Ένα έργο που γεννήθηκε στην καραντίνα είναι "Το πάρτυ της ζωής μου" της Ελένης Ράντου, σε μια περίοδο που σηματοδότησε πολλά και διαφορετικά πράγματα για τον καθένα. Η Ελένη Ράντου πιστεύει πως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πόσο μας έχει επηρεάσει η καραντίνα. "Έχουμε ανάγκη να ξεχάσουμε λίγο αυτήν την περίοδο" πιστεύει η ίδια "αλλά αυτό έχει κάνει τη δουλειά του μέσα μας. Δεν έχουμε προλάβει να συνειδητοποιήσουμε το μεγάλο τραύμα που μας έχει αφήσει ο εγκλεισμός".
Κάποιοι ωστόσο, είδαν την καραντίνα ως ευκαιρία για επανεκκίνηση, μια αφορμή για να εστιάσουν στο κέντρο τους.
Ναι, ήταν μια ευκαιρία, αλλά δεν είναι όλοι έτοιμοι να βρουν το κέντρο τους. Οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτήν την ευκολία πανικοβλήθηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις, δεν μπόρεσαν να το διαχειριστούν. Πρέπει να είσαι έτοιμος για να μπορείς να βρεις το κέντρο σου, ίσως πιο σκεπτόμενος και απροβλημάτιστος. Ο κόσμος έχει ένταση και εκφράζεται με βία. Υπάρχει θυμός, το νευρικό σύστημα είναι στα κάγκελα και οι αντιδράσεις είναι ανεξέλεγκτες. Υπάρχει μία έλλειψη πειθαρχίας στο μυαλό.
Ο βομβαρδισμός πληροφοριών παίζει κάποιο ρόλο γι’ αυτήν την έλλειψη πειθαρχίας που διαπιστώνετε;
Πρέπει να είσαι γκουρού για να μπορείς να κρατήσεις την σκέψη σου κάπου. Είναι τόσα πολλά τα ερεθίσματα, όλοι ζητάνε απελπισμένα χώρο. Κάθε κομμάτι προσπαθεί τόσο βίαια να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον, οπότε δεν μπορείς να βάλεις σε ράγα το μυαλό σου. Έχω κουραστεί λίγο απ’ όλο αυτό και κακά τα ψέματα μετά από μια ηλικία πρέπει να κάνουμε οικονομία δεν χωράνε όλα στη σκέψη.
Δείτε περισσότερα στο athinorama.gr