Όπως συμβαίνει και με το χαρακτήρα της στο "Tár" (Τοdd Field), η ταινία βρίσκει την Cate Blanchett στο απόγειο της καριέρας της. Σε σχέση με τη μαέστρο Lydia Tar όμως, η οποία στο φιλμ βιώνει μια συντριπτική αποκαθήλωση, η 53χρονη Αυστραλή ετοιμάζεται να επισφραγίσει τον τίτλο της σπουδαιότερης ηθοποιού της γενιάς της, ούσα φαβορί για να κερδίσει ένα ακόμα ερμηνευτικό Όσκαρ, το τρίτο της μετά τα "Ιπτάμενος Κροίσος" (2004) και "Θλιμμένη Τζάσμιν" (2013). Σε ένα ρόλο σχεδιασμένο για να ανοίξει δύσκολες συζητήσεις, η Blanchett καταφέρνει όχι απλώς να διευρύνει την ψυχοσύνθεση και το συναισθηματικό βάθος της ηθικά ελαττωματικής ηρωίδας της, αλλά επιπλέον να μην προδώσει στο ελάχιστο τις πιο σκοτεινές διαστάσεις της ταινίας.
Ο καλλιτέχνης και το έργο
Στη χαρακτηριστικά μεγάλης διάρκειας εναρκτήρια σκηνή του "Tár", ο Field μάς συστήνει την πρωταγωνίστριά του στο πλαίσιο μιας δημόσιας συζήτησης για το πολυσήμαντο έργο της μαέστρου. Η Lydia Tar δεν είναι απλώς μια διάνοια της κλασικής μουσικής, είναι μια ομοφυλόφιλη γυναίκα η οποία έχει ανοίξει νέους δρόμους στον κλάδο της χάρη στο σπάνιο ταλέντο, την ηγεμονική φύση και τη μεθυστική αυτοπεποίθηση που αποπνέει. Στην εισαγωγική φάση της ταινίας, οι εν λόγω ποιότητες της ηρωίδας δεν ξεπηδούν χάρη στο σενάριο –που μοιάζει επίτηδες με σελίδα της Wikipedia–, αλλά αποκτούν χειροπιαστή υφή χάρη στην επιβλητική παρουσία της Blanchett.
Δείτε περισσότερα στο madamefigaro.gr