Καλεσμένος στην εκπομπή "Στούντιο 4" βρέθηκε χθες το μεσημέρι ο Αύγουστος Κορτώ. Ο γνωστός συγγραφέας παραχώρησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο μία άκρως εξομολογητική συνέντευξη ενώ συγκλόνισε με όλα όσα είπε για τον χαμό της μητέρας του.
Αύγουστος Κορτώ | Το φιλί στον σύζυγό του - "Δεν προκαλεί, δεν απειλεί, το φιλί είναι φιλί"
Πιο αναλυτικά, ο Αύγουστος Κορτώ μίλησε ανοιχτά για τη μητέρα του και τους εθισμούς που είχε εκείνη μη διστάζοντας να αναφερθεί και στο τραγικό της τέλος. Ο ίδιος υπογράμμισε συγκεκριμένα πως η μητέρα του, η Κατερίνα, είχε αλλοιώσει τον εγκέφαλό της από τα χάπια και το αλκοόλ ενώ αποκάλυψε πως αυτοκτόνησε παίρνοντας 450 χάπια.
"Την πρώτη απόπειρα δεν την αντιλήφθηκα, ήμουν επτά χρονών. Ήταν έγκυος, απέβαλε και το μόνο που με ένοιαζε ήταν να βγει από το νοσοκομείο. Δεν είχα καταλάβει επουδενί λόγο ότι είχε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει. Από τα 11 και μετά καταλάβαινα τις απόπειρες. Μέχρι να κάνει την οριστική, πρέπει να είχαν μεσολαβήσει άλλες 10-12. Με εξόργιζε το γεγονός ότι δεν υπήρχε θεραπεία. Δεν ήξερα ότι αν βρει έναν καλό γιατρό και ξεκινήσει ψυχοθεραπεία… Αλλά η Κατερίνα είχε φτάσει σε ένα σημείο κι ήταν τόσο καταπονημένη, που δεν ήθελε να σκαλίσει το παρελθόν. Ήθελε την συμπτωματική των φαρμάκων, δηλαδή υπνωτικά κι ηρεμιστικά. Ήθελε, όταν ήταν χάλια, να μαστουρώνει, να πίνει, να παίρνει χάπια, να γίνεται κόκαλο και να κοιμάται."
"Έχω δει τα πάντα δηλητηρίαση με αλκοόλ, με νερό, την έχω δει σε κλινικές. Τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να κάνει αλλοιώσεις στον εγκέφαλο από το αλκοόλ και τα χάπια. Τον τελευταίο χρόνο της ζωής της πήγα να την δω σε μία από τις κλινικές και δεν με αναγνώρισε. Χρειάστηκε να πάω δύο τρεις φορές για να καταλάβει ότι είμαι ο γιος της. Το έβλεπα να έρχεται. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι προετοιμασμένος για τον θάνατο ενός γονιού, όταν είναι τόσο τραγικό και τραυματικό. Για χρόνια την κατηγορούσα, αλλά δεν την κατηγορώ πια. Ήμουν θυμωμένος γιατί επέλεξε μία χρονική συγκυρία πάρα πολύ άσχημη για εμένα. Το καταλαβαίνω ότι είχε φτάσει στις εσχατιές της απόγνωσης και δεν άντεχε να το αναβάλει άλλο. Έτυχε εκείνες τις ημέρες να λείπει ο πατέρας μου στην Αθήνα κι όταν πήρε γύρω στα 450 χάπια, ήξερε ότι θα την έβρισκα εγώ. Της ήμουν θυμωμένος για πολλά χρόνια."
Δες το σχετικό απόσπασμα :