Η Τζένη Καρέζη ήταν η πιο κομψή γυναίκα των 50s | Η σπάνια φωτογραφία που το αποδεικνύει

Η Τζένη Καρέζη θεωρείται μέχρι και σήμερα style icon.

Courtesy of Finos Films

Η Τζένη Καρέζη είναι μία από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της χώρας μας με την καριέρα της να μετρά πολλά χρόνια και οι επιτυχίες να είναι αναρίθμητες. Εκτός από το υποκριτικό της ταλέντο ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το στιλ της, αφού η Τζένη Καρέζη χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο κομψές γυναίκες της εποχής της. Ακριβώς αυτό αποδεικνύεται και από το στιγμιότυπο που δημοσίευσε ο δημοσιογράφος και συλλέκτης φωτογραφιών΄Αρης Λουπάσης στο Instagram.

Σύμφωνα με τον Άρη Λουπάση:

"Η 23χρονη Τζένη Καρέζη το καλοκαίρι του 1955 σε διάλειμμα των γυρισμάτων της κλασικής ταινίας της Φίνος Φιλμ "Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο" που αποτελεί την πρώτη κιν/φική εμφάνιση της και την πρώτη συνεργασία της με την ιστορική εταιρεία. Τα συγκεκριμένα γυρίσματα της φωτογραφίας γίνονται στην Παλαιά Εθνική Οδό της Μάνδρας στην Αττική όπου υπάρχουν και οι θρυλικές σκηνές με τους δύο λατερνατζήδες που υποδύονται μοναδικά οι Βασίλης Αυλωνίτης και Μίμης Φωτόπουλος, στις οποίες διανύουν ατέλειωτα χιλιόμετρα με τα πόδια για να φτάσουν στο πανηγύρι της Πλατανιάς.

Η αγαπημένη ηθοποιός ξεχωρίζει με το ταλέντο, τα νιάτα και την φρεσκάδα της σε μια χρονιά που αποτελεί ορόσημο για την καριέρα της καθώς εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό όπου θα διαπρέψει τα επόμενα τέσσερα χρόνια σε έργα κλασικού ρεπερτορίου. Μια αριστουργηματική ταινία ντυμένη μουσικά με τα υπέροχα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και τις μνημειώδεις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, η οποία κάνει πρεμιέρα στις 12 Δεκεμβρίου του '55 αποτελώντας έναν πραγματικό θρίαμβο εισπρακτικά και καλλιτεχνικά.

Όπως αναφέρεται στον τύπο της εποχής, υπήρξε μια διαμάχη με ανταλλαγή δηλώσεων στην εφημερίδα Έθνος ανάμεσα στον σκηνοθέτη της ταινίας Αλέκο Σακελλάριο και τον σκηνοθέτη Γιώργο Τζαβέλλα για την πατρότητα της κεντρικής ιδέας του έργου που υπήρξε η λατέρνα. Μετά από παρέμβαση του Φίνου μέσω επιστολής στα μέσα από το Παρίσι όπου βρίσκεται εκείνη την περίοδο, το θέμα λύνεται δηλώνοντας πως δεν υπάρχει κανένα ζήτημα καθώς η ιδέα του ενός είναι εντελώς διαφορετική από την ιδέα του άλλου.

Η τεράστια επιτυχία του έργου οδηγεί δύο χρόνια αργότερα και στην συνέχεια της ιστορίας με το "Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο" που αποτελεί το πρώτο σίκουελ στην ιστορία του ελληνικού κιν/φου. Η προβολή των δύο αυτών ταινιών εξακολουθεί μετά από εξήντα οκτώ ολόκληρα χρόνια μέχρι και σήμερα, να προκαλεί την ίδια συγκίνηση και τα ίδια συναισθήματα στο κοινό, αποτυπώνοντας εικόνες μιας μεταπολεμικής εποχής όπου παρά τις μεγάλες δυσκολίες κυριαρχούσε ο ρομαντισμός, τα αγνά συναισθήματα και το ελληνικό φιλότιμο".