλαξε τη ζωή και των δύο – το παραδέχονται με χαρά. Θελήσαμε να μάθουμε λίγα παραπάνω για όλα αυτά και μας άνοιξαν φιλόξενα το σπίτι τους. Οι δύο συνεντεύξεις που ακολουθούν έχουν ως υπόκρουση το γέλιο, τις φωνές και το κλάμα των δίδυμων παιδιών τους – ιδανική μουσική για τέτοιου είδους συζητήσεις, όπως θα έλεγε και ο Μίνως.
Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου τα τελευταία χρόνια;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Όταν σπούδαζα στην Αμερική, μας έδιναν μια συμβουλή: reinvent yourself, να επανεφευρίσκεις τον εαυτό σου. Όταν είσαι 20 χρονών, αυτό δεν το καταλαβαίνεις εντελώς, αλλά σε βάθος χρόνου έχει νόημα. Πρέπει να τολμάς, να μη φοβάσαι τις αλλαγές, που αρκετές φορές δεν είναι εύκολες, πρέπει να εξελίσσεσαι. Αυτό νιώθω τώρα για τη ζωή μου, θεωρώ ότι το έκανα πράξη και πρέπει να πω ότι αυτό το reinvent yourself είναι μια σοφή κουβέντα. Είναι ωραίο να βιώνεις έναν καινούριο εαυτό, να αισθάνεται ότι έχεις αφήσει πίσω σου μια ωραία διαδρομή και να προσβλέπεις στο μέλλον.
Ποιο ήταν το έναυσμα αυτής της αλλαγής ή και ανατροπής;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Προφανώς και όλα ξεκίνησαν από την καταλυτική παρουσία του Μίνου, που ήταν και η αφορμή για τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου, που έφερε και τόσες άλλες, τις οποίες δε θα μπορούσα καν να είχα φανταστεί. Όμως ήρθαν και είναι συναρπαστικό ότι με άλλαξαν και μάλιστα χωρίς εγώ να έχω κάνει κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια. Νιώθω πως έχω πια μια άλλη ενέργεια, μια διαφορετική αύρα, το βλέπω και στα μάτια των άλλων.
Στη σχέση σου με τον Μίνω δε σε τρόμαξε το γεγονός ότι θα άφηνες πίσω τις παλιές συνήθειες;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Νομίζω ότι και οι δύο ανακαλύψαμε ότι υπήρχε μέσα μας ένας εαυτός που αποζητούσε τη συντροφικότητα, το δέσιμο και αυτό είναι που βγήκε κυρίως στην επιφάνεια. Με κάποιον τρόπο αλλάξαμε τον προηγούμενο εαυτό μας, που μπορεί να είχε περισσότερες δυσκολίες στη συμβίωση. Άλλωστε, με το που γνωριστήκαμε ανακαλύψαμε ότι έχουμε πολλές κοινές παραξενιές που διευκολύνουν την κοινή μας καθημερινότητα.
Τι σε τράβηξε ως πρώτη εντύπωση σε εκείνον;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Όσο κι αν ακούγεται μελό, ο Μίνως γράφει μια μουσική που εμένα με συγκινεί αφόρητα. Και στο παρελθόν είχα πιάσει πάρα πολλές φορές τον εαυτό μου, ακούγοντας τη μουσική του σε ένα θεατρικό ή σε μια ταινία, να αναζητώ το όνομα του συνθέτη στα credits. Όταν τον πρωτογνώρισα, αυτό το περίεργο και λίγο "αφηρημένο" που έχει σε συνδυασμό με τη διάσημη πια ατάκα του "Εσείς με τι ασχολείστε;" με έκανε να σκεφτώ: "Εντάξει, θα κρατήσω μόνο το έργο του επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι αλλού". Όταν μετά από έναν χρόνο ξαναβρεθήκαμε, εκείνος ήταν πολύ φιλικός, πολύ γλυκός και ζεστός και τότε ήταν που αυτό που είχα νιώσει για τη μουσική του ήρθε και ταυτίστηκε και με τον άνθρωπο. Κάθισε δίπλα μου και περάσαμε δύο ώρες χωρίς να χρειαστεί να πούμε πολλά. Είχε συντελεστεί αυτό το μαγικό για το οποίο δε χρειάζεται να πεις τίποτε.
Δείτε περισσότερα στο madamefigaro.gr